Je hebt niets anders dan je eigen cultuur.Herodotus schreef:je neemt dus toch je eigen "cultuur" als maatstaf om bijvoorbeeld "de fundamentalistische moslimcultuur" mee te vergelijken.
Je conclusie (beter) is slechts een vooringenomen standpunt.
ja, als...Als er wel een god zou bestaan, is er dus een universele moraal mogelijk.
Dat is al heel vaak gebeurd en wordt nog steeds geprobeerd - met alle ellende die er het gevolg van is.Als je dus behoefte hebt aan een universele moraal (wat ik betwijfel) zou je kunnen beginnen met in god te geloven.
De reden dat rationeel 'beter' is dan irrationeel is omdat men dan een logische grond voor de restrictie heeft, in plaats van een uit de lucht geplukt dogma. Als je helemaal tot op de bodem gaat, dan kun je inderdaad niet zeggen dat rationeel of irrationeel beter is, maar ik ga er van uit dat rationeel beter is, omdat men dan zich baseert op redeneringen die argumenten voor zich hebben en logisch kloppen. Ik vind zoiets beter dan je baseren op iets waarvan je niet kunt weten of het bestaat. Dat is natuurlijk persoonlijk. Immers, die maatstaven waar ik het hiervoor over had, zijn ook maar persoonlijke voorkeuren.Mischien hebben ze dan meer goede redenen om restricties op te leggen. Mischien leidt irrationaliteit wel tot meer restricties. Zelfs al zouden onze restricties rationeler zijn, dan hoeven ze nog niet beter te zijn.
Dit wordt doorgaans aangehaald als één van de belangrijkste tegenwerpingen tegen het cultuurrelativisme. Toch zal dit argument geen doel raken. Voor een relativist is het immers niet relevant of een theorie waar of onwaar is. Dit is een een probleem dat natuurlijk wel zijn geldigheid heeft voor een universalist. Voor een pragmatisch relativist is van belang of het werkt en succesvol is. Wat voor een universalist in dat geval niet waar is, kan in de praktijk wellicht zijn vruchten afwerpen en er wel degelijk toe doen (wat dat ook maar mag betekenen).Esera schreef:Het grootste bezwaar tegen cultuurrelativisme is dat er geen manier is om de theorie te bewijzen. Als het waar is, dan kun je het niet weten, want je hebt geen toegang tot de 'universele' cultuur en normen. Als het niet waar is, dan doet het er niet toe.
Dus hoe dan ook, de theorie heeft geen enkel nut.
Je kunt het wel weten, je kunt het niet bewijzen (dit werd historisch gezien wel geprobeerd d.m.v. "wonderen")Ik vind zoiets beter dan je baseren op iets waarvan je niet kunt weten of het bestaat. Dat is natuurlijk persoonlijk. Immers, die maatstaven waar ik het hiervoor over had, zijn ook maar persoonlijke voorkeuren.
Heel juist gezien. Hiermee is cultuurrelativisme definitief ondergebracht in het rommelkamertje 'platoonse sofisterij' en ontmaskert als een paradoxale logica.nabob schreef:Dit wordt doorgaans aangehaald als één van de belangrijkste tegenwerpingen tegen het cultuurrelativisme. Toch zal dit argument geen doel raken. Voor een relativist is het immers niet relevant of een theorie waar of onwaar is. Dit is een een probleem dat natuurlijk wel zijn geldigheid heeft voor een universalist. Voor een pragmatisch relativist is van belang of het werkt en succesvol is. Wat voor een universalist in dat geval niet waar is, kan in de praktijk wellicht zijn vruchten afwerpen en er wel degelijk toe doen (wat dat ook maar mag betekenen).
Groetjes,
Nabob