ONZE tijd is, samen met onze ruimte, met de oerknal ontstaan. Die tijd verder terug dan de oerknal extrapoleren, is inderdaad ook figuurlijk iets erover, zoals u terecht beweert.
Maar die relativiteit van tijd en ruimte heeft ook een keerzijde: je kan over ruimte en tijd spreken zonder het expliciet over 'de onze' te hebben. In de mathematische beschrijving zijn het gewoon de dimensies, de coördinaten, waarover de wereld zich al dan niet uitstrekt. Zo kunnen er vele verschillende 'werelden' bestaan met alle hun eigen tijd en ruimte, en hun natuurwetten. En van die werelden kunnen zich nieuwe werelden, met hun eigen ruimte en tijd, loskoppelen.
In die laatste zin zegt men soms dat onze oerknal spontaan gebeurd is, als een 'kwantumfluctuatie' in een ander (en dus in zekere zin 'voor-bestaand') heelal. Impliciet betekent het ook dat kwantumfysica fundamenteler is dan tijd en ruimte.
Hoe relevant dit allemaal is, zal nog moeten blijken. Zolang het een abstracte wiskundige constructie (hoe mooi ook) zonder mogelijkheid tot experimentele verificatie blijft, is gezonde scepsis aan de orde. In het andere geval, zal ons wereldbeeld weer eens uitgebreid zijn, zoals in het verleden trouwens meermaals is gebeurd.
Deze vraag werd beantwoord door:
Prof. Christoffel Waelkens
Gewoon Hoogleraar Sterrenkunde
misschien draagt dit ook bij