Helly1975 schreef:PNCO schreef:
Ik zie vrijheid dus op een heel andere manier dan jij..
Dat is ook het mooie van vrijheid, een ieder mag zijn eigen mening geven en ik respecteer ieder zijn mening.
Schuw vooral geen kritiek overigens! Met kritiekloosheid bereik jij niets, ik niets en het wederzijdse geslijm houdt ons af van de waarheid 8)
Verder heb je wel degelijk een punt met je betoog over de positieve invloed van het leger, maar dan blijf ik me afvragen of dit niet ook op een andere manier kan..
Dan vraag ik je, hoe? en op welke manier?. Met de volgende, in mijn ogen, essentiële voorwaarde om verschillende mensen met diverse achtergronden en overtuigingen bij elkaar te brengen en hun samen te laten werken op verschillende gebieden, zonder hier een vorm van dwang toe te passen. Immers jou dagelijkse sociale contacten bestaan, hoofdzakelijk, uit mensen waarvan jij hebt besloten om mee om te gaan. Of te wel gelijk denkende. De "wereld" van anders denkende zal dan in mijn ogen beperkt worden en je zou niets tot weinig van die "wereld" mee "krijgen", doordat je niet wordt gedwongen om met die wereld samen in een tentje op de hei te staan. Dit kan niet anders leiden dan iets "goeds" waarvan je misschien later zegt, dat was nog niet eens zo gek.
De sociale contacten zijn er nodig, om jezelf telkens weer te bevestigen. Daarom kies je inderdaad ook je contacten enigzins zorgvuldig uit. Door middel van fora zoek ik juist mijn tegengestelden (en gelijkgestelden). Ik wil mezelf graag op laten gaan in een discussie, om te leren van mijn fouten (in denkwijze) en te leren van andermans wijsheden/onwijsheden... Ik zoek geen wereld waarin ik altijd gelijk heb, alsjeblieft niet! Ik wil elke dag leren en daarmee begin ik bij mezelf. Ik wil niet verzadigen, ik wil niet mijn fouten wegdenken achter een of ander masker: ik wil de fouten en problemen die ik heb/veroorzaak bij de wortel aanpakken.
Hoe het op een andere manier kan, is een voor mij diepere vraag. Een vraag waarvan het antwoord nog alle kant op gestuurd kan worden. Maar gewoon stoppen met oorlog zou voor mij al een begin zijn. De vraag, of dit realistisch is, komt hier natuurlijk bij ieder weldenkend mens op. Echter is het voor mij ook zo,
dat oorlogen meer kwaad dan goed doen. Wat wil je van de mensen?
Je hebt een aantal punten opgenoemd, die in het leger worden bijgeleerd:
- discipline
- respect
- hierachie en autoriteit
Nou vind ik dit juist ideale onderwerpen om tijdens opvoeding en scholing te bespreken... Ouders zijn als beste in staat om kinderen wat bij te leren - zij zijn hier in mijn ogen dan ook (zeker in de eerste paar levensjaren) hoofdverantwoordelijk voor. Het onderwijs (zeker het basisonderwijs) moet worden aangepast; er moet meer aandacht komen aan de persoonlijke ontwikkelingen van de kind. Noem het spiritueel, noem het de emotionele kant.. iig de punten die jij bedoelt als zijnde het positieve uit het leger, zijn in mijn ogen te bereiken mits er een fatsoenlijk onderwijssysteem beschikbaar is.
Het kan namelijk in mijn ogen op een betere manier, dan via de 'drill'
De staat bepaalt nu het onderwijs. Dit gaat imho zienderogen achteruit. Zeker ouders moeten het heft weer in eigen handen nemen, en wat kritischer kijken naar wat de kinderen te leren krijgen. Zelf aanvullen is denk ik niet meer dan logisch.. Maar ouders vertrouwen het onderwijs te veel (de naiviteit van de mensen moet dus ook worden aangepakt).
Op de rest kom ik zo terug, aangezien je een aantal verwante punten al in je reacties hebt verwerkt.
PNCO schreef:Hier even wat ik de essentie uit jouw reactie vind:
Je leert omgaan met hiërarchie en autoriteit. Ik denk dat een militaire dienstplicht bijdraagt aan het volwassen worden. Je voorbereidt op de maatschappij.
En dit is dus precies waarom ik er niet aan mee wil werken. Ben dan ook positief beinvloedt door Raymzter's texten. Wees geen slaaf van de maatschappij is zijn idee..
Geen slaaf van de maatschappij. Tsja, das een interessante uitspraak van de rapper (ik moest er even op googlen
), p.s zou die rapper geen belasting betalen?
.
Maar als je geen slaaf van de maatschappij wilt zijn, dan vraag ik je, hoe stel je je dat voor?. Immers je zult moeten werken in dit land om in je dagelijks levensonderhoud te voorzien. Ben je dan een slaaf?. Je kan er ook voor kiezen om niet te gaan werken en je hand ophouden, ben je dan niet meer een slaaf van de maatschappij? en maak je dan niet misbruik van andere "slaven" die belasting betalen om jou als slaaf te onderhouden. Eerlijk, hoe wil je niet slaaf van de maatschappij zijn?.
Ik ben afhankelijk van geld, van de overheid, van de gemeente, van mijn onderwijsinstelling, van mijn directe omgeving, van mijn indirecte omgeving, van wat ze in USA beslissen enz...
Als ik besluit niet meer te gaan werken, ga ik zeker niet de hand ophouden. Want dan blijf ik afhankelijk van het systeem. Eerder ergens in nowhere een huisje met een moestuintje en ik red me wel. Maar dat wil ik niet, ik wil het liever hier veranderen dan dat ik weg moet trekken.
Door niet meer iets materieels te verlangen, door me zoveel mogelijk onafhankelijk van de maatschappij te maken, wil ik langzaamaan uit de slavernij stoppen. Goed nadenken over de wereld en hoe het allemaal in mekaar steekt is daarbij belangrijk. Want iedereen zit tot zijn nek in deze consumptiemaatschappij en om te overleven moeten we blijven consumeren. Wat weer ten nadele gaat van anderen, getuige de vele 'mooie' beelden van o.a. Unicef..
En natuurlijk af van het 'ego'-zijn.. het ik-denken vervuilt mijn geest enorm heb ik ondervonden. En het zorgt dat er lagen om mijn echte ik heen komen, die moeilijker dan de vorige te doorbreken zijn.. En dus sluit je jezelf op in een cirkelbeweging..
Hiërarchie en autoriteit zorgen juist voor het voor ons zo bekende wereldbeeld van verdeel en heers..
Hierachie en autoriteit zorgen voor orde. Het zou een chaos worden zonder hierachie en autoriteit in een samenlevening. Het is hoe de hierachie en autoriteit zich opstellen naar de mensen. Hierachie en autoriteit zorgen niet voor verdeel en heers, mensen doen dit.
Cirkelredenering imho!
Hiërarchie en autoriteit zorgen niet voor orde, ze zorgen voor controle. Weten wij of het chaos zou worden zonder die 2? Nee! Waarom niet? Omdat het nooit heeft kunnen en mogen bestaan.
Hiërarchie en autoriteit zijn ingesteld door de machthebbers. En de machthebbers hebben het idee, dat doordat de hierarchie en autoriteit door hen zijn vastgesteld, dat zij de rechtmatige machthebbers zijn. Dit gaat zo van generatie op generatie. Nu hebben we dan tegenwoordig geen koningen en horigen meer, nee, we doen het met politieke partijen en burgers. Niet veel veranderd, behalve dat het allemaal iets subtieler is geworden. Zolang wij niet inzien dat hierarchie en autoriteit de machthebbers houdt waar zij zitten en de burger houdt waar zij zit, namelijk de machthebbende met macht en controle en de burger die alles maar moet slikken en uitvoeren, heeft het ook niet zo veel zin om hier over te discussiëren. De regering is er imho niet om ons te helpen, enkel om er voor te zorgen dat de cirkel der macht blijft draaien..
Maar hier komen we uiteindelijk niet verder mee; ik zie hoe het zou moeten zijn - jij ziet hoe het binnen het huidige systeem kan werken. En dat verschil is in dit geval denk ik onoverbrugbaar.
Onoverbrugbaar lijkt het me niet aangezien ik dan van jou graag wil horen, hoe jij denkt dat, "hoe het zou moeten zijn", kan worden bereikt.
Ik heb een poging gewaagd middels mijn reactie.
Ik zie dat de mens veel meer kan, dan zij denkt. Ik zie dat elk mens met dezelfde mogelijkheden geboren wordt, de mogelijkheid tot denken en ervaren. Ik zie dat denken en ervaren zorgt voor kennis. Ik zie in mijn geval dat de kennis er toe geleid heeft, dat ik de wereld zoals zij is, niet langer kan accepteren als zijnde mijn goede wereld. Er is te veel fout en er kan zoveel aan worden gedaan. Echter lijkt iedereen zich liever van de waarheid weg te houden, om zo hun illusionaire leven van welvaart en veiligheid in veiligheid te brengen. Mensen zien de waarheid wel, maar niet in haar volledigheid. Want de echte waarheid doet pijn, mensen zullen tot hun dood blijven lijden en de ontwetendheid tov dit lijden levert slechts een extra masker op wat moeilijk te doorbreken valt. En alle ellende in de wereld laat ons slechts een spiegel zien; echter herkennen wij onszelf er niet in.
Wij zien onszelf als gelukkig en vrij; maar hebben wij ooit daadwerkelijk nagedacht over deze termen en de implicaties die dit met zich meebrengt?
Is het antwoord op deze vraag "Ja", hoe zie je deze termen dan?
Is het antwoord op deze vraag "Nee", is het dan niet gerechtvaardigt om eens over de vraag na te denken?
Want zoals Voltaire ooit al zei op een reactie van iemand die stelde dat "Het leven goed is": Compared to what?
Om de waarheid te vinden, ga je voor jezelf op zoek. Naar jezelf. In jezelf.