Na bijna een jaar kom ik nog even op dit lastige maar erg leuke experiment terug.
Bij toeval ontdekte ik dat er bij een ander instrumentje (de Michelson interferometer, klik) waarin ik op een soort meetbrugje een sterk magneetje had geplakt er een behoorlijk grote uitslag kwam (veel fringe verschuivingen) op het moment dat ik een messing staafje in de buurt van het magneetje hield. What the heck, magnetisch messing?
Het nare is dat dit staafje messing een reststukje was van de arm van mijn torsiebalans, dus maar eens wat gemeten:
Inderdaad, een neodymium kogeltje van 4,5 gram, opgehangen aan een 30 cm lang draadje kon maximaal 17 mm uit het lood getrokken worden door het staafje. Wat rekenen leverde een maximale kracht op van 0,0025 N. Op een stalen staafje van dezelfde afmetingen werd door het kogeltje een maximale kracht van 14,7 N uitgeoefend. Simpelweg redenerend dat ik zo het percentage staal in de messing staf kon schatten, kwam ik uit op ongeveer 0,02% ijzer.
Vraag 1: Bevatten sommige messinglegeringen (naast koper, zink, een beetje lood) ook ijzer en kan die 0,02% kloppen?
Vraag 2: Zou op een of andere manier in te schatten/meten zijn welke afwijking de torsiebalans daardoor kan oplopen? Hierbij geldt natuurlijk wel dat het ijzer naar ik aan mag nemen mooi gelijkmatig over de torsiearm is verdeeld. Dit in tegenstelling tot het eerder gevonden spijkerkopje dat in slechts een meetmassa zat verstopt en de metingen merkbaar verstoorde.
[edit]
Inderdaad, een aantal messinglegeringen, waaronder automatenmessing waar het staafje waarschijnlijk van is gemaakt, bevat een kleine hoeveelheid ijzer volgens deze tabel. 0,02% is wel erg laag, maximaal zou het tot 0,2% kunnen zijn.
[/edit]