Dat klopt, en is niet steeds exact te omschrijven en cultuurgebonden. Daarom bestaan er ook rechtbanken om dergelijke grensgevallen te beoordelen (er staan er een paar die besproken zijn in het forum hier)...... Het is waar dat je met vrije meningsuiting moet oppassen maar beledigen is gewoon een questie van hoe je de zaak bekijkt. Voor de ene is A een belediging vooor de anderen het ontkrachten van A.
In jouw vergelijking ligt het in onze cultuur duidelijker. Een geloof heet een geloof omdat het een geloof is. Eenieder kan best vinden dat zijn geloof een feit is, zolang hij/zij anderen in hun waarde laat over wat zij als feitelijk ervaren.
In de situatie van de Holocaust zijn zodanig veel geschiedkundige onderzoeken, aanwijzingen, directe en indirecte bewijzen en getuigenissen dat het haast van kwade wil getuigt om dit zo expliciet te ontkennen.
En hier kom je terug op Ypsilons woorden, die stelt dat deze ontkenning meer in het discours van anti-joods gedrag en antisemitisme en aanverwante ligt.
Door dit lijden zo te ontkennen als een soort complot-theorie, beledig je dit lijden en het volk dat het geleden heeft.
Als iemand zo gek is van feitelijkheden te ontkennen die niet ter zake doen, zal niemand zich hierom bekommeren.
Vergelijk met iemand die kanker had (duidelijk en aangetoond). Na angst en lijden overwint die deze kanker met inzet van enorm veel kracht en moed (wat ook de reden van de genezing is).
Je kan dit belachelijk maken door rond te vertellen dat die kanker nooit bestaan heeft, en dat al deze verhalen een aandachttrekkerij zijn en waren. Zo wordt degene die genezen is, in plaats van trots te kunnen zijn hoe dat hij met zijn ziekte omging, en te genieten van zijn genezing waarin niemand geloofde, in een hoekje gedrukt van een goedkope leugenaar die haast ziekelijke technieken gebruikt om aandacht te krijgen.
