Okee, het was me duidelijk dat dat precies het argument zou zijn dat je aan zou voeren. Al vraag ik me af hoe objectief de bespreking dan wel niet is. En ik vind de term "dat soort mensen" nogal denigrerend. Jij kunt nooit weten wat een ander ertoe beweegt om bepaalde dingen te doen zonder dat je het achtergrondverhaal, de jeugd, de levensloop van iemand kent.
Als ik het zo overdenk vind ik eigenlijk dat je, als je het al nodig vindt anderen te bespreken, dat je dat min of meer binnen gesloten muren dient te houden. Je kunt dat hypocriet noemen, maar ik zie het meer als een soort "de eer houden" aan degene over wie je het hebt.
Als je hier vrolijk en guitig neer gaat zetten dat je het zo leuk en interessant vindt om iemand te bespreken dan maak je van degene een soort "vrijwild", iemand die het niet verdient om met respect behandeld te worden. Je laat feitelijk iedereen weten dat je over iemand praat, dat je iemand "raar" vindt, dat je iemand feitelijk belachelijk vindt en daar met elkaar lekker over zit te kletsen. Dat in het openbaar neerzetten vind ik niet okee.
Het is allemaal niet zo zwart/wit, maar ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
ummm, ik bedoel het allerminst denigrerend, ik vind juist wel dat je dat open en bloot moet discussieren, alles uit die taboesfeer halen want dat is nergens voor nodig en dat remt alleen maar af. het is gewoon een zeer interessant onderdeel van de menselijke psyche, daar heb je studieobjecten voor nodig, daar vroeg ik naar.