Eigen theorie van deeltjesfysica

[thermo1945]

... ik zeg alleen dat de concepten niet meer dan een omschrijving van de bijbehorende wiskunde ...

In mijn beleving keer je hier de zaken om. Het concept is één. De mathematische beschrijving is pas stap 2.

[Math-E-Mad-X]

In mijn beleving keer je hier de zaken om. Het concept is één. De mathematische beschrijving is pas stap 2.

Tja, op deze manier wordt het een eindeloze welles-nietes discussie. Ga eens in op de andere punten die ik en anderen hier noemen.

Bovendien kan je wel blijven roepen hoe jij over de zaken denkt, maar geen enkele wetenschapper zal bereid zijn om wiskundige formules te gaan lopen verzinnen bij een theorie die puur op concepten gebaseerd is. Zo werkt de wetenschap nou eenmaal niet. Als je wil dat deze theorie door wetenschappers onderzocht wordt zul je er toch echt voor moeten zorgen dat het voor de wetenschappers interessant genoeg is om dat ook werkelijk te doen.

[Rudeoffline]

@Math-E-Mad-X:

Vraag je dit ook aan bijvoorbeeld iedereen die (sinds 20 jaren) met snaar theorie bezig is? Daar bestaat ook weinig 'tastbaars'.

De snaartheorie is een uitbreiding van het standaardmodel gebaseerd op principes die ons tot nu toe heel ver hebben gebracht, bijvoorbeeld symmetrieën. Het is bij de snaartheorie alleen zo dat wiskunde en natuurkunde door elkaar heen gaan lopen, iets wat sommige mensen niet zo goed kunnen plaatsen. Moet je je es voorstellen wat er gebeurd zou zijn als we Yang of Mills in de jaren 50 hadden verteld dat het "alleen maar wiskundig curieus geneuzel" zou zijn om niet-Abelse ijkvelden te bekijken.

De snaartheorie heeft bijzonder elegante en overtuigende aspecten. Dat betekent natuurlijk niet dat het bij voorbaat al de unificatie is waar we naar op zoek zijn, maar de theorie heeft zo veel potentie dat het het onderzoek zeker waard is ( al was het alleen al om de nieuwe wiskundige inzichten die de theorie ons heeft gegeven ). Wat je wel kunt bekritiseren is de prominente aanwezigheid van de theorie; theorieën als Loop Quantum Gravity zijn ook zeker interessante alternatieven.

[thermo1945]

...

Dank voor je uitgebreide beschrijving van vooral de aandacht voor de nauwkeurigheid. Zijn bij deze serie proeven ook verschillende materialen gebruikt? Want daar gaat het nu bij de theorie van Uiterwijk Winkel om.

... Het waren in volgorde waterijs, zink, ijzer, lood en goud. ... Meten jullie ook eens? Ik ben benieuwd, of jullie ook positieve resultaten vinden.

...

Heb je de slingerproef met de vermelde stoffen al geprobeerd? Het experiment lijkt mij belangrijker en meer doorslaggevend dan ons verschil van opvatting. De meetresultaten kunnen een deel van Uiterwijk Winkel's theorie bevestigen dan wel ontkrachten.

[apb.uiterwijkwinkel]

Hier had ik nog niet van gehoord, en kon ook niet zo snel iets op internet hierover vinden. Heb je dat zelf zo genoemd?

Opmerking UW: Sorry voor de late beantwoorden. Ik was heel druk met het Elementaire Deeltjes Model 2008 (EDM 2008) Document F1 www.uiterwijkwinkel.eu en met document J: 25 antwoorden op 25 vragen van David Gross. Dit document verschijnt in januari 2009.

In de natuur komen meerdere bindingen voor die het resulltaat zijn van een gelijktijdige aantrekking en afstoting. Die bindingen hebben het grote voordeel dat de betrokken deeltjes elkaar in deze binding niet kunnen raken en dus niet kunnen annihileren. In de atoomkern met protonen en elektronen komen alleen lad-mag bindingen voor.

Op het subatomaire niveau bestaan alle denkbare bindingen uit een lad-mag binding of uit een mag-lad binding. Zie figuren in document F1.

Het elektronenpaar in de elektronenschillen van het atoom zijn opgebouwd rond een rad - mag lad binding. De binding bestaat dan uit een chemische covalente radicaalbinding (rad) in combinatie met een afstoting via zowel lading (lad) als via de magnetische spin (mag): rad - lad mag binding. In document D worden t.z.t. in 2009 alle mogelijke combinaties afgeleid.

Fysiek contact is sowieso rekbaar op een dergelijke schaal vanwege het onzekerheidsprincipe. Verder kan de bestaande Coulombse afstoting en sterke kernkracht toch hetzelfde? Waarom moet er een nieuwe kracht bij? Wat is het voordeel hiervan en is het meetbaar?

UW: Bij lad-mag binding kunnen de protonen en elektronen bindingen vormen zonder elkaar te raken.

De sterke kernkracht is bij mij geen kracht doch een lad-mag binding!

Ik onderscheid twee elementaire krachten: lading en magnetische spin. Gravitatie is geen elementaire kracht doch een van snelheid afgeleide kracht op het atoom. Graviatie wordt opgewekt door de "schil"elektronen.



Ik nam aan dat je de afstoting vanwege het magnetische moment zag als een Pauli's uitsluitingsprincipe, maar dan kan je toch nooit meer dan 2 deeltjes hebben? Waarom lukt het ineens met drie? Ze kunnen niet alledrie (twee protonen en een elektron) tegengestelde momenten hebben toch?

UW: In de atoomkern hebben protonen en elektronen dezelfde magnetische spin. Beide deeltjes worden alleen bij elkaar gehouden via lading en zodanig dat in de atoomkern ieder elektron standaard gebonden is aan zowel minimaal twee als aan maximaal twee protonen. Binding van één proton aan één elektron (neutron) komt niet voor. Voor de grotere atoomkernen heb je meer elektronen nodig. Met lad-mag bindingen kunnen de protonen en elektronen elkaar niet fysiek raken. Krachtentechnisch bestaan voor mij geen redenen wat de aanwezigheid van elektronen in de atoomkern weerhoudt. De huidige visie met neutron leidt tot allerlei complicaties

Ik dacht dat je niet meer dan aan twee andere deeltjes kon binden als elektron. Zijn het een soort waterstofbruggen? De quantummechanica heeft het wel over een spin, maar ze draaien volgens mij niet echt rond om hun as. Er is namelijk geen echte as, er is namelijk alleen een punt deeltje. Hoe doe je het met protonen, die heeft drie quarks in zich, daar zit ook geen as in. Roteerd een proton ook? Als je voornaamste aanleiding tot de introductie van de lad-mag aantrekkingskracht is, dat de deeltjes vrij kunnen ronddraaien, ik zie niet in waarom ze dat nu ook niet zouden kunnen. Een magneet wat zweeft in een magneetveld kan toch ook prima ronddraaien (aangenomen wat symmetrie).

Uw: Het elektron is aan twee protonen gebonden. De waterstofbrug berust in proncipe ook op een lad-mag binding.

De deeltjes draaien wel degelijk rond hun as. Daardoor ontstaat namelijke zowel lading als magentische spin.

Zie mijn visie op elementaire deeltjes in de figuren 1 - 4 van document F1.

Uit document F1 blijkt verder dat het proton (en het elektron) is opgebouwd uit vijf! quarks en niet uit drie quarks.

Dat geheel kan wel degelijk roteren rondom een as.

Zwaartekracht gerelateerd aan snelheid, toevallig via v kwadraat? Wat bedoel je met een elementaire ladingsbinding en hoe is het dat nu niet volgens jou?

UW: Gravitatie is gerelateerd aan snelheid. Zie documenten onder E waarin het fenomeen van gravitatie wordt uitgelegd. Ik ga er vanuit dat er een lineair verband is tussen gravitatie en snelheid in het heelal. Vermoedelijk zijn in het heelal tot circa 9 verschillende snelheden mogelijk. Dat resulteert erin dat graviatie uit 9 snelheiddimensies is opgebouwd. Gravitatie zit niet in de atoomkern. Bij botsende protonen in de LHC zul je nimmer het graviton aantreffen.

De andere krachten op het atoom ontstaan ook door snelheid en die zijn gekoppeld aan kinetische energie.

Die andere fysische en chemische krachten hebben een kwadratische relatie met snelheid. Zie documenten C1, C2, C3 en C4.

Ik ben benieuwd naar je gedachtegangen en jij kennelijk bent geinteresseerd in toetsing, anders zou je dit niet plaatsen denk ik. Zou je kunnen samenvatten wat je in die documenten zegt? Dat we wetenschappelijk er eens naar kunnen kijken. Waarom is alles eigenlijk veel eenvoudiger? Kom je op een eenvoudigere manier op de voorspellende waardes die de hoge energie fysica en quantum mechanica ook bedenken?

Ik ben oprecht benieuwd.

Uw: Ik heb de biochemische basisbeginselen van levende materie afgeleid. Zie document B2/B3. B1 komt 1e helft 2009.

Vanuit de citroenzuurcyclus moest ik systematisch alle krachten op het atoom afleiden. Zie documenten onder C.

Vanuit dat punt heb ik nagegaan waardoor krachten ontstaan op het atoom en wanneer tijdens de heelalcyclus/ Taeutcyclus. Vandaaruit heb ik de hele heelalcyclus afgeleid die eind 2009 verschijnt. Die heelalcyclus bestaat uit 25 precies te beschijven stappen die in circa 25.000 miljard jaar wordt afgewikkeld. Zo'n cyclus wordt volkomen energieneutraal afgewikkeld. We leven nu circa 2.050 miljard jaar na de Little Bang die bij het absolute nulpunt plaatsvindt en waarbij een equivalent aantal protonen en elektronen vrijkomen. In de zomer van 2010 wil ik de heelalcyclus modelleren met behulp van 30 - 60 studenten/wetenschappers in een periode van twee weken.

De hoofdlijnen van de heelalcyclus en Little Bang worden beschreven in het antwoord op vraag 1 van David Gross.

(document J verschijnt per januari 2009)

[apb.uiterwijkwinkel]

Hier had ik nog niet van gehoord, en kon ook niet zo snel iets op internet hierover vinden. Heb je dat zelf zo genoemd?

UW: Sorry voor de late beantwoording. Was te druk met afronding van document F1: het Elementaire Deeltjes Model 2008.

Er zijn verschillende bindingen die bestaan uit een combinatie van aantrekken en aantrekken. In de atoomkern komen uitsluitend alleen lad - mag bindingen voor. De begrippen van sterke kernkracht en zwakke kernkracht zijn bij mij vervallen. Op het subatomaire niveau worden alle deeltjes bijeengehouden door hetzij een lad - mag binding of door een mag - lad binding. Altijd is de gelijktijdige combinatie van aantrekken en afstoten.

Het elektronenpaar is een combinatie van een chemische covalente radicaalbinding in samenhang met afstoten zowel via lading als via magnetische spin. het elektronenpaar is dus een rad - lad mag binding!

Fysiek contact is sowieso rekbaar op een dergelijke schaal vanwege het onzekerheidsprincipe. Verder kan de bestaande Coulombse afstoting en sterke kernkracht toch hetzelfde? Waarom moet er een nieuwe kracht bij? Wat is het voordeel hiervan en is het meetbaar?

Ik nam aan dat je de afstoting vanwege het magnetische moment zag als een Pauli's uitsluitingsprincipe, maar dan kan je toch nooit meer dan 2 deeltjes hebben? Waarom lukt het ineens met drie? Ze kunnen niet alledrie (twee protonen en een elektron) tegengestelde momenten hebben toch?

Ik dacht dat je niet meer dan aan twee andere deeltjes kon binden als elektron. Zijn het een soort waterstofbruggen? De quantummechanica heeft het wel over een spin, maar ze draaien volgens mij niet echt rond om hun as. Er is namelijk geen echte as, er is namelijk alleen een punt deeltje. Hoe doe je het met protonen, die heeft drie quarks in zich, daar zit ook geen as in. Roteerd een proton ook? Als je voornaamste aanleiding tot de introductie van de lad-mag aantrekkingskracht is, dat de deeltjes vrij kunnen ronddraaien, ik zie niet in waarom ze dat nu ook niet zouden kunnen. Een magneet wat zweeft in een magneetveld kan toch ook prima ronddraaien (aangenomen wat symmetrie).

Zwaartekracht gerelateerd aan snelheid, toevallig via v kwadraat? Wat bedoel je met een elementaire ladingsbinding en hoe is het dat nu niet volgens jou?

Ik ben benieuwd naar je gedachtegangen en jij kennelijk bent geinteresseerd in toetsing, anders zou je dit niet plaatsen denk ik. Zou je kunnen samenvatten wat je in die documenten zegt? Dat we wetenschappelijk er eens naar kunnen kijken. Waarom is alles eigenlijk veel eenvoudiger? Kom je op een eenvoudigere manier op de voorspellende waardes die de hoge energie fysica en quantum mechanica ook bedenken?

Ik ben oprecht benieuwd.

[apb.uiterwijkwinkel]

Ik vraag niet naar je inspiratie! Ik vraag of de uitkomsten expliciet overeenkomen met de voorspelde waarden van Uiterwijk. Anders zou je alleen maar bewezen hebben dat er een theorie moet bestaan die niet onafhankelijk is van de gekozen isotoop.

En dat is het em nou juist: zonder getallen is een natuurkundige theorie waardeloos. Natuurkundige theorien zijn nou eenmaal bedoeld om quantitieve resultaten te voorspellen. Anders valt de theorie nooit te falsifieren of te verifieren.

Waarom denk je dat Newton zo geniaal was? Niet omdat hij zei: "Ik voorspel dat een appel van de boom valt". Maar omdat hij formules wist op te stellen waaruit berekeningen gedaan konden worden, met als resultaat dat iedere appel ongeacht zijn massa met 9,8 m/s^2 zal versnellen.

Ten aanzien van het wezen van het fenomeen gravitatie mag ik U verwijzen naar het document E3 van www.uiterwijkwinkel.eu . Daarin wordt uitgelegd dat gravitatie uitsluitend wordt opgewekt door de "schil"elektronen van het atoom en niet door de massa van de atoomkern. Gravitatie wordt door deze "schil"elektronen echter alleen opgewekt als het atoom een beweging ondergaat in het heelal. Staat het atoom absoluut in het heelal dan genereert het atoom als geheel geen gravitatie evenmin als alle andere fysische en chemische krachten die door de "schil"elektronen worden opgewekt. Het atoom is bij absolute stilstand zowel fysische als chemisch absoluut inert. De Aarde beweegt met honderden km/s.

Gravitatie neemt lineair toe met de snelheid, terwijl de andere krachten van het atoom kwadratisch toenemen omdat ze gerelateerd zijn aan kinetische energie. Zie documenten onder C.

Newton en Einstein hadden een volkomen verkeerde kijk op gravitatie door gravitatie aan massa te koppelen. Hoewel de graviatiewet van Newton in basis volkomen foutief is gaat deze gravitatiewet van Newton toevallig (en verklaarbaar) wel op voor het beschrijven van de gravitatie binnen een zonnestelsel en maximaal de gravitatie binnen de schaal van een sterrenstelsel. Deze wet geldt echter niet meer op de schaal van het heelal omdat je dan correctiefactoren moet gaan toepassen. Zie de formules in document E3. Door die correctiefactoren blijkt dat in het heelal veel meer gravitatie aanwezig is (en dus massa en energie) dan uit de graviatiewet van Newton thans valt af te leiden. Dat resulteert thans in die onverklaarbare "donkere materie"en "donkere energie" Die begrippen zijn met mijn formules voor gravitatie nader in te vullen als gewone materie en zwart gat materie. De begrippen van "donkere massa" en "donkere energie" zijn het directe gevolg van de wezenlijke foutieve uitgangspunten in de gravitatiewet van Newton. In de relativiteitstheorie ging Einstein op zijn beurt weer uit van een foutief uitgangspunt van Newton.

Stel dat de aarde met de halve snelheid door het heelal gaat wordt de zwaartekracht gehalveerd bij exact dezelde massa.

[apb.uiterwijkwinkel]

Hier had ik nog niet van gehoord, en kon ook niet zo snel iets op internet hierover vinden. Heb je dat zelf zo genoemd?

UW: Sorry voor de late beantwoording. Ik was druk bezig met het Elementaire Deeltjes Model 2008 (document F1 [url=http://www.uiterwijkwinkel.eu)]www.uiterwijkwinkel.eu)[/url] en met het beantwoorden van de 25 vragen van David Gross. Dit document J verschijnt nog in januari 2009 als document J.

In de atoomkern komen in mijn visie alleen protonen en elektronen voor een geen neutronen. In de atoomkern komen alleen bindingen voor die bestaan uit lading en gelijktijdige afstoting via magnetische spin. dus een lad - mag binding. De sterke kernkracht is dus een lad-mag binding. de zwakke kernkracht bestaat niet. Gravitatie is evenmin een elementaire kracht.

In het proton en elektron zijn alle deeltjes onderling gekoppeld via hetzij een lad - mag binding of via een mag- lad binding. Zie figuren documen F1.

Het elektronenpaar is een combinatie van een chemisch covalene radicaalbinding in combinatie met afstoting via zowel lading als magnetische spin.

Dus; een rad - mag lad binding. Het is even anders kijken.

[apb.uiterwijkwinkel]

De snaartheorie is een uitbreiding van het standaardmodel gebaseerd op principes die ons tot nu toe heel ver hebben gebracht, bijvoorbeeld symmetrieën. Het is bij de snaartheorie alleen zo dat wiskunde en natuurkunde door elkaar heen gaan lopen, iets wat sommige mensen niet zo goed kunnen plaatsen. Moet je je es voorstellen wat er gebeurd zou zijn als we Yang of Mills in de jaren 50 hadden verteld dat het "alleen maar wiskundig curieus geneuzel" zou zijn om niet-Abelse ijkvelden te bekijken.

De snaartheorie heeft bijzonder elegante en overtuigende aspecten. Dat betekent natuurlijk niet dat het bij voorbaat al de unificatie is waar we naar op zoek zijn, maar de theorie heeft zo veel potentie dat het het onderzoek zeker waard is ( al was het alleen al om de nieuwe wiskundige inzichten die de theorie ons heeft gegeven ). Wat je wel kunt bekritiseren is de prominente aanwezigheid van de theorie; theorieën als Loop Quantum Gravity zijn ook zeker interessante alternatieven.

UW: In mijn document F1 schets ik hoe die symmetrie met 20 elementaire deeltjes volgens mij is opgebouwd. Die visie is volkomen anders dan thans ganbaar in de wetenschap en is niet onderbouwd met proefnemingen.

Die 20 elementaire deeltjes in mijn model resulteren uitsluitend in het (anti-)proton en (anti-)elektron en in niets anders (geen neutron!). Document F1 toont de ultieme symmetrie en de ruimtelijke opbouw van die deeltjes. Voor knappe koppen zijn die deeltjes ongetwijfeld stuk voor stuk in formules om te zetten. Voor andere fysici biedt schema 1 in F1 een vertaalsleutel om gemeten energieën door te vertalen naar deeltjes waarvan de massa (m), lading (L), magnetische spin (M) kwantitatief zijn ingevuld en waarvan hun ruimtelijke opbouw is weergegeven. Ik zit niet in dat wetenschappelijk circuit. Ik kan wel uitdenken hoe de systematiek in elkaar steekt of deze in elkaar moet steken.

Gravitatie zit niet in de atoomkern en al evenmin binnenin de structuur van het proton of van het elektron. Gravitatie wordt net als ander fysische en chemische krachten opgewekt door de elektronen in de elektronenbanen van het atoom en alleen als dat atoom een beweging ondergaat in het heelal. (Dodumenten o.a. C2 en E3). Het losse proton en elektron genereren geen gravitatie.

Op het subatomaire niveau zal men naar mijn mening geen graviton, geen vectorbosonen, geen Higgs deeltjes of gluons vinden evenmin als quarks met een lading van + 2/3 of van 2/3. In Schema 2 van F1 zet ik mijn visie af tegen het huidig gangbare Standaard Model. Die afweging staat op papier en op basis daarvan kunt U zelf een oordeel vormen.

[apb.uiterwijkwinkel]

De snaartheorie is een uitbreiding van het standaardmodel gebaseerd op principes die ons tot nu toe heel ver hebben gebracht, bijvoorbeeld symmetrieën. Het is bij de snaartheorie alleen zo dat wiskunde en natuurkunde door elkaar heen gaan lopen, iets wat sommige mensen niet zo goed kunnen plaatsen. Moet je je es voorstellen wat er gebeurd zou zijn als we Yang of Mills in de jaren 50 hadden verteld dat het "alleen maar wiskundig curieus geneuzel" zou zijn om niet-Abelse ijkvelden te bekijken.

De snaartheorie heeft bijzonder elegante en overtuigende aspecten. Dat betekent natuurlijk niet dat het bij voorbaat al de unificatie is waar we naar op zoek zijn, maar de theorie heeft zo veel potentie dat het het onderzoek zeker waard is ( al was het alleen al om de nieuwe wiskundige inzichten die de theorie ons heeft gegeven ). Wat je wel kunt bekritiseren is de prominente aanwezigheid van de theorie; theorieën als Loop Quantum Gravity zijn ook zeker interessante alternatieven.

UW: Ik had hier een stukje neer gezet maar dat ergens anders terecht gekomen.

Ik wordt ziek van het feit dat je iets zit te typen en plops verdwijnt het evenals alle tekst.

[apb.uiterwijkwinkel]

Algemeen:

Ik probeer het volgende met alle respect voor de heer Winkel te zeggen, maar ik geloof dat hij een van die pseudowetenschappelijke pausen is ofwel het verstandelijk vermogen ofwel de wil ontbeert de hedendaagse theorieën te bestuderen en ter compensatie zelf een samenraapsel van achterhaalde theorieën gebrouwen heeft.

Het doet me zeggen aan een Griekse filosoof die bij gebrek aan goeie experimenten besluit dat alles opgebouwd is uit water, vuur, aarde en lucht, met dit verschil: de experimenten zijn nu wel degelijk beschikbaar. Uit al die experimenten blijkt, onomstotelijk dat het neutron een deeltje is dat verschilt van proton en elektron, laat staan dat het een gebonden toestand van beide betreft - zelfs dat proton en neutron beide bestaan uit drie quarks enzoverder.

Experiment:

Ik heb er alle begrip voor dat iemand die weinig vertrouwd is met dergelijke experimenten en theorieën zich al eens om de tuin laat leiden, maar iemand die zo een theorie maakt, zou toch wat meer opzoek- en denkwerk mogen verrichten.

Een stom voorbeeld van een experiment - het eerste dat ik kan bedenken - zou dit zijn: je brengt een blok hout of iets dergelijks (dat zijn dus heel wat neutronen) onder in een elektrisch veld.

Elektronen en protonen in de kern zullen kleine elektrische dipooltjes worden en bijgevolg zelf een elektrisch veld genereren dat je moet kunnen meten.

Heeft de heer Winkel experimenten die het bestaan van dit veld ondersteunen?

Ik zou daarom willen dat de auteur enige berekeningen uitvoert en op basis van zijn 'theorie' uitlegt hoe groot dit effect zal zijn, dan kan hij zijn theorie én bijhorende voorspelling meteen op waarheid laten testen in een laboratorium.

Daarnaast zou het ook fijn zijn als hij zou uitleggen hoe hij de energieniveaus van de kernen verklaart, nucleaire magnetische resonanties, verstrooiingsexperimenten en zeker ook hoe het komt dat het neutron als gebonden toestand van proton en elektron, gebonden blijft bij MeV energieën terwijl het enkel door de elektrozwakke interactie gebonden kan zijn.

Theorie:

Laat ik even dieper ingaan op een document - dat met het vereenvoudigd atoommodel:

Ik heb veel sympathie voor wie nieuwe theorieën bedenkt op basis van een diepgaand inzicht in de hedendaagse natuurkunde en haar gebreken, maar dan moet je het wel serieus doen. De documenten van de heer Winkel staan steeds vol zegswijzen als

"In dit document toont auteur aan dat de atoomkern geen neutronen bevat doch alleen protonen en elektronen."

Wat er gebeurt is dat de auteur zegt dat het zo is, zonder nieuwe zaken te verklaren, zonder de tegenspraken met bestaande experimenten (zie hierboven) te behandelen, ... De heer winkel is - zoals men dat zegt - in het geheel niet gehinderd door enige kennis van zaken. De heer Winkel schrijft bijvoorbeeld:

Beide deeltjes materie (proton/ elektron) roteren met een zekere snelheid om hun eigen as; maar niet met de lichtsnelheid c!

Dit is het natuurkundig equivalent van een dokter die beweert dat hij er afgehakte hoofden weer kan doen aangroeien.

Kwantummechanisch gezien is deze 'rotatie' enorme nonsens: de spintoestandsruimte is simpelweg een toestandsruimte (een hilbertruimte) die gesuperponeerd is op onze 'gewone' toestandsruimte waar we afstand en positie meten. Men legt het zo uit aan wie de nodige wiskunde niet beheerst omdat dit geen enkel klassiek equivalent heeft, maar het is feitelijk nonsens. Dat zou iemand die een nieuwe theorie maakt toch mogen weten.

Ook schrijft de heer Winkel:

Ernstig manco: de precieze aard van deze kernkrachten niet is aan te geven noch valt de oorsprong van deze “krachten” te herleiden. Om die reden valt de Wetenschap terug op voornoemde “dragerdeeltjes” voor deze krachten.

Wat alweer baarlijke nonsens is. Het standaardmodel omschrijft heel precies hoe deze interacties in zijn werk gaan en al is het kwantummechanisch en wiskundig vrij ingewikkeld, je kan het je best voorstellen door je in de beelden dat twee mensen op ijs staan en een bal overgooien. Die bal is het krachtvoerende deeltje, door die bal over te gooien ga je zelf een stukje achteruit vliegen, de persoon die de bal opvangt vliegt op zijn beurt een stukje achteruit. Door steeds maar weer over te gooien, raken jullie steeds verder uit elkaar - er heerst dus een soort afstotende wisselwerking tussen jullie waarbij de bal de kracht overbrengt.

Enzoverder, enzoverder. Ik zal niet elke regel tekst behandelen, maar het houdt allemaal even weinig steek in het licht van de hedendaagse natuurkunde.

Conclusie:

Ik moedig de heer Winkel aan zijn wiskunde op te frissen, natuurkunde te studeren en in het bijzonder kwantummechanica, subatomaire fysica en kwantumveldentheorie. Het zal hem een veel rijker man maken (intellectueel dan) dan zelf wat dingen uit zijn mouw te schudden.

UW: Ik mag geachte Sparticle uitnodigen om de 43 blz van document F1 door te lezen of door te bladeren en dan met gerichte vragen te komen. In F1 kunt U lezen wat mijn inzichten zijn op het het gebied subatomaire fysica terwijl ik geen theorisch fysicus ben. Mijn visie komt uit op een volledig symmetrisch stelsel en wijkt in ernstige mate af van wat thans gangbaar via het Standaard Model.

Ik ben zelfs zo vrij geweest mijn Elementaire Deeltjes Model 2008 te vergelijken met het huidige Standaard Model.

Hoe dan ook zit mijn model van elementaire deeltjes strikt logisch in elkaar.

[Dr.Gallons]

.... In F1 kunt U lezen wat mijn inzichten zijn op het het gebied subatomaire fysica terwijl ik geen theorisch fysicus ben. Mijn visie komt uit op een volledig symmetrisch stelsel en wijkt in ernstige mate af van wat thans gangbaar via het Standaard Model....

En desondanks gaat u ervan uit dat uw ideeën beter zijn dan het standaard model, dat zowel theoretisch als experimenteel onderbouwd is.

Verder, kunt u mij uitleggen wat, binnen uw ideeën, het verschil is tussen een neutron en een waterstof atoom?

[Sparticle]

UW: Ik mag geachte Sparticle uitnodigen om de 43 blz van document F1 door te lezen of door te bladeren en dan met gerichte vragen te komen. In F1 kunt U lezen wat mijn inzichten zijn op het het gebied subatomaire fysica terwijl ik geen theorisch fysicus ben. Mijn visie komt uit op een volledig symmetrisch stelsel en wijkt in ernstige mate af van wat thans gangbaar via het Standaard Model.

Eerst dit: gelieve uw documenten in pdf-formaat beschikbaar te stellen, dat is veel handiger.

Geen fysicus zijn is geen goed excuus: alle kennis die u wil is vrijelijk toegankelijk in cursussen en tekstboeken. Elke wetenschapper die ooit een bijdrage geleverd heeft aan de natuurkunde heeft dat gedaan omdat hij heel grondig op de hoogte was van de huidige theorieën en de tekortkomingen opmerkte. Als u niet weet wat

\(\hat H\left|\psi\right> = E\left|\psi\right>\)

Verder, kunt u mij uitleggen wat, binnen uw ideeën, het verschil is tussen een neutron en een waterstof atoom?

[thermo1945]

Vooreerst moet de oude theorie in de nieuwe ingebed zijn

Ik ben zo vrij het hier niet mee eens te zijn.

Als de postulaten van de oude theorie niet stroken met die van de de nieuwe, dan kan er geen sprake zijn van inbedding.

Wellicht begrijpen we elkaar verkeerd.

[thermo1945]

Als Uiterwijk Winkel geen gebruik maakt van de relativiteitstheorie noch van de quantumfysica, dan zijn voor hem de formules

\(\hat H\left|\psi\right> = E\left|\psi\right>\)

en

\(E^2 = m^2c^4+p^2c^2\)

niet relevant. Wat wel relevant moet zijn, is, dat hij een betrouwbare beschrijving van de natuur moet geven.