Math-E-Mad-X schreef:Ja, dat is precies waar Denkertje en ik al een hele tijd over aan het discussiëren waren. Ik beweer dat je zoveel aanpassingen moet doen dat de natuurkunde er alleen maar ingewikkelder van wordt.
Hij beweert dat hij dat heel simpel kan oplossen, maar laat dat nergens zien en verdedigt zich met het argument dat dat hij zijn theorie nog niet volledig uitgewerkt heeft en ook nog niet alles wil laten zien van wat hij tot nu toe wel heeft bereikt.
niet echt een vruchtbare discussie dus.
Dat atomen in de 'krimp'-theorie eindeloos blijven krimpen, dit is niet zo. Als je een tijdslijn neemt met aan de ééne uiteinde 'kosmische'-energie en aan de andere uiteinde singulariteiten, dan heb je in het midden de juiste condities waarbij sterke/zwakke/electromag en gravitatie samen werken zodat er materie/sterren kan ontstaan. Naargelang deze s/z/e/g stijgen in waarde zal er een moment komen dat atomen singulariteiten worden (als ze genoeg blijven krimpen). Dus in het begin heeft de s/z/e/g een waarde van 0, wanneer de tijd verstrijkt nemen deze waarde toe tot oneindig (waarde die nooit bereikt zal worden). Als we dus kijken naar de kosmische achtergrondstraling, dan zien we eigenlijk naar een tijd waar die s/z/e/g gelijk waren aan 0 (deze kan zelf negatief worden, andere halve cyclus) en dat er geen materie kan ontstaan, maar als we dan kijken van die achtergrondstraling weg naar het heden toe, zien we die waarde stijgen, materie vormt zich, gravitatie (zwakste kracht) is al wel aanwezig maar nog te zwak, tijdje later vormt al deze materie de eerste sterren door gravitatie die uiteindelijk ook voelbaarder is, sterrennevels vormen... enz
Nu doordat deze s/z/e/g blijven toenemen 'krimpt' alles, dit valt waar te nemen in dus die blauwverschuiving, nu die toename was in het begin groter dan nu, deze blijven verminderen totdat deze stopt en dan weer daalt, het dalen van die waarde zullen we nooit ervaren...
Vooraleer dat solitaire atomen singulariteiten worden heeft gravitatie alle materie samen gebracht tot objecten met een grote massa (sterren zijn dus eigenlijk een tussen stadium) die bekend zijn als zwarte gaten, ik noem ze liever donkere sterren, die materie omzet terug naar singulariteiten... (dit is de halve cyclus)
dus zwaartekracht is in de 'krimp'-theorie een recycleerkracht, donkere sterren (zwarte gaten) zijn de 'vuilnisbakken' van ons heelal, materie is in de 'krimp' theorie eigenlijk een bijverschijnsel van
iets.
dit alles kan ik gedetailleerd uitleggen.
Als je kijkt hoe ingewikkeld ons heelal is, is het dan niet verwonderlijk dat er zoveel constante zijn? In de 'krimp'-theorie zijn al deze waarde dynamisch, het is omdat onze waarneming evenredig met deze dynamische waarde mee geleiden (tijd), dat wij deze als constanten aanzien, zoals ik al eerder heb uitgelegd met lichtsnelheid.
Mijn theorie is al volledig uitgewerkt (op enkele details na misschien), maar nog niet volledig uitgeschreven, 30% (ongeveer) zit nog in mijn hoofd, het meest interessant gedeelte, het gedeelte dat het ruimtestof beschrijft, hoe magnetisme, elektromagnetische verschijnselen beschreven worden en wat de werking van gravitatie is op afstand (Einstein met zijn afbuiging van de ruimte zit heel dicht bij). Hoe gravitatie ontstaat kan ik ook verklaren...
Met dat ik al 10 jaar werk aan mijn theorie, vooral de laatste 2 waren het meest vruchtbaar, is de druk en stres zo hoog dat ik deze zo snel mogelijk op papier zou willen zien staan, maar een gebrek aan schrijftalent (10 keer alles herschrijven en het nog niet goed vinden) zou ik daar best wat hulp in kunnen gebruiken, want op da vlak ben ik best een klungel. Door vermoeidheid (job) en te weinig tijd ben ik al enkele maanden non-actief op gebied van schrijven... (en over die 70% ben ik zelf eigenlijk nog niet helemaal tevreden en deze herschrijven zie ik ook niet zitten).
Het kan zijn dat ik ook verkeerd ben (dat kan ik voor mezelf niet uitmaken), dat al deze hersenspinsels in mij hoofd een mooie film zou opleveren zoals de matrix, maar verder niets, zou best kunnen, maar waarom kan ik er dan zoveel mee verklaren, da vraag ik mij dikwijls af, en dit allemaal in één 'consistente' theorie!?!?
Trouwens voor de geïnteresseerde, mijn theorie noemt "Quantum Singulariteit", de 'krimp'-theorie is daar een onderdeel van, deze naam heb ik 10 jaar geleden zo bedacht en ben ik altijd zo blijven houden...
Ben eigenlijk al teveel aan het zeggen, en eigenlijk heb ik nog niets gezegd
.
Wat tijd en een goede schrijfhulp (iemand die mij gedacht kan omzetten in een mooie tekst) zou welkom zijn...
Misschien moet ik toch maar is eerst met een professor spreken, die iets of wat betekenis heeft in de wetenschap en zien wat we ermee kunnen doen, en dit in goede vertrouwen...
HV
