Wie zal het zeggen? In mijn geval is het als volgt; als ik niet veel sport en op mijn eten let dan heb ik in no time een BMI van boven de 30 maar niet echt ver er boven. Als ik veel sport en op mijn eten let dan heb ik een keurige BMI van tussen de 22 en 23. Daaruit blijkt toch in ieder geval dat je met discipline veel kan bereiken. Wat mij ook veel zegt is het feit dat er nu veel meer mensen obees zijn dan 20 jaar geleden. Als de genen echt zo'n grote invloed zouden uitoefenen op de stofwisseling dan zouden de mensen 20 jaar geleden toch ook obees zijn geweest? Voor mij zegt dit veel.En hoe weet ik nu of jij niet een eigewijze wetenschapper bent, Albert, omdat je overgewicht hebt gehad?
Maar je hebt gelijk dat iedereen met ervaring op dat vlak, dus ook ik, zijn ervaring er bij zal betrekken en zo zijn opvatting zal laten kleuren door zijn ervaring.
Ik ben dat grootendeels met jou eens. Ik erger me ook aan onnodig voorschrijven van medicijnen, dat zie je vooral bij de oudere artsen. Mijn generatie krijgt veel te horen hoe belangrijk het is om zeer kritisch te zijn met medicijnen en je er van bewust te zijn dat ze soms meer kwaad doen dan goed.Het typeert mij om bv de enorme kosten van de pillenindustrie te benoemen en het voorschrijfgedrag ervan. (ik heb persoonlijk iets tegen TE gemakkelijk medicijnen innemen, zonder zorgvuldig naar alternatieven te kijken)
Dat gezondheidszorg onbetaalbaar dreigt te worden, heeft met zoveel facetten te maken. De gezondheidszorg gaat niet failliet door overgewicht, dat maakt niemand me wijs. Misschien dreigt het de druppel te worden, die de emmer doet overlopen, als het klopt wat je zegt. Maar kijk dan eerst eens wat in de emmer zit.
Ik denk dat de grote kostenposten voor de gezondheidszorg zijn: overgewicht, medicijnen, bejaardenzorg en psychiatrie.
Ik vrees echter dat obesitas wel meer is dan een spreekwoordelijke druppel maar je hebt helemaal gelijk dat we op alle fronten zullen moeten ingrijpen.
Het laatste wat ik wil is dat binnen enkele decennia de essentiële zorg op een gegeven moment zou verdwijnen en dat risico is zeer reëel.
Ik sympathiseer met jouw motief maar ik heb mijn twijfels ofdat het erg effectief zou zijn. Sociologie en psychologie zijn theoretische vakken. Hoe veel practische vaardigheden leer je ervan? Zijn mensen die psychologie of sociologie hebben gestudeerd sociaal vaardiger dan andere mensen? Ik heb niet die indruk.Ik ben dan ook een grote voorstander van verplicht psychologie en sociologie op scholen, zelfkennis etc opdoen. Zodat mensen zich veel meer zelf geestelijk kunnen redden, en minder snel het gevoel krijgen hulp van een arts etc nodig te hebben. (als je het hebt over kostenbesparing)
Ik ben het wel helemaal met je eens dat kinderen op sociaal vlak veel meer hulp zouden moeten krijgen. We weten allemaal dat veel kinderen die hulp bij hun thuis niet krijgen.
Hoe je dat zou moeten uitvoeren dat weet ik niet. In ieder geval zouden bepaalde vakmensen eens wat meer bezoekjes moeten afleggen bij alle kleine kinderen thuis zodat ze kunnen observeren ofdat alles goed gaat. Testen op school, waaronder practische testen, en informele gesprekjes zouden ook moeten kunnen helpen om tekorten aan essentiële vaardigheden te kunnen constateren
Volgens mij is het vooral een kwestie van er veel aandacht voor hebben.
Ik denk dat kinderen ook veel belangrijke vaardigheden kunnen leren bij sportverenigingen, als het aan mij zou liggen dan zou elk gezond kind verplicht moeten sporten, ook om die reden.