Zwaartekracht is een duwkracht van buitenaf?

[descheleschilder]

 

 
Als er een centrum is zouden we de hemellichamen niet in elke richting met dezelfde snelheid van ons af zien bewegen. Tenzij we zelf in het centrum zitten, hetgeen wel heel toevallig zou zijn. Nee,  het heelal expandeert, en dus wordt uiteraard ook de afstand tussen de hemellichamen groter. Wij zitten niet in het centrum, nee.

 
Ik bedoel niet dat we de álle hemellichamen met dezelfde snelheid van ons af zien bewegen, maar hoe verder van ons af des te sneller. En al die snelheden als functie van de afstand zijn in elke richting gelijk. Dus hemellichamen op 1000 lichtjaar ``bewegen`` zich allemaal even snel van ons af, net als alle hemellichamen op 12 000 000 000 jichtjaar (maar dan heel veel sneller). Dit is een bewezen feit.
Maar als wij niet in het centrum zitten waarom doen zij dat dan (bekeken vanuit de duwtheorie)? Ik neem aan dat de hemellichamen in de duwtheorie naar alle kanten, vanuit het centrum gezien, (dat niet beweegt) dezelfde snelheid hebben, die toeneemt naarmate de afstand toeneemt. Dan is toch vanuit een punt buiten het centrum gelegen de snelheid van de hemellichamen (van ons af) als functie van de afstand níet in elke richting gelijk?

[descheleschilder]

In bericht 27 schreef je dat het onzin is dat de massa toeneemt naarmate de snelheid toeneemt. Dat moet je wel aannemen want anders is de SRT waar, in tegenspraak tot de duwtheorie. Er wordt dus alleen maar kinetische energie aan een massa toegevoegd. Maar dan kan een deeltje tot boven de lichtsnelheid versnellen. Het feit dat neutrino´s zo´n kleine massa hebben betekent dat ze een nog veel kleinere rustmassa hebben. Ikzelf denk dat zowel quarks als leptonen uit drie massaloze (combinaties van twee deeltjes: T- en V-rishonen) deeltjes bestaan, maar omdat bijvoorbeeld elektronen elektrisch geladen zijn, in tegenstelling tot neutrino´s, hebben ze in hun lange bestaan vele elektrische interacties ondergaan en zijn hun snelheden in alle richtingen gelijk verdeeld geworden. Misschien waren er in het begin, net als neutrino´s nu, alleen maar linkshandige elektronen. Maar dit terzijde (zie ``Harari´s rishonen model`` in ``Atoom en deeltjesfysica``). 
In hetzelfde bericht schrijf je: ``als hun snelheid begrensd is door de lichtsnelheid``. Maar dat is toch niet zo in de duwtheorie? Want als de massa niet toeneemt met de snelheid (maar de kinetische energie uiteraard wel, die afhangt van v²), kun je die snelheid zo groot maken als je wilt, dus ook groter dan de snelheid.

[descheleschilder]

Een zwart gat is zo klein dat het een te verwaarlozen schaduw op een massa werpt die het zwart gat nadert, ook al worden alle duwdeeltjes geabsorbeerd door het zwarte gat. En aangezien de ruimte vlak is, is er geen Schwarzschildradius. Er komen aan beide zijden van de naderende massa (bijna) evenveel duwdeeltjes aan hetgeen in strijd is met het feit dat een massa zich juist enorm sterk tot het zwarte gat (dat niet uit licht bestaat, maar kijk voor meer informatie over zwarte gaten maar eens elders: er is genoeg over te vinden) ``aangetrokken`` (in de ART wordt er niet echt getrokken) voelt.

[descheleschilder]

Wat bedoelde je met je antwoord op mijn vraag wat er met de tijd gebeurt, in bericht 27: ``Nee, volgens mij krijg je een bolvorm.``
Slaat dat op de tijd? Ik denk van wel want dat was mijn vraag. De ruimte waarin de massa´s vanuit een centrum uit elkaar vliegen is toch immers een vlakke ruimte in de duwtheorie (aangezien een gekromde ruimte een begrip uit de rivaliserende ART is)? Maar wat betekent het dat de tijd een bolvorm krijgt?

[physicalattraction]

Opmerking moderator

Een interessante discussie, maar er is ondertussen zoveel bijgehaald dat het onmogelijk wordt voor wie dan ook om een zinnige, wetenschappelijke bijdrage te kunnen leveren. Daarom vraag ik iedereen weer terug te komen op de originele topic:

• Is het mogelijk dat zwaartekracht veroorzaakt wordt door de duwkracht van (nog niet aangetoonde) deeltjes?
• Wat kunnen deze deeltjes zijn (noodzakelijke eigenschappen)?

 
Tenzij het van wezenlijk belang is voor de discussie, staan de volgende zaken nog niet ter discussie:

• wat een zwart gat is,
• de gekromdheid van de ruimte binnen de duwtheorie,
• golf-/deeltjesdualiteit,
• de details van de big bang,
• oneindigheid, randen van het universum,
• expansie van het heelal.

Indien iemand toch over deze specifieke onderwerpen wil discussiëren, kan hij daarvoor een nieuw, eigen topic beginnen.

[descheleschilder]

De duwdeeltjes zijn geladen daar zij de fotonen afbuigen rondom een zware massa (ze laten de fotonen zelfs verdwijnen aangezien zij de fotonen absorberen, zodat van afbuigen eigenlijk geen sprake is; hoewel het Natuurlijk mogelijk is dat de fotonen weer uitgezonden worden, maar dat hoeft dan niet persé in de richting van de massa te zijn, zolang de impuls en energie voor en na maar gelijk zijn). Een deeltje zonder lading reageert niet met fotonen. Zou zo´n deeltje niet gemakkelijk op te sporen, en allang gevonden zijn?

[Frank51]

Ik heb een illustratie gemaakt van hoe de duwkrachten zich verspreiden vanuit hemellichamen. Als we hun onderlinge fictieve aantrekking even uit beschouwing laten, uiten de krachten zich als volgt:
 

De buitenste hemellichamen krijgen dus de meeste krachten. Uiteraard moet dit in 3 dimensies gezien worden en moet er ook rekening gehouden worden met het vectoriële aspect van krachten, maar dat zou een te ingewikkeld tekeningetje worden.

[Frank51]

Heb ook eens renders gemaakt van hoe de aantrekking tussen 2 planeten tot stand komt. Om een beeld te geven van hoe de onzichtbare deeltjes van buitenaf geblokkeerd/afgeremd worden door massa, heb ik een grote holle bol gemaakt die licht afgeeft en daarin de bollen geplaatst. De fotonen die geblokkeerd worden zorgen voor schaduwvorming aan hun binnenkanten. Licht kun je uiteraard niet vergelijken met die 'onbekende neutrinodeeltjes' die door massa kunnen gaan, maar het verduidelijkt de theorie op deze manier..
Hoe dichter de hemellichamen zich bij elkaar bevinden, hoe meer schaduwvorming, dus hoe meer aantrekking.
Aan de linkerkant is een identieke situatie, alleen zijn de stipjes 'schaduwfotonen'. Het inverse van lichtfotonen dus. Beetje verwarrend misschien wel.
Die stippen tonen eigenlijk hoe de schaduw berekend wordt, leek me interessant om zien 
 

[descheleschilder]

Het gaat mij er niet om hoe de theorie werkt, dat snap ik wel, maar zoals ik eerder al opmerkte zou bij een expansie van de hemellichamen in de duwtheorie (door een vlakke ruimte omdat het een theorie is die niet op gekromde ruimtetijd is gebaseerd zoals de ART) de snelheid als functie van de afstand niet in alle richtingen hetzelfde zijn als wij ons niet in het centrum van die expansie bevinden. Dit is echter wél wat waargenomen wordt. Snelheden van hemellichamen aan de verre kant (t.o.v. ons) van de expanderende bol zijn groter als die aan dichtbije kant, volgens de duwtheorie. Bovendien neemt massa wél toe in tegenstelling tot wat de duwtheorie beweert. Ook dat is bewezen, evenals het feit dat tijd langzamer gaat voor t.o.v. bewegende objecten (muonen die richting Aarde bewegen). En nu heb ik er wel genoeg van. Er is volgens mij maar één mechanisme dat de gravitatie goed verklaart en dat is de ART.

[Frank51]

Het gaat mij er niet om hoe de theorie werkt, dat snap ik wel, maar zoals ik eerder al opmerkte zou bij een expansie van de hemellichamen in de duwtheorie (door een vlakke ruimte omdat het een theorie is die niet op gekromde ruimtetijd is gebaseerd zoals de ART) de snelheid als functie van de afstand niet in alle richtingen hetzelfde zijn als wij ons niet in het centrum van die expansie bevinden. Dit is echter wél wat waargenomen wordt. Snelheden van hemellichamen aan de verre kant (t.o.v. ons) van de expanderende bol zijn groter als die aan dichtbije kant, volgens de duwtheorie. Bovendien neemt massa wél toe in tegenstelling tot wat de duwtheorie beweert. Ook dat is bewezen, evenals het feit dat tijd langzamer gaat voor t.o.v. bewegende objecten (muonen die richting Aarde bewegen). En nu heb ik er wel genoeg van. Er is volgens mij maar één mechanisme dat de gravitatie goed verklaart en dat is de ART.

 
Als jij daar vrede mee kunt nemen, met de ART, is dit voor mij ok. Je gelooft wat je wilt geloven.
De duwtheorie spreekt toename van massa in principe niet tegen, in die zin dat de massa aangroeit door botsing met deeltjes op hoge snelheid. Die deeltjes kan vanalles zijn, van kosmisch stof tot kometen. Als je met jouw auto zeer hard in de regen rijdt, zul je ook meer regendruppels vangen.
Als je duidt op E= MC² wil ik daar iets over zeggen.
Lees dit http://arxiv.org/pdf/hep-ph/0602037v1.pdf
The “famous formula E = mc2” and the concept of “relativistic mass”
increasing with velocity, which follows from it, are historical artifacts, contradicting
the basic symmetry of Einstein’s Special Relativity, the symmetry
of 4-dimensional space-time. The relation discovered by Einstein
is not E = mc2, but E0 = mc2, where E0 is the energy of a free body at
rest introduced by Einstein in 1905. The source of the longevity of the
“famous formula” is the irresponsible attitude of relativity theory experts
to the task of explaining it to the non-experts.
The notion of “relativistic mass” presents a kind of pedagogical virus
which very effectively infects new generations of students and professors
and shows no signs of decline.
Dit even terzijde.

[descheleschilder]

De formule E=m₀c² zegt niets over de toename van de massa. Deze formule zegt alleen dat een massa in rust een energie heeft van mc².
Deze E (of eigenlijk E/c) is onderdeel van een viervector (p₀=E/c), met als drie andere componenten die van het relativistisch moment. Ga je daar mee rekenen dan komt er een formule voor de energie van een massa (in beweging) uit die afhankelijk is van de snelheid van de massa: E=γm₀c². Deze E gaat naar oneindig omdat γ naar oneindig gaat als v⇒c. Oftewel, m₀ gaat naar oneindig (omdat er die factor γ voor staat). In een vierdimensionale formulering kun je Natuurlijk ook stellen dat de massa Lorenz onafhankelijk is maar dan moet je Natuurlijk wel de andere drie componenten van de viervector erbij betrekken.
De massa neemt Natuurlijk ook toe als die onderweg andere massa verzamelt (maar kan op die manier nooit oneindig worden), maar ook als die massa dat niet doet naarmate hij sneller beweegt. En dát de massa van een object groter wordt is geloof ik wel bewezen (denk maar aan een versneller van deeltjes die steeds hogere energieën moet toevoegen om de deeltjes sneller te laten gaan, en niet omdat de kinetische energie met v² toeneemt).

[Frank51]

Ok dat is duidelijk. Omdat er zoveel energie moet ingestoken worden gaan ze ervan uit dat de massa toeneemt.

Nu terug naar die experimenten. Een lichtbundel kan die duwdeeltjes tegenhouden maar volgens mij ook een snel roterende schijf uit lood bvb. Zo vergroot je de botsingskans met deeltjes. Dus als je een schijf boven een massa laat roteren zou het gewicht minder moeten zijn, laat je het eronder draaien, dan wordt het zwaarder.

Ik vermoed dat het dankzij de lichtsnelheid van de fotonen is dat licht in staat is die duwdeeltjes te blokkeren.

Hoe werken lichtgevoelige platen?

 

[physicalattraction]

Een lichtbundel kan die duwdeeltjes tegenhouden maar volgens mij ook een snel roterende schijf uit lood bvb.

 
Je gaat wederom te snel. Wat bedoel je met 'een lichtbundel kan die duwdeeltjes tegenhouden'? Betekent dit dat fotonen massa aantrekken? Is dit experimenteel vastgesteld?
 
En waarom betrek je een snel roterende schijf in het verhaal? Zou een roterende schijf meer duwdeeltjes absorberen dan een stilstaande schijf? Houdt dit in dat een roterende schijf meer gravitatiekracht veroorzaakt dan een stilstaande schijf? Is dit experimenteel vastgesteld?

[Frank51]

 
Je gaat wederom te snel. Wat bedoel je met 'een lichtbundel kan die duwdeeltjes tegenhouden'? Betekent dit dat fotonen massa aantrekken? Is dit experimenteel vastgesteld?
 
En waarom betrek je een snel roterende schijf in het verhaal? Zou een roterende schijf meer duwdeeltjes absorberen dan een stilstaande schijf? Houdt dit in dat een roterende schijf meer gravitatiekracht veroorzaakt dan een stilstaande schijf? Is dit experimenteel vastgesteld?

In één van de eerste posts staat een beschrijving van het experiment. Op de link die ik al meegaf kun je de experimenten inkijken. Http://www.researchgate.net/profile/Louis_Rancourt3

[descheleschilder]

De enige manier waarop een lichtbundel duwdeeltjes kan beïnvloeden is doordat de duwdeeltjes de fotonen absorberen (omdat fotonen alleen wisselwerken met deeltjes met lading). Wat voor een reactie tussen duwdeeltjes en fotonen vindt er volgens jou plaats, die maakt dat de gravitatie minder wordt? Als fotonen uit de Zon de duwdeeltjes vanuit de richting van de Zon een impuls geven richting Aarde dan zal de schaduw op Aarde minder worden, en misschien zullen de duwdeeltjes (door die extra impuls van de fotonen van de Zon) de Aarde wel meer van de Zon afduwen dan de duwdeeltjes die aan de andere kant van de Aarde duwen, de Aarde naar de Zon duwen, met als gevolg dat de Aarde van de Zon af beweegt. En zoals gezegd die wisselwerking kan toch alleen maar plaatsvinden als duwdeeltjes geladen zijn, hetgeen hen toch allang zou hebben ontdekt?
En wat bedoel ermee als je zegt
 

 Een lichtbundel kan die duwdeeltjes tegenhouden maar volgens mij ook een snel roterende schijf uit lood bvb. Zo vergroot je de botsingskans met deeltjes. Dus als je een schijf boven een massa laat roteren zou het gewicht minder moeten zijn, laat je het eronder draaien, dan wordt het zwaarder.

Ik vermoed dat het dankzij de lichtsnelheid van de fotonen is dat licht in staat is die duwdeeltjes te blokkeren.

 
Hoe maken die fotonen dat een roterende schijf lood boven een niet roterende schijf minder zwaar wordt, terwijl als je hem eronder laat draaien lichter wordt. In je eigen woorden graag, zonder verwijzingen.