Stel nu eens dat er energie ons melkwegstelsel uit wil, maar wordt tegengehouden door een soort membraan (zoiets als de dampkring van de aarde). Dat membraan is dan de grens van ons melkwegstelsel en hoeft niet als zodanig waarneembaar te zijn. Dan lijkt het mij het meest logisch dat die energie (of materie, of licht) uiteindelijk doordat de druk te groot wordt op een zwak punt in dat membraan doorbreekt. Een zwart gat dus.
Dit heeft niets met zwarte gaten te maken! Er reist regelmatig energie door de dampkring van de Aarde, daar hoeft geen gat voor te ontstaan, en zeker geen zwart gat. Als er een membraan om het Melkwegstelsel zou zijn dat energie tegenhoudt, zouden we geen licht van buiten het Melkwegstelsel kunnen ontvangen, en dus geen andere sterrenstelsels waarnemen. Dat zouden we wel degelijk merken!
Ow ja dit zou de theorie van een uitdijend heelal alleen maar ondersteunen...
Ook daar heeft het niets mee te maken, de uitdijing van het heelal is niet te merken op de schaal van ons Melkwegstelsel, anders zou het groter worden.
Het feit dat een heelal zou kunnen uitdijen houdt dan logisch gezien ook in dat het begrensd is.
Nope, als je een onbegrensd heelal hebt, kun je het nog steeds tweemaal zo groot maken (en dan is het nog steeds onbegrensd). Hetzelfde geldt overigens voor een oneindig heelal.