Een dergelijk vrij deeltje bestaat niet dus welke zin heeft deze excercitie?Psychosoof schreef:Stelling: Schrödingers vergelijkingen zijn niet rechtstreeks verifieerbaar voor 1 vrij deeltje.
Vrij deeltje: Een (eventueel door ons gecreëerd) deeltje vrij van interacties met andere deeltjes.
Een vrij deeltje heeft - volgens mij - een exacte locatie én impuls, waarvan we er - omwille van Heisenberg's onzekerheid - slechts 1 exact kunnen bepalen.
De Schrödinger vergelijking is deterministisch. Alleen het meetproces is niet deterministisch maar dat wordt niet beschreven door de Schrödinger vergelijking. Overigens zijn voorstellen voor dergelijke metingen, waarbij zowel locatie als impuls exact bekend zijn, wel meer gedaan. Het EPR experiment was precies daarop gericht.Psychosoof schreef:Is het onmogelijk te bewijzen dat Schrödingers vergelijkingen niet gelden voor één vrij deeltje in de praktijk? Ik weet het niet
Als één deeltje met gekende impuls (cte. in de tijd zonder interactie) interageert met één deeltje met gekende locatie (in de tijd) - door toeval - dan is op dat moment van interactie toch zowel locatie als impuls van het eerste deeltje bekend? Niet?
Misschien zijn de Schrödinger-vergelijkingen dan wel een combinatie van deterministische fysica en gezond verstand en is het daarom dat er zoveel tegenkanting is vanuit mijn (ons?) indeterministisch gezond verstand.
Zijn we aangekomen op het punt waar de weg van de theoretische fysica en de weg van het praktisch nut zich scheiden?
Een gelover in determinisme die beseft dat determinisme altijd en overal nooit compleet bewijsbaar is (tot in het oneindig kleine)
