Hoe weten we dat uitbreiding universum versnelt?

[cock]

Dag Uphoff,

- Zoals steeds bedankt voor uw uitleg. Ik zal de spiegeltheorie even in de ijskast zetten, maar toch eerst even zeggen dat de proef moet uitgevoerd worden met halfdoorlaatbare spiegelvlakken. In de ruimte zou dat een effect geven van een opeenvolging van sferen, en overal waar u zou kijken zou u in grote lijnen dezelfde structuren zien op groter plan. Niet de kristallen sferen van Aristoteles, maar sferen van steeds grotere of kleinere optische dichtheid, door expansie of contractie van de tijdruimte. Maar goed ik kan onvoldoende argumenten aanhalen om de theorie stevig te onderbouwen. Dus laten we de zaak beter blauw-blauw laten.

- Laat het ons dan over het fenomeen praten dat ik verkeerdelijk de “geheimzinnige kracht” noemde. Die kracht is verantwoordelijk voor het groeien van de lege ruimtes tussen clusters en lokale groepen. Een kandidaat voor die kracht is wat men donkere energie noemt. Die donkere energie wordt gezien als eigenschap van het vacuüm (zie ook nulpuntsenergie). Die energie zou aan de basis liggen van de expansievere periodes in de uiteenzetting van de ruimte in de beginfase.

- Die donkere energie toont ook veel overeenkomsten met het Casimireffect. In laboratoriumvacuüms is het Casimireffect het natuurkundig verschijnsel dat twee bij mekaar geplaatste metalen platen in een vacuüm door kwantumfluctuaties (zeer geringe) krachten ondervinden die ze naar mekaar drijven. De kwantumgolven tussen de twee platen zijn kleiner dan de golven buiten de platen. Eenzelfde verschijnsel doet zich voor in de haven tussen twee boten. Die boten kunnen een kleinere golfslag hebben tussen de wanden en de grotere golfslag buiten de wanden, en worden zo naar mekaar gedreven. De kortere golven veroorzaken in combinatie en contrast met langere golven, een zuigend effect.

- De ruimte is natuurlijk een immens groter vacuüm dat voornamelijk leeg is en een enorme vacuümkracht kan ontwikkelen. In dit vacuüm bevinden zich geen boten of metalen platen, maar wel objecten in de vorm sterrenstelsels, lokale groepen en clusters. Die bevinden zich (in kosmische termen) dicht bij mekaar, en worden gebonden door een kracht die ze naar mekaar drijft, omdat de zwaartekrachtsgolven daar korter zijn dan de golven van het vacuüm buiten de voornoemde structuren, en die langere zwaartekrachtsgolven vertonen, die de lege ruimtes nog groter maken, (kleinere aantrekkingskracht dan tussen de structuren).

- Het contrast van de langere vacuümgolven in de grote lege ruimtes en de grotere frequentie van kortere golven tussen de componenten van sterrenstelsels, clusters en lokale groepen zorgt dan voor de kracht die voornoemde structuren dan bij mekaar drijft, omdat daar kleinere golven zijn. Hoe kleiner de ruimte tussen twee objecten, hoe kleiner de golflengte van de zwaartekracht tussen die objecten, en hoe groter de aantrekkingskracht en de zwaartekrachtsversnelling. Einstein zou voor een keer akkoord zijn met mij vermoed ik.

Groeten,

Cock