Allereerst: ik ben het niet eens met de stelling van romans, maar vind het wel een interessante manier om naar de dingen te kijken.
dergelijke theorieën impliceren immers dat de westerse cultuur een punt heeft bereikt waar elke cultuur naar moet evolueren (moeten in de zin van: "culturen evolueren met noodzaak tot dit punt", niet normatief bedoeld dus), m.a.w. dat andere culturen gewoon een paar fasen achterop lopen in een natuurlijke groei.
Ik zie niet in hoe deze theorieën dit impliceren. Er wordt namelijk nergens gezegd dat de westerse cultuur het eindpunt is. Het is evengoed mogelijk dat de westerse cultuur degene is die achterop hinkt (let op: ik zeg absoluut niet dat ik het hier mee eens ben, alleen dat het mogelijk is).
Na lang(of kort) denken heb je God gezien als een product uit de mensheid, netzoals cultuur dat is:
Hier zeg je het zelf al een beetje: godsdienst is inderdaad een product van de mensheid. Een overkoepelende term voor al deze 'producten van de mensheid' is 'cultuur', dus godsdienst is een deel van cultuur.
Menseigen is dat zij een sociaal wezen is.
Of dit daadwerkelijk zo is, dat is een andere vraag. Voor het gemak zullen we er maar even vanuit gaan dat dit klopt.
Als we kijken naar primitieve samenlevingen is daar nog helemaal geen plaats voor cultuur(logische implicatie--> primitief is niet cultuur).
Dat ben ik niet met je eens. Zodra er een samenleving ontstaat is er een hiërarchie en een regelsysteem nodig om deze in stand te houden. Ook dit regelsysteem hoort onder cultuur. Ik herhaal het nog maar eens: cultuur is (in de brede zin van het woord) alles wat door de mens(heid) wordt voortgebracht (en daarmee dus het tegengestelde van 'natuur').
Vast staat wel dat deze agrische ontwikkeling de oorzaak is van het ontstaan van cultuur.
Maar de agrarische ontwikkeling ís reeds cultuur, aangezien het een product van de mensheid is.
(levensbehoud--> geen cultuur)
Toch wel. De manier waarop mensen in hun levensbehoud voorzien zie ik als cultuur.
Een dergelijke samenleving gebruikt in het begin zeer dogmatische systemen. De algemene houding onder leden is, ik weet niet waarom, ik doe het maar gewoon. Zeer bijgelovig en ook zeer kwetsbaar dus. Wat er dan gebeurt is dat de mensen hun voedsel gaan opslaan. Dit brengt echter sociale problemen met zich mee die eigen zijn aan elke moderne staat: Distributie, hoe beheersen die mensen zich, hoe leg je uit dat ze hun eten bewaren? Hier zich ontwikkelt zich de mogelijkheid van religie. Door rituelen leren mensen zich te beheersen en wordt hun door middel van afbeeldingen bijgebracht wat de gevolgen van het handelen zijn.
Dit zie ik een beetje anders. Godsdienst is inderdaad een zoethoudertje (opium) voor de mensheid en kan gebruikt worden voor wat jij hier aangeeft, maar godsdienst is m.i. ontstaan omdat de primitieve mens al die vreemde natuurverschijnselen niet kon verklaren. Ze bedachten dus natuurgoden (de eerste godsdiensten waren inderdaad natuurgodsdiensten) die het lieten bliksemen, die aardbevingen veroorzaakten, die leven gaven en namen,...
Ik denk dat het begrip godsdienst minder quantiteit telt dan cultuur en in die mate dat zij elkaar opvolgen in quantiteit. Aldus geschets in mate van zekerheid: Kennis-->Denken-->geloven-->vermoeden. Nog meer quantiteit bevat mi het oordeel dat godsdienst leidt tot het ophangen van Homo's dat kennelijk alle culturen overschreidt. Misschien dat je mij wat te intuitief vindt. Misschien had ik het mis met mijn oordeel, maar in ieder geval heb ik je laten zien hoe ik ertoe kwam.
Hier begrijp ik je niet goed. Wat bedoel je met 'kwantiteit'? Bedoel je daarmee 'lengte' of 'duur'?