Brabanders en Antwerpenaars spreken de ui niet zo uit, maar als de u in "put", maar dan langgerekter, zoals de ea in het Engelse "learn". Het is een klank waar in het Nederlands geen spelwijze voor bestaat.
Wacht... Wat? Antwerpenaars en Brabanders die (in het AN!) een "ui" (neem nu "duim" of "huis") uitspreken als [ʌ]? Dát heb ik nog nooit gehoord.
Edit: Oké, ik heb net vijf minuten "learn-duim, learn-duim" gezegd, en ik hoor het tóch. Maar 't lijkt me niet iets dat we consequent doen...
Ik kreeg in het middelbaar wel reprimandes voor de harde [aː]-klank die zo typisch is voor o.a. Aalst, en voor de uitspraak van "i" en "u" die te veel naar de [ə] neigden (vandaar de oefening "een witte vis in een diepe put"), maar wat dat laatste betreft zijn we dan weer geen uitzondering op West-Vlaanderen (al is het daar
eerder veeleer* een [ε] dan een sjwa).
En waar mensen uit het westen tweeklanken wel normaal uitspreken als ze AN (proberen te) spreken, doen ze dat in het midden van Vlaanderen praktisch nooit.
Het hangt denk ik van geval tot geval af... Ik heb ook wel eens horen zeggen dat West-Vlamingen het zó fout doen dat de goede manier van uitspreken veel gemakkelijker aangeleerd wordt, terwijl bijvoorbeeld Brabanders dichter bij de juiste uitspraak zitten, wat correctie moeilijker maakt.
*) typisch Vlaams: "eerder" gebruiken voor "veeleer"