Is eigen mening wel zo noodzakelijk?

[Angel]

om beide meningen gaat het (tenminste in mijn stukje)

[Louise]

[quote]HolyCow schreef:

Als je niet openstaat voor het hebben van een eigen mening, dan denk ik niet da je niet kunt openstaan voor het luisteren naar andere mensen.

[quote]

Nee deze bedoel ik; niet open staan voor het hebben van een eigen mening, voor mezelf?

Of algemeen?

[Angel]

Ik denk dat hij bedoelde voor jezelf het niet accepteren van een eigen mening, zodat je ook niet openstaat voor de mening van anderen. (hoop dat ik het goed zeg zo HolyCow?)

[Louise]

Als dat zo is, dan begrijp ik um ff niet..

Kan me wel voorstellen, niet openstaan voor de mening van anderen, dat het lastig is om goed te luisteren....

Ligt eraan wat je onder open staan verstaat..

[Jekke]

Louise, ik bedoel het volgende: De topic wilde het belang van de eigen mening relativeren, zoals dat belangrijk gevoel zou worden geinduceerd door de samenleving. Mijn reactie daarop is, daar ik het gevoel heb dat de auteur hiermee een neiging heeft naar onverschilligheid, omdat hij een bewustwording heeft van een zekere objectiviteit, dat als je onverschillig bent, dat je dan ook niet meer kunt luisteren. Vandaar: Als je niet openstaat voor het hebben van een eigen mening, dan sta je ook niet open voor het luisteren naar, observeren van andere meningen, inzichten. Wat ook heel vanzelfsprekend is, want we weten allemaal dat op elk gebied onverschilligheid de evolutie stopt.

[Angel]

Maar het kan toch ook zo zijn, dat je wel een eigen mening hebt. Maar deze niet durft te zeggen. En toch oog heb voor de mening van anderen en het respecteren en accepteren daarvan. En dat je ook ziet hoe iemand anders ergens over denkt, dat je die persoon goed in kan schatten. Terwijl je zelf jou mening niet laat blijken?

[Anonymous]

De meeste meningen zijn reflecties van posities, een set van omstandigheden. Je hebt meningen dus vaak of je wilt of niet, of je het er mee eens bent of niet.

[Anonymous]

Louise, ik bedoel het volgende: De topic wilde het belang van de eigen mening relativeren, zoals dat belangrijk gevoel zou worden geinduceerd door de samenleving. Mijn reactie daarop is, daar ik het gevoel heb dat de auteur hiermee een neiging heeft naar onverschilligheid, omdat hij een bewustwording heeft van een zekere objectiviteit, dat als je onverschillig bent, dat je dan ook niet meer kunt luisteren. Vandaar: Als je niet openstaat voor het hebben van een eigen mening, dan sta je ook niet open voor het luisteren naar, observeren van andere meningen, inzichten. Wat ook heel vanzelfsprekend is, want we weten allemaal dat op elk gebied onverschilligheid de evolutie stopt.

In dit geval neem ik inderdaad een redelijk radicale houding aan. Maar ik wil en kan daardoor (dikgedrukte) juist openstaan voor andere meningen. Ik heb alleen het gevoel bij veel mensen dat ze niet kunnen/willen luisteren.. maar onverschilligheid, nee.. daar wil ik niet aan beginnen, precies om de reden die je hier aangeeft. Luisteren en leren vind ik namelijk vele malen leuker EN! interessanter 8)

[Louise]

Holycow, thx, nu snap ik um beter.

Wat ik wel herken bij mezelf is, bv met die verkiezingen van de europese grondwet. Ik kon daar echt geen goede mening over vormen. Veels te wazig in mijn ogen. Er werd veel over gepraat en ik merkte ook door vrageen te stellen, dat andere mensen het vaak ook niet precies wisten hoe een en ander nu zat.

Dan heb ik snel wel zoiets van dat ik meningen met een korreltje zout neem en minder intensief kan luisteren wat diegene nu te vertellen heeft.

Grtz

[Jekke]

idd dat is iets dat ik ook heb, over dingen die veel te ver van mijn bed show zijn, daar weiger ik een mening over te hebben

[Louise]

Weet trouwens niet of het altijd handig is, als je ín zo'n onderwerpen

weigert een mening te geven/ of je vind dat je er geen hebt omdat je argumenten mist.

Door dingen te roepen, ook al zijn ze ondoordacht krijg je wel een discussie op gang.

[Louise]

En waar die discussie dan strandt, kan 2 kanten op gaan: of je komt dichter bij de kern of er onstaat een geheel eigen verhaal.

In ieder geval; je kunt wel iets ontdekken over wat mensen bezighoudt.

[PNCO]

Weet trouwens niet of het altijd handig is, als je ín zo'n onderwerpen

weigert een mening te geven/ of je vind dat je er geen hebt omdat je argumenten mist.

Door dingen te roepen, ook al zijn ze ondoordacht krijg je wel een discussie op gang.

Ondoordachte dingen roepen zijn m.i. het absoluut grootste gevaar tijdens discussies, omdat je niet weet wat ze kunnen aanrichten (denk aan kwetsen, iemand woedend maken). Een discussie moet gezond blijven en - tenzij het een onzinnige discussie is - er moet dus worden nagedacht over wat men zegt..

[Louise]

Ondoordacht vind ik trouwens een ruim begrip ; we denken vaak dat iets doordacht is; door in een bepaald straatje te denken.

Ik weet niet alles.

Door dingen te roepen die ik op dat moment doordacht vind, en later misschien ondoordacht kom ik nog ergens.

En zo zie ik dat ook bij anderen; dat ik er meer naar kijk dat het ondoordacht is, maar de ander vind het van zichzelf misschien doordacht.

Zo bedoel ik het eigenlijk. Niet in de zin van kwetsen.

[Anonymous]

Ondoordacht vind ik trouwens een ruim begrip ; we denken vaak dat iets doordacht is; door in een bepaald straatje te denken.

Ik weet niet alles.

Door dingen te roepen die ik op dat moment doordacht vind, en later misschien ondoordacht kom ik nog ergens.

En zo zie ik dat ook bij anderen; dat ik er meer naar kijk dat het ondoordacht is, maar de ander vind het van zichzelf misschien doordacht.

Zo bedoel ik het eigenlijk. Niet in de zin van kwetsen.

dan ben ik het weer helemaal met je eens

idd dat verschil tussen wat men vind en wat jij vind, kan vaak het verschil zijn tussen ondoordacht en doordacht!