De komende eeuw hebben china en india de grootste economieën. ... De talen uit deze gebieden worden binnenkort heeft belangrijk.
Esperanto voorkomt, dat bepaalde grootmachten hun taalaccent geven. Nu is het dit land, over een eeuw een ander.
Zie de veeltaligheid en diversiteit van de EU niet als een probleem, zie het als een cultureel erfgoed, maak het een voordeel. Dit kan betekenen dat we meertaligheid promoten en dat het met de tijd vanzelfsprekend wordt. Europeanen zouden juist bekend moeten staan om hun veeltaligheid en taalvaardigheid.
Het is uitstekend zelfs, dat ieder zijn cultureel erfgoed koestert. Maar verwar dat niet met de internationale betrekkingen waar efficiënte communicatie op de eerste plaats komt, waar iedereen eenvoudig met elkaar kan communiceren zonder dat dit jaren volkomen overbodig zware studie heeft gekost.
Iwerke schreef:De universele taal esperanto of iets dergelijks is iets fantastisch voor een utopia.
Maar in onze echte wereld is de kans klein dat we ooit zover gaan komen. We "vechten" zelfs in België al om taalverschillen en dat zijn nog maar twee talen, dan kan ik mij niet indenken hoe we het ooit in europa zover zouden kunnen krijgen.
Frans en Nederlands zijn in België twee gelijkwaardige talen en daardoor ontstaat de de neiging om voorrang te willen krijgen. Walen en Vlamingen kunnen echter met elkaar in Esperanto overleggen (véél gemakkelijker dan Frans en Nederlands) en ieder houdt zijn waardigheid.
Over India gesproken, daar spreken ze 20 verschillende talen, en engels word daar nog steeds als tweede taal gebruikt. India heeft dus geen enkel probleem om engels als tweede taal te nemen. Misschien moeten we gewoon naar India kijken hoe hun het hebben opgelost.
Vergeet niet, dat het Engels daar in het verleden is opgedrongen.
Dat esperanto een bedachte taal is kan men eveneens als een nadeel zien: Niemand heeft het gevoel dat het 'hun' taal is. Als je ziet hier minderheden hun taal verdedigen dan is het gewoon niet realistisch om zelfs maar esperanto te overwegen.
Het is juist een voordeel, dat de tweede taal (Esp) van niemand in het bijzonder is. Dat trekt niemand voor en dat garandeert juist het voortbestaan van de eigen 'kleine' taal.
