Ensiferum,
Uit wat je schrijft distelleer ik een beetje dat je gedachten uitgaan naar meer een communistische staat als sterke staat, in ieder geval een samenlevingsmodel waarin de staat zoals in communistische staten het veel meer voor het zeggen heeft en niet zoals nu met die financiele crisis achter de feiten aanloopt.
En nou ja, daar is veel voor te zeggen, maar het is wel zo dat we terug kijken op een eeuw van communistische experimenten, en die waren nou niet bepaald een doorslaand succes is het wel?
Zelf hou ik het voorlopig toch maar op die eco-sociale markteconomie zoals Radermachter die voorstaat, en dat is eigenlijk zoiets als dat je ziet in bijvoorbeeld Denemarken en dan op eco-gebied nog veel strenger.
Prospector,
Ja dat syndroom. Maar dan moet ik toch weer denken aan Heidegger met zijn 'Rechnende Denken' en daaraan gekoppeld het korte-termijn-winst-maximalisatie-denken, het ver-dingend-denken, het dikke ik-ken-denken, enzovoort. Dus dan kom je eigenlijk in het vlak van mentaliteit en wereldbeeld.
En dan gaat het bijvoorbeeld om de mentaliteit van de moderne mens en zijn visie op mens en wereld.
En dan kun je vragen stellen als: In hoeverre heeft die moderne mens wel enige bekommernis om de natuur?
Die natuur is bezig massaal af te sterven. Nou en? Zal menigeen zeggen. Mij raakt het niet. Als ik het maar goed heb.
Is die natuur alleen maar ergens daar op afstand, een inherent zinloos object, dat er is om te exploiteren? En als het stuk gaat, nou dan gaat het maar stuk?
Of hebben wij er iets mee, zijn wij er deel van? Is het sterven van die natuur het sterven van de mens, en gaan wij elke dag een beetje dood als er weer zoveel planten- en diersoorten zijn uitgestorven, en zoveel tropisch oerwoud neergehaald.
In de volgende beelden gaat het specifiek over die samenhang van mentaliteit en wereldbeeld.
En ik weet zeker dat velen hier het zullen afdoen als romantisch gezweef.
Maar persoonlijk denk ik dat het wel degelijk hout snijdt.
http://nl.youtube.com/watch?v=j_immL2m1tg&...&playnext=1
http://video.google.nl/videoplay?docid=779...h&plindex=1
http://shots.snap.com/explore/35745/?url=h...p;tol=url_arrow
Zelf ervaar ik ook zeer een esthetische component. Zeer veel natuur brengt mij grote schoonheid, en het is net alsof dat sterven van de natuur is als het wegkrassen van werken van Rembrandt en Vermeer en da Vinci enzovoort. Het is alsof men bezig is de partituren van Bach en Mozart weg te stoken. Het is een soort boekverbranding die er plaats vindt. Weg de werken van Kant en Aristoteles, Plato en Spinoza. 'Waist' is het woord. Verspilling. Vernietiging. Niet maken, tot niet reduceren.
Het uiteengaande en het samenkomende en daaruit de schoonste harmonie - Heraclitus