Menheffrin schreef:Al sinds eeuwen wordt dit vers door de islam uitgelegd als een metafoor voor de mensen van het Boek en zij die de profeet Mohammed volgen. Die barrière wordt dan gevonden in de verdraaiing van het Boek die de volgers daarvan niet willen inzien en de Mohammedaan niet kent, want de koran. (Ibn Ishaq, Ibn Hisham, Abdallah ibn Abbas, Al-Suyuti, etc, etc.)
Hoe eindigde deze zin? Ik mis een stukje tekst.
Veertje, dát was de hele zin. Ik had ook kunnen eindigen met;
niet kent, omdat hij in het bezit is van een foutloos en onfeilbaar schriftuur genaamd de koran. Ik koos echter voor hetgeen ik (en overigens taalkundig correct) geschreven heb.
Meheffrin schreef:Een slotje, zoals door jou voorgesteld ziet eerder op het onderbuik gevoel dat hier een moslim bezig is met evangelisatie, dan dat de vraag niet wetenschappelijk te beantwoorden zou zijn of op zijn minst aannemelijk gemaakt kan worden
.
Dit snap ik niet helemaal. Wat valt er wetenschappelijk te beantwoorden? Het gaat hier immers om een PERSOONLIJKE interpretatie van
symbolisch bedoelde (?) teksten. We zullen er hier toch nooit uitkomen of die persoonlijke interpretatie juist is of niet?
Kunnen we bepalen wat de "schrijver" van de Koran bedoeld heeft? Dat is de enige wetenschappelijke aanpak die ik me kan voorstellen in deze. Bewijs vinden voor het feit dat deze persoonlijke intepretatie van de TS van de Koran teksten precies strookt met hetgeen de schrijver heeft willen zeggen. En dat bewijs is helemaal niet waar dino_zero naar zoekt.
Hij zegt impliciet dat de schrijver van de Koran geen wetenschapper was en dat de teksten hem dus moeten zijn ingefluisterd door zijn God en dat die God dus wel moet bestaan. Wat valt daaraan nu wetenschappelijk te beantwoorden?
Theologie is wetenschap. Althans, toen ik het studeerde leefde die opvatting wel bij mij. In het geval er onduidelijkheid bestaat aangaande de interpretatie van een religieuze tekst, dan kan of wordt dit aan de hand van voorgeschreven modellen (b.v. hypothetisch-deductivisme) benaderd. Die modellen zelf zijn overigens ook voortdurend aan verandering onderhevig. Of dit dan een persoonlijke interpretatie oplevert als kwalificatie is niet relevant, het gaat om het toegepaste model.
Dat in de koran een verwijzing zou zijn opgenomen, die zou refereren aan een geografische onderkenning ten aanzien van bergen en de wijze waarop zij zich verbonden weten met de aardkorst, ligt niet voor de hand. Sterker, dat moet naar mijn idee zelfs met kracht worden verworpen. Maar dit sluit echter niet uit dat de TS er aanspraak op maakt op iets te zijn gestuit waar wij met zn allen kennelijk overheen hebben gekeken en waar hij onze mening naar vraagt. Laat hem eerstens zijn model verklaren (dat wij tenslotte niet kennen) eer wij toekomen aan de vraag of hier niet sprake is van een over zijn kookwater geraakte mysticus.
Wat betreft de opmerking, in dit licht en in onderlinge samenhang beschouwd, aangaande de koran als taalkundig onovertrefbaar, Mohammed die niet kon lezen of schrijven, zijn eerder te beschouwen als de producten van een bevlogen geest dan dat zij ook maar iets hebben uit te staan met de feiten.