En dan kabels? Electriciteit omzetten in licht en dan hup, de kabel in. Is dat wat?
Technisch lijkt mij een nieuwe stad in de Sahara geen probleem.
Het is ongeveer op de hoogte van Marrakech. En nou, daar is best te leven.
Als ze echt met die panelen aan de gang gaan in de Sahara, dan betreft dat zulke grote investeringen, dat het ontwikkelen van een stad daar een klein percentage van zal zijn. Met tegen die tijd ook hogesnelheidstreinen naar alle kanten.
In Italie is het een schandaal dat ze die hele mafia niet allang hebben opgerold.
En als ze in Zuid-Italie in de gaten krijgen dat zonne-energie de sleutel is tot welvaart, dan zal men zich dat ook door de mafia niet laten afnemen.
Het uiteengaande en het samenkomende en daaruit de schoonste harmonie - Heraclitus
Uit een interview door Erik Unger met Rob van Hattem, maker van Energie in overvloed.
>>>>>>>>>>
- Je hebt twee afleveringen voor Energie in overvloed gemaakt. Waar gaat de tweede over?
In de eerste laat ik dus de technologische ontwikkelingen zien. De tweede, die een week later wordt uitgezonden, gaat over de vraag waarom er in Nederland zo weinig aan zonne-energie wordt gedaan. Er zijn veel particuliere initiatieven, maar als we echte CO2-reductie en geopolitieke onafhankelijkheid willen, waarom doet de overheid dan zo weinig? Waarom kolencentrales bouwen op de Maasvlakte? Waarom de discussie over kernenergie weer openen? Waarom stoppen we niet een paar miljard in zonne-energie? De technologie is er, waarom doen we er niks mee?
- Nou, waarom niet?
Ik weet het niet. Nederland heeft een grote oliemaatschappij die vertegenwoordigd is in elke energiecommissie. Ik weet niet of het daaraan ligt.
- Shell, dus.
Jij zegt het. Weet je wat Shell doet aan zonne-energie? Niks. Ze investeren wat in olie uit teerzand of olie uit leisteen. Ze zijn een oliemaatschappij, misschien willen hun aandeelhouders niet investeren in zonne-energie. Maar zodra zonne-energie een hoge vlucht neemt kunnen ze die technologie gewoon inkopen. Er is één verschil: olie kun je beheersen, maar de zon is van niemand. Een van de drijfveren van Hermann Scheer was het doorbreken van het monopolisme op energiegebied. De vraag is dan ook waarom we zonne-energie niet grootschalig beschikbaar maken voor de wereld. En wie belang hebben bij de huidige situatie.
Alles voor deze laatste post heeft HEEL weinig meer met filosofie te maken. Benedict je hebt nu meerdere malen achter elkaar posts neergezet waar je op jezelf reageert. Het wordt meer een Broere-Blog op deze manier. En dit blog is ook nog eens weinig filosofisch. Er zijn al meerdere onderwerpen over zonnepanelen op het forum, dus daar kan de discussie in, en dat je een email naar Shell hebt gestuurd (terwijl ze miljarden investeren in alternatieven) dat heeft ook weinig filosofische inhoud.
Dus wil dit topic nog ergens naar toe, dan moet het snel gebeuren en ingaan op deze vraag en anders kan het op slot of naar het café.
De tekst in het hierboven geschreven stukje kan fouten bevatten in: argumentatie, grammatica, spelling, stijl, biologische of scheikundige of natuurkundige of wiskundige feiten kennis. Hiervoor bied StrangeQuark bij voorbaat zijn excuses aan.
Dus wil dit topic nog ergens naar toe, dan moet het snel gebeuren en ingaan op deze vraag en anders kan het op slot of naar het café.
Tja, misschien moet de conclusie zijn dat willen we op wat voor gebied ook nog ergens naar toe gaan dat democratie daar niet het beste systeem voor is. Niet alleen bovenstaande qoute lijkt tot deze conclusie te leiden, maar ook het verhaal van Prof. Dr.Radermacher in de link bij de tweede post van deze topic. Ik ben het zelf met die conclusie overigens niet eens omdat ik niet met de menswaardigheid in overeenstemming vind om sommige mensen meer zeggenschap te geven dan anderen. Maar dat is een mooi theoretisch standpunt wat helaas in de praktijk zelden bereikt wordt, al was het maar omdat sommige mensen slimmer, handiger, intelligenter of meer wetend zijn. Ik denk dat in de westerse democratieen het grootste probleem de invloed van de pers is. Waarom zijn milieu, energietekort en global warming zulke items? Wel omdat ze in de pers zo lekker liggen. Je kunt er prachtige verhalen over schrijven en met voorbeelden aangeven hoe ernstig de situatie is, kortom het sensatiegehalte is lekker hoog en dat willen de lezers. Het waarheidsgehalte doet er niet zoveel toe, want er zijn maar weinigen die dat doorzien, temeer daar ook de "deskundigen" het niet eens zijn ( logisch het zijn ook net mensen). Volgens mij is er dus eerder sprake van een pers probleem dan van een milieu, energie of klimaat probleem. Ik wil niet ontkennen dat er op die gebieden best problemen zijn, maar niet in die mate dat de hele bevolking daar wakker van moet liggen.
Ik denk dat wat er zich aandient als Global Crisis (GC) of Global Change een zó'n immens onderwerp is dat de meeste mensen het maar amper bevatten kunnen. Waaraan ik meteen wil toevoegen dat ook ikzelf, ook al heb ik mij daar al behoorlijk in verdiept, het ook niet bevatten kan, hoezeer het allemaal op termijn uit zal pakken.
En ja, wat heeft het allemaal met filosofie te maken? Want dat is op het eerste gezicht ook niet zo duidelijk nietwaar?
Laat ik iets proberen:
Zeer filosofisch lijkt mij bijvoorbeeld de vraag: hoe ga je om met informatie betreffende een dergelijk groot en omvattend fenomeen als die GC? Is dat slechts een hype waar de media mee weg lopen vanwege de sensatie-waarde? En als er dan toch zeer veel info over te vinden is, waaruit te concluderen is dat er toch echt wel iets aan de hand is, hoe kan het dan dat mensen daar nog in kritische zin over spreken. Wanneer gaat de schakelaar om? Wanneer valt het kwartje? Hoe gaat het menselijk organisme om met dit soort informatie? Is het daar wel op ingericht? Terwijl wij toch een geschiedenis hebben van een paar miljoen jaar van overleven, door het proberen steeds juist in te schatten van onze omgeving?
Zeer filosofisch lijkt mij ook de vraag waar deze eventuele GC uit voortkomt, wat er de gronden van zijn, wat voor handelen, wat voor denken, wat voor mens- en wereldbeeld? Want filosofie heeft van begin af aan toch steeds de vraag gesteld naar het juiste handelen, het goede leven? Met in het verlengde daarvan de vragen naar wat het is waar wij dan deel van zijn, en wat wij ons daar als idee van kunnen vormen?
Er zijn nu bijna 7 miljard mensen op deze planeet, en men verwacht dat dat groeit naar 9 of 10 miljard in de komende decennia. Die mensen zijn verdeeld over verschillende continenten en culturen en zeer verschillende wereldbeelden. Maar de totale impact ervan, economisch, industrieel, is bezig grenzen te ontmoeten, zodanig dat drastische bijstellingen noodzakelijk zijn, wil er niet een gigantisch gevecht ontstaan om grondstoffen en energie en andere middelen om een cultuur te kunnen handhaven.
Desinteresse, achteloosheid, 'wat merken we ervan', 'het zal wel los lopen', enzovoort, het lijken mij symptomen van een gebrek aan fantasie, aan vermogen je voor te stellen hoe de wereld er uit ziet over 10 of 20 jaar, niet slechts hier in het hoogontwikkelde Europa, maar wereldwijd, in ook de culturen met minder reserves, en minder vermogen beschaving te handhaven.
Filosofie is bij uitstek het denken in grote lijnen, waartegen wetenschappers vaak blijven hangen in hun specialisme.
Maar misschien is de filosofie ook steeds meer verstrikt geraakt in specialismen, met dus daarin de aandacht voor slechts allerlei deelproblemen.
De filosofie zou juist in deze tijd haar 'finest hour' kunnen hebben, in het stroomlijnen van alle info en complexiteit, en het proberen iets van een juiste koers te denken.
Ik ben er niet op uit om hier een ego-trip neer te zetten. Ontmoet ik onverschilligheid, dan haak ik af, met inderdaad de hoop 'dat het allemaal wel los zal lopen' en dat de 'soep minder heet wordt gegeten dan opgediend', enzovoort.
Maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken, dat de komende gebeurtenissen steeds alarmerender van aard worden, en navenant de druk van bijstellen van handelen en denken en wereldbeeld.
En kijk je terug op de filosofie van de afgelopen 100 jaar, dan kom je eigenlijk al die vragen al tegen, bij Heidegger, bij Nietzsche, enzovoort, bij al die mensen die vragen stellen bij de koers die wij gaan, die koers die aanstuurt op een clash met de wereld waarin wij zijn.
Zelf moet ik steeds denken aan de horror van het nazisme, hoe snel zich dat kon ontwikkelen, in toch een redelijk beschaafd land. Ik vrees dat, dat fenomeen, dat ook van de mens is. En nog steeds, niet overwonnen, nog altijd niet. En mijn vrees is dat het weer komt, in welke vorm dan ook, maar verschrikkelijk, in de achteloosheid jegens zoiets als het GC.
Is de mens te vertrouwen? Ga er van uit dat de mens niet te vertrouwen is. Althans, zeker niet als het een kwestie wordt van overleven. Zie de geschiedenis, ons record, van gedrag, keer op keer.
Het uiteengaande en het samenkomende en daaruit de schoonste harmonie - Heraclitus
Het kan ook zijn dat de wereld nu een herverdeling van rijkdommen laat zien. Dat de crisis het Westen gaat treffen komt misschien omdat we te eenzijdig aan zelfverrijking hebben gedaan de afgelopen eeuwen.
Het zou dan op globaal niveau ook een positievere uitkomst kunnen hebben. Namelijk een bredere verdeling van grondstoffen en welvaart. Een globalisatie die echt wat gaat betekenen voor de eenheid van een nieuwe wereld. Tot nu toe hebben we alleen nog maar positieve (?) resultaten gezien van een toenemende globalisatie, zoals de opkomst van de Derde Wereld economieen. Bij een dergelijke explosieve groei kan een klap niet uitblijven. Daar was het wachten alleen nog maar op.
Maar het zou ook wel eens een 'reculer pour mieux sauter' kunnen zijn.
We moeten oppassen voor extreme toekomstvisies. Zowel aan de pessimistische als aan de optimitische zijde van het spectrum.
Fukuyama vond ik weer iets te positief. Maar uw relaas is wel erg somber, niet?
Maar waarschijnlijker is dat we ons er totaal geen voorstelling van kunnen maken, dat het ons bevattingsvermogen te boven gaat, en dat je de perverse verbeeldingskracht van een Stephen King nodig hebt om enigszings in de buurt te komen bij de horror die komen gaat.
Die heb ik, die verbeeldingskracht. Begin 2005 zag ik namelijk voor het eerst de horror die je hierboven beschrijft. Ik zag anarchie, eindeloze hoeveelheden ellendige mensen en huilende kinderen. Het einde van de middenklasse en de welvaart, kaalgeslagen vlaktes, onbeheersbare volksverhuizingen, hongersnood, destructie, oorlog, terrorisme, genocide en milieuvernietiging op land, in de zee en overal, en dat allemaal nog voor mijn pensioen en op wereldschaal. Heel vervelend, want iedereen dacht dat ik gek was geworden, inclusief ik zelf. En fin op dit forum preek ik al jaren doem, om de doodeenvoudig reden dat we eerst het ergste onder ogen moeten zien, voordat er hoop is op verbetering. Op dit moment zijn we echter bijna allemaal nog in lalaland.
En het zal een wedloop zijn tussen dat en de geleidelijke ineenstorting.
"The human race becomes more and more a race between education and catastrophe" zoals H.G. Wells al schreef.
Het lijkt duidelijk dat het onderwijs spectaculair gefaald heeft, ondanks de pogingen van zeer veel goedbedoelende mensen. Het probleem is dat men niet begrijpt wat Einstein (mijn sig hieronder) al bijna 100 jaar geleden begreep.
Dit syndroom (als ik het zo mag noemen) heeft altijd bestaan, maar kon nooit zulke grote proporties aannemen als vandaag.
Mee eens. Kernbommen. Fossiele brandstoffen. Genetische manipulatie. Electronische surveillance. Alles zal ingezet worden ten behoeve van de overleving van het militaire-industrieel complex, waardoor de moderne beschaving uiteindelijk vernietigd zal worden. Imploderen als een kaartenhuis. Maar misschien ook niet, dus laten we maar weer overgaan tot de orde van de dag. Nog iets van Sinterklaas gekregen?
Rationeel beleid is trouwens volgens mij: klaarmaken voor een eeuw van bloedvergieten ten behoeve van grondstoffen, land, water, etc, te beginnen bij het herinvoeren van de dienstplicht in nederland. We kunnen 50.000 nieuwe militairen per jaar opleiden. Dan hebben we 200.000 man in 2012. Die kunnen we inzetten voor invasie van gefaalde staten in Afrika. Land moeten we hebben, want de situatie is al lang onbeheersbaar geworden, hoewel onze politici blijven doen alsof.
rogerakkerman schreef:ben vooral bang voor de energie crisis, overbevolking en de grondstoffen crisis. Meer inlichting en niet alleen in het westen.
heb anders geen idee hoe "wij" dit gaan oplossen.
Ach. Een oplossingen is doen wat we nu doen. Dus de golf proberen mee te pakken door zo min mogelijk kopje onder te gaan. De situatie dag bij dag volgen en ad hoc maatregelen nemen. Vrede bewaren. Ellende bestrijden. Duurzame technologie overal invoeren zodra de terugverdientijd ervan korter dan drie keer de economische levenduur wordt. Letten op de markt ontwikkeling, buffers waarderen en reserves aanhouden. Broekriem aanhalen en doorakkeren, hopen op het beste.
Nou, ik denk dat de mens terecht gekomen is in een fase van ontwikkling, waarin het of tenonder gaat aan het onvermogen een wereldcultuur te onderhouden en verder uit te bouwen, of dat het daar daadwerkelijk in slaagt, met op termijn een grote mate van welvaart en welzijn wereldwijd. Want ja, het is een beetje een erop of eronder scenario: of we zijn gewoon te zwakzinnig om niet in staat te zijn het risico van een totale collapse te onderkennen, of we pakken het slim aan allemaal, en gebruiken bijvoorbeeld de huidige finananciele crisis om in ieder geval de wereldeconomie een stoot in de goede richting te geven: duurzaamheid, rechtvaardigheid, enzovoort.
Archimysticus en Mechanieker, ik zie veel wijsheid in jullie uitspraken en dank daarvoor.
Maar toch wel wat kanttekeningen...
Dat 'reculer... Dat verwacht ik, en hoop ik, en dat zou heel goed zijn algemeen...
Maar het kan ook uitdraaien op 'to little to late' en 'als het kalf verdronken is...'
Bijvoorbeeld:
Per dag verdwijnen er een dikke 200 planten- en diersoorten.
Per dag verdwijnen er honderden hectares tropisch oerwoud wereldwijd.
Per dag wordt het hele watersysteem warmer en minder gunstig voor de mens om van en in te leven.
Per dag wordt dus deze planeet meer vijandig voor ons om op te zijn, klimatologisch, biologisch.
Fukuyama. Op basis van westerse kennis en het uitpersen van eigen goedkope arbeid wordt dictatuur China binnenkort de grootste economische speler in het wereldsysteem. Waarmee zij tegelijk ook een belangrijke militaire macht worden, want ze geven steeds meer geld uit aan wapens. Vervolgens is het helemaal niet verwonderlijk als ze bijvoorbeeld met hun vele geld en macht Rotterdam opkopen en Nederland en Europa gaan vertellen hoe ze zich moeten gedragen in het belang van China. De geschiedenis begint pas.
Rationeel beleid... Ik weet niet of zoiets mogelijk is. Wij mensen zijn vooral ook emotionele wezens, en wij hebben vanuit al onze heel verschillende visies op mens en wereld ook heel verschillende opvattingen en (voor)oordelen over van alles. De studie van de mens op deze planeet in dit universum zal bij uitstek het middel blijken van leven en overleven. Dus wetenschap, dus filosofie, dus multi-, inter- en omni-disciplinair denken, studie van complexe processen, studie van het beestje mens dat in een kritische fase komt van zijn bestaan.
Zie ginds komt de stoomboot...
Sinterklaas zou moeten strooien met snoepgoed als 'inzicht', 'wijsheid', 'geduld', 'mededogen', enzovoort.
Om vervolgens al die boeven - wreedheid, onverschilligheid, zelfzucht, enzovoort - mee te nemen in de zak naar Spanje.
Het uiteengaande en het samenkomende en daaruit de schoonste harmonie - Heraclitus
Een aantal posts geleden vroeg moderator of het niet wat filosofischer kon.
Na wat pogingen werd het als snel weer een denken in termen van technologische oplossingen.
Laat ik nog eens een poging wagen, want ik vind mooie gedachten in dit topic.
Effen een paar kreten zodat u een beetje weet waar ik sta.
- Culturen gaan niet ten gronde aan hun problemen maar aan hun oplossingen. M.a.w. technologie is niet de remedie tegen collapse.
- De collapse moet niet nog komen. Het is geen KLAMBOEM maar een proces, en we maken het heden mee.
- Mensen staan niet los van de natuur; wij komen voort en zijn ten nauwste verbonden met de natuur.
Het is de ratio, ons denken (dat tevens voor alle technologische wonderen zorgt,) dat de illusie kan geven en ons kan doen handelen alsof we boven de natuur staan.
Verder speelt het monotheïstische paradigma van "geest boven materie" er een rol in dat wij ons zover van onze eigen natuur verwijderd voelen. In het new age gebeuren zie ik een pogingen dit recht te zetten.
- Er zijn al veel vaker collapsen geweest, maar die hebben de ontwikkeling van cultuur en wetenschap niet geremd.
Evolutie ... evolutie.... evolutie, en toen was er de mens met z'n rationele potentie.
Alle leven kent zijn tijd. De tijd van de mens is beperkt. Het staat ons vrij alles uit te proberen wat we maar kunnen verzinnen. Het staat ons vrij alles, de hele natuur tot nut te maken.
De mens volgt het maximum power principe van de evolutie; leven uit alle macht! **** de gevolgen, want niets is voor de eeuwigheid.
Het gaat dus niet om het vermijden van de collaps, want collapsen zijn niet te vermijden. De mens heeft al heel wat collapsen meegemaakt; het gaat om overleven zolang het kan en moet, met alle middelen.
Effe een poging een wat filosofischer positie in te nemen:
Het denken dat de geest boven de materie stelt, welk paradigma door het christendom tot de westerse cultuur is geworden, is bezig in de afgrond te tuimelen.
Dat is de echte collapse; de collapse van een mensbeeld.
Een collapse is het tegendeel van evenwicht. Veel mensen zijn bang dat onze wereld uit evenwicht geraakt. Dat is jammer want door die angst geraken veel mensen zelf uit evenwicht voordat er iets gebeurd is.
De natuurwetten leren ons dat de fysische werkelijkheid streeft naar evenwicht. Als er dus iets gebeurt dat dat evenwicht verstoort dan ontstaat vanzelf een tegengestelde aktie. Voorbeelden:
Als het poolijs smelt ontstaat er meer wateroppervlak in koude gebieden waar CO2 kan oplossen in water.
Als de temperatuur op aarde stijgt verdampt er meer water, er onstaan meer wolken, meer zonlicht wordt teruggekaatst.
De olievoorraad wordt minder, de prijs stijgt, het verbruik wordt minder.
China produceert goedkoop, er komt meer industrie in China, de welvaart in China stijgt, de lonen daar gaan omhoog.
Er wordt veel geld verdient met gebakken lucht, het financiele stelsel raakt oververhit, na een inzinking wordt de zaak weer wat normaler.
Uit de voorbeelden blijkt dat het niet alleen de natuurwetten zijn die dat streven naar evenwicht voorspellen. Ook ons menselijk handelen valt daaronder. Hoeveel stromingen zijn er niet die naar evenwicht in de geest, ons voedsel of iets anders streven.
Een collapse zie ik nog niet zo gauw komen, wel een nieuw evenwicht dat mogelijk afwijkt van het voorgaande. Mogelijk wordt de zeespiegel iets hoger, mogelijk verandert het klimaat een beetje.Ik denk dat de mensheid hiermee kan leven. Door menselijk ingrijpen (geweld)zijn vele tientallen, misschien wel honderdtallen miljoenen mensen van huis en haard verdreven in de laatste eeuw. Waarom zou zo'n verplaatsing door natuurinvloeden niet kunnen. Ook moeten we misschien leren leven met een VN die niet meer in New Yok maar in New Delhi of Beijing (Peking) gehuisvest is. Ook zal het dieren en planten leven zich veranderen. Dat heeft het in het verleden ook gedaan, waarom mag dat nu niet meer? Alleen omdat de mens zich hiervan bewust geworden is en er deels ook de oorzaak van is. Vele dieren zijn in het verleden uitgestorven doordat ze de concurrentie van andere soorten niet aankonden. Is dat zoveel anders?
Als de wereld verandert zullen wij mensen ook moeten veranderen. Ik weet niet hoe. Ik weet niet of ik die verandering zal waarderen, vrijwel zeker niet, want het zal een andere cultuur zijn net als alle culturen uit het verleden anders zijn dan de onze. Ik kan geen enkele cultuur uit het verleden werkelijk waarderen, zelf de edele Griekse niet, denk alleen maar aan de slaven.
Mijn advies: geniet van het heden, laat de toekomst over aan de toekomstige mensen en maak je niet te veel zorgen.
Dit betekent natuurlijk niet dat we de wereld volledig moeten uitwonen.