Het probleem dat (volgens mij) veel mensen hebben is dat ze vastzitten in de Newtoniaanse gedachte van steeds voortvloeiende tijd. In het beeld dat de fysica hanteert voor ruimte en tijd bestaat zoiets niet, en het concept tijd en ruimte zijn in AR equivalent. (onderbouwing: het zijn coördinaten van de variëteit die onze ruimte-tijd opmaakt. Je kan gegeven deze coördinaten een metriek bepalen. Waar in SR tijd (hoewel hij al opmengt met ruimte) nog onderscheiden wordt door het minteken is dat in AR niet meer het geval. Enkel in een lokaal assenstelsel bestaat bij AR een dergelijk onderscheid, maar niet voor de globale coördinaat tijd) Er kan net zo goed een grens bestaan voor de coördinaat ruimte als voor de coördinaat tijd. In het huidig model is er een grens op die coördinaat. Dat is geen enkel probleem (moest er geen singulariteit staan).