Moeilijke vraag. Ik denk dat de ratio berichten die gemanipuleerd zijn versus berichten die niet gemanipuleerd zijn eerder klein zal zijn. Maar dat alleen is waarschijnlijk niet zo'n goede maat. We moeten ons ook afvragen of het gaat om manipulatie of over een vergissing (zoals bij gephotoshopte afbeeldingen nu en dan wordt geclaimd), of het gaat om moedwillige mispresentatie van de waarheid, of over gebrekige controle van bronnen en bepaalde persberichten. En dan moet er eigenlijk ook nog gecontroleerd worden op relevantie, want niet alle nieuws zal een gelijke impact hebben. Maar daarbij stuit je op nogal vage grenzen.[*]Is wantrouwen m.b.t. objectieve berichtgeving van de media terecht? (vereist diepgaand inzicht. Geeft het aantal bekende gevallen van "misbruik" (zoals hierboven gedefinieerd) aanleiding tot aanname dat het hier om het topje van een ijsberg gaat?)
Als je de forums van bepaalde media als een relevante barrometer kan beschouwen, dan zie je dat de populairsten met de regelmaat van klok als "linkse nesten" (dat gaat dan tot zelfs "linkse ratten" toe) worden gezien (de VRT, Humo, ... ). Bij mij versterkt dat de indruk dat er veel wantrouwen om de verkeerde redenen is, en weinig verantwoord wantrouwen.[*]Als ja, wordt er in het algemeen, bij het grote publiek, net zoveel getwijfeld aan objectieve berichtgeving als dat hier in dit topic gebeurt bijvoorbeeld? (kwestie van statistieken naslaan? Een analyse van het aantal bekende gevallen van "misbruik" en de invloed daarvan op het vertrouwen van het grote publiek in de media)
Ik denk dat we (o.b.v. deze definitie) een extra vraag moeten toevoegen: hoe groot is de impact van de media op gedrag en beslissingen (overheidsbeslissingen, bedrijfsbeleid, stakingen, betogingen, ... ). Ik denk dat dat afhankelijk is van tal van factoren, waaronder leeftijd, SES, persoonlijke sympathieën, lezers-/kijkerstrouw, ... (waarbij die laatste twee factoren mogelijk óók beïnvloed worden door de media, in een soort wisselwerking).Macht is de potentie/de mogelijkheid hebben om te beïnvloeden.
Als je alles in deze discussie omzet naar toetsbare gegevens, waarvan je er bij voorkeur ook genoeg hebt om tot betrouwbare statistieken te komen, wordt het al snel een hele opgave.
Inderdaad: de obsessie met objectiviteit creëert verwachtingen waaraan niet voldaan ká, worden. Maar daarvoor verwijs ik naar deze discussie (want eigenlijk gaat het hier over de vraag hoe ver de macht van de media reikt. Al moeten we daarbij ook in aanmerking nemen dat de verwachtingen van de lezer/kijker/luisteraar van grote invloed is op dat machtsbereik).Persoonlijk denk ik dat het onredelijk is om te verwachten dat de media objectief zou zijn.
Ik denk dat we daarop moeten blijven hameren (ook belangrijk is dan overigens de verantwoording en evidentie die een bron voorlegt voor bepaalde claims). Dat lijkt me ook zeer belangrijk voor de jongere mediaconsumenten die maar al te snel één internetbron als objectieve waarheidsbode aannemen.1 bron is geen bron. Ook is het verstandig om te controleren waar de verschillende bronnen hun informatie vandaan hebben (van dezelfde bron?) en waar deze zich dan op baseert.
Al lijkt het mij eveneens een illusie dat het mogelijk (wenselijk?) is om zich volledig te onttrekken aan het bredere discours dat zowel de media als de publieke opinie bepaalt (meer).Mensen moeten (opnieuw) leren na te denken en zelfstandig een eigen mening vormen op basis van meerdere verschillende en bijvoorkeur onafhankelijke bronnen. Over onderwerpen waar men dit onderzoek niet gedaan heeft kan men beter zwijgen en erkennen dat men niet alle feiten heeft. Het is te eenvoudig om zonder nadenken de mening van anderen over te nemen en als deze mening een bevestiging is van de heersende culturele ideologie en vooroordelen dan is het helemaal te gemakkelijk.
Op zich is dat geen argument natuurlijk. Het gaat om onderbouwing, en die lijkt mij bij Keen (zie link) wel aanwezig.
