Je kan er een mail (met goede foto's, liniaal er bij leggen, beschrijving vindplaats, als het je lukt een meting van de dichtheid) aan Marco Langbroek aan wagen, zie de contactpagina op zijn website
klik. Maar het antwoord staat eigenlijk al vast; het zijn geen meteorieten.
Denk zelf dat de stukjes zand er in gebrand zijn door de hitte bij de inslag op de grond.
Zo'n kleine meteoriet zou tijdens de afdaling door de onderste lagen van de atmosfeer vrijwel volledig afkoelen, en de inslagsnelheid is gering bij kleine meteorieten. Er is bij de inslag veel te weinig energie/warmte voor jouw inbrandhypothese.
IJzermeteorieten hebben i.h.a. het gladde oppervlak en de bekende kuiltjes, resultaat van smelten van het oppervlak tijdens de reis door de bovenste atmosfeer. Daar wordt de buitenkant zeer heet en smelt/verdampt. Maar kleinere meteorieten remmen tegelijk hoog in de atmosfeer zo sterk af dat ze tot een eindsnelheid van een paar honderd kilometer per uur komen, terwijl de rest van de gang door de lagere atmosfeer ze alleen maar afkoelt. Ze hebben zeker geen zand/kiezelachtige insluitingen, noch zijn ze vrijwel perfect rond.
Vergeet verder niet, dat meteorieten vinden in de slappe bodem van Nederland een extreme zeldzaamheid is, er zijn slechts vijf officieel erkende meteorieten in Nederland aangetroffen. De kans is duizenden tegen een dat het een stuk afval is, industriële slak, resten van de wijdverbreide middeleeuwse ijzerindustrie, ijzeroer, restanten van wapentuig en dergelijke.