Niets is zeker.

[Herodotus]

--De enige zekerheid, zegt men, is dat de mens geboren wordt en dat hij sterft . Maar is dat zo en blijft dat zo ? Want niets is nog zeker ...

--Maar de oplossing van jouw raadsel ken ik niet ...

Je zit toch aardig in de richting : de dood. Lijkt me toch echt wel een primaire zekerheid van al wat leeft.

Dat de mens geboren wordt is trouwens geen zekerheid. Ik bedoel: er kan natuurlijk altijd iets gebeuren waardoor de mens uitgeroeid wordt.

De enige zekerheid zou dan worden: de mens is geboren en gaat sterven/dood.

[Benedict Broere]

Ja maar beste mensen, als het gaat over de zekerheid dat je dood gaat, dan heb je het eigenlijk over de Tweede Hoofdwet van de Thermodynamica, die inderdaad een zeer hoge status heeft in de wetenschapswereld.

Maar er zijn al technieken in de maak, of in ieder geval in theorie, die ervan uitgaan dat het bewustzijn binnen afzienbare tijd te downloaden is in een computer - met uitkijk op het eeuwige leven.

Maar goed, de dood is behoorlijk zeker. Dus waar staan we nu, met ons 'niets is zeker'?

Bovendien weten we niet of dood wel dood is. Hele volksstammen denken dat het als het verwisselen van een jas is.

Tja.

[Valere De Brabandere]

Ja maar beste mensen, als het gaat over de zekerheid dat je dood gaat, dan heb je het eigenlijk over de Tweede Hoofdwet van de Thermodynamica, die inderdaad een zeer hoge status heeft in de wetenschapswereld.

Maar er zijn al technieken in de maak, of in ieder geval in theorie, die ervan uitgaan dat het bewustzijn binnen afzienbare tijd te downloaden is in een computer - met uitkijk op het eeuwige leven.

Maar goed, de dood is behoorlijk zeker. Dus waar staan we nu, met ons 'niets is zeker'?

Bovendien weten we niet of dood wel dood is. Hele volksstammen denken dat het als het verwisselen van een jas is.

Tja.

--Over de dood en ook over niets zekerheid hebben, is misschien wel het beste voor de mens ; zo kan hij blijven speculeren en ook blijven hopen ; ook al is dit misschien te vergeefs .

--Is alles ijdel ?

[Herodotus]

Ja maar beste mensen, als het gaat over de zekerheid dat je dood gaat, dan heb je het eigenlijk over de Tweede Hoofdwet van de Thermodynamica, die inderdaad een zeer hoge status heeft in de wetenschapswereld.

Huh? Verdient wel enige uitleg denk ik.

Maar er zijn al technieken in de maak, of in ieder geval in theorie, die ervan uitgaan dat het bewustzijn binnen afzienbare tijd te downloaden is in een computer - met uitkijk op het eeuwige leven.

de link tussen "bewustzijn", "computers" en "het eeuwige leven" ontgaat me.

Maar goed, de dood is behoorlijk zeker. Dus waar staan we nu, met ons 'niets is zeker'?

We "staan" nu op de aarde, en mischien dat er een paar mensen ergens in de ruimte zijn.

Bovendien weten we niet of dood wel dood is.

Dat je op een gegeven moment de pijp uitgaat is zeker. Je lichaam houdt op een gegeven moment op te functioneren.

Als we een lichaam niet meer aan de praat krijgen, noemen we het: dood.

Hele volksstammen denken dat het als het verwisselen van een jas is.

Waar jij het over hebt is wat er gebeurt na de dood. Da's weer een ander verhaal.

[Valere De Brabandere]

--Over de dood en ook over niets zekerheid hebben, is misschien wel het beste voor de mens ; zo kan hij blijven speculeren en ook blijven hopen ; ook al is dit misschien te vergeefs .

--Is alles ijdel ?

--Vervolgvraag : als er niets zeker is, is alles dan ijdel ; alles wat we denken, geloven, weten, hebben of doen is dat dan onzeker en ijdel ?

-- Het middeleeuws, christelijk antwoord hierop was : "Ja, alles is ijdel behalve het Godsbesef en het onderhouden van de Geboden " .

--Heden tendage zou men kunnen antwoorden : "alles is ijdel behalve een vorm van 'ietsisme' en een logisch-gewetensvol inzicht om ethisch te leven" ...

[Squawk]

Wat Benedict denk ik bedoelt is "The Singularity"; een overtuiging van o.a. Ray Kurzweil dat er binnenkort computers door de Turingtest komen, omdat ze hetzelfde kunnen, doen en reageren als mensen. Je zou in theorie elke hersencel van een bluetoothzendertje kunnen voorzien en dan vervolgens alle onderlinge verbindingen in kaart brengen. Dan heb je een softwarematig model van een persoon, die je altijd kunt bewaren en t.z.t. ook weer kunt uploaden. Dan ben je dus onsterfelijk geworden. Je moet wel aanhanger zijn van "strong A.I", maar feit is dat computers steeds meer kunnen, computers ontwerpen computers en op een gegeven moment worden de menselijke hersens ingehaald.

Wel interessant om te bedenken wat er (zo beschouwd) sinds de big bang is gebeurd: van filosofie naar wiskunde (singulariteit) naar natuurkunde (big bang, atomen) naar scheikunde (chemische verbindingen) naar biologie (levensvormen) naar technologie (computers) naar filosofie...

"Are we spiritual machines?" is een interessant boek van Kurzweil, evanals " The Singualrity is near"

Andere aanrader: "The final question" van Isaac Asimov. (Bekend van I robot) (over de tweede wet thermodynamica, entropie)

Om terug te komen op het onderwerp: waarom moet überhaupt iets zeker zijn? Alleen mensen houden zich ermee bezig.

[Benedict Broere]

De Tweede Hoofdwet is een formalisering van het gegeven dat alle materie, dus ook ons lichaam, vergankelijk is en sterft, uiteenvalt, vergaat, ontbindt, enzovoort.

Wat betreft dat downloaden van ons bewustzijn in een computer, daar zijn inderdaad mensen als Kurzweil over aan het denken. Een punt is hier wel de vraag of dat wel mogelijk is, althans wat betreft de huidige stand van zaken betreffende AI. Want de stelling van Godel schijnt hier spelbreker te zijn. Die impliceert dat het menselijk bewustzijn niet maar functioneert volgens een algoritme is, zoals computers wel doen.

Onze preoccupatie met zekerheid heeft natuurlijk te maken met de aloude vraag naar de betrouwbaarheid van onze zelf- en wereldkennis. En ik denk dat ook toekomstige AI daar mee bezig zal zijn.

[Squawk]

De stelling van Godel kon binnenkort wel eens omver gegooid worden:

http://www.physorg.com/news166109773.html

http://www.newscientist.com/article/mg2032...telligence.html

[Benedict Broere]

Fascinerend allemaal, maar het betreft het spiegelen van hoe een brein werkt. En toekomstig zijn we misschien allemaal mentaal-'telepatisch' aangesloten op centrale computerbreinen - nooit meer zoeken naar de betekenis van een bepaald woord, het verschijnt op het moment dat je er naar vraagt.

Maar Godel doelt op iets heel fundamenteels. Hoe hij er toe gekomen is, tot die stelling, vind ik draconisch moeilijk om te begrijpen. Maar het schijnt er op neer te komen dat wij axiomatische stelsels van enige complexiteit niet volledig consistent kunnen krijgen. Er is namelijk altijd wel een bewering te doen in de trant van 'niets is zeker' die de hele boel opblaast.

Ondertussen is het dan wel eigenaardig dat wij er wiskundige waarheden op na houden, bijvoorbeeld dat de rechte lijn de kortste verbinding is tussen twee punten. Trouwens, Godel was een radicaal Platonist: die wiskundige juwelen bestaan echt, en wij kunnen hun waarheid ervaren en aldus als axioma stellen. En daaruit wiskunde ontwikkelen die nog werkt ook.

[Squawk]

Onze hang naar zekerheid heeft denk ik alles te maken met ons setje extra vaardigheden om de realiteit te simuleren. Deze simulatie heeft als doel om de toekomst te kunnen voorspellen. Hoe beter de simulatie, hoe nauwkeuriger en hoe verder je een voorspelling kan doen. Onze vaardigheid om te kunnen simuleren staat in de dierenwereld op eenzame hoogte dankzij onze neocortex.

Voor een roofdier is het belangrijk om enigszins te kunnen simuleren. Een roofdier rent niet op zijn prooi af, maar rent af naar een plek waar de prooi zal zijn. Om tijdens het jagen continu de simulatie te laten draaien is aardig wat extra rekencapaciteit en dus hersenstructuur nodig. Visuele hersenstructuur om precies te zijn. Kost ook aardig wat energie trouwens en produceert aardig wat warmte. Daarom zijn veel roofdieren (wij ook) uitgerust met een koelsysteem voor onze hersens. Ander opvallend detail is dat roofdieren de ogen altijd voorin de schedel hebben.

Als je nog beter de toekomst wil voorspellen dan slechts direct na het ontvangen van visuele prikkels (visualiseren) moet je aardig wat trukendozen opentrekken. Geheugen is bijvoorbeeld een handige. Abstract denken is ook iets heel bijzonders. (Wat is één precies?) Filosofie en direct daarop volgend wiskunde is wat mij betreft precies dit hersenproces van toekomst kunnen voorspellen. Wetmatigheden zijn niets anders dan mentale modellen die voor ons werken in de praktijk. En 'in de praktijk' hangt er van af wat we willen, wat we van plan zijn. Dus eigenlijk gaat het niet om de waarheid, maar om toepasbaarheid. Als je binnen Nederland reist is het model van een platte aarde prima toepasbaar. Het werkt altijd. Als je van Amsterdam naar New York wilt reizen, is dit model echter niet optimaal. Je komt er wel, maar via een gigantische omweg. Waarheid is dus afhankelijk van wat je wilt en bovendien rechtstreeks verbonden aan elektrochemische processen in de hersens. Dankzij onze neocortex kunnen we heel goed de toekomst voorspellen en veel mooie dingen maken, het nadeel van de neocortex is echter dat hij enorm veel energie vreet en veel twijfel teweegbrengt op momenten dat snel reageren belangrijker is. Het grootste nadeel is echter nog wel dat we verslaafd zijn aan zekerheid.

Wiskunde is de enige sector die de zekerheid mag claimen. Wiskunde betekent trouwens ook de wetenschap van de zekerheid. Wiskunde is wat mij betreft dan ook het ultieme product van onze neocortex, die bovendien door de loop van de eeuwen door kennisoverdracht is geëvolueerd tot wat we nu hebben. Ik kan iedereen die verslaafd is aan zekerheid dan ook aanraden om de bijbel/koran wat vaker weg te leggen en wat vaker in een wiskundeboek te kijken. Maar ook de wiskunde is slechts een model, die geen garantie geeft voor zekerheid in de praktijk. Er zullen altijd problemen blijven bestaan.

Het draait in het leven wat mij betreft niet om zekerheden, maar om onzekerheden. Het (tot nu toe aan ons bekende) systeem in het universum wat tot nu toe het beste met onzekerheden kan omgaan is wat mij betreft DNA. Daar zitten stukjes informatie tussen die zich al ruim een miljard jaar handhaven ondanks alle onzekerheden. Dit is biologische informatie. Aangezien bij de mensen de evolutie grotendeels is stopgezet, (Er vindt geen natuurlijke selectie meer plaats) denk ik dat het goed mogelijk is dat informatie zich langzamerhand verplaatst van de biologie naar de technologie (zoals computers en internet) en daar verder evolueert. Want dat is volgens mij wat "informatie" wil: evolueren. Wat dat betreft kan ik me wel vinden in de gedachtengang van Kurzweil.

[Benedict Broere]

Ja ok, maar afgezien van het al simplificerende reductionistisch materialisme dat ik voorbij zie trekken, rijst dan meteen de vraag WAAROM 'informatie' wil evolueren. Soms denk ik dat een geleerde gekte zich van ons meester heeft gemaakt. 'Genen' die willen overleven, en en passant cultuur genereren, inclusief Mozarts 'Don Giovanni', enzovoort. Wij hebben hersenen, en hersenen willen denken, en omdat hersenen willen denken, is er Plato en Aristoteles, en Kant en Hegel. Alleen maar omdat hersenen willen denken. Tja. Lezingen van Richard Dawkins zijn net zo vermoeiend. Maar goed, dit zal wel off-topic zijn.

[Benedict Broere]

Neem stenen, Rijnstenen, Waalstenen, Handvormstenen. Stenen willen zijn, willen bestaan, willen overleven. Vandaar huizen, wijken, steden. Vandaar architectuur. Alle architectuur is verklaarbaar vanuit stenen. Stenen vormen de essentie van ons bestaan. Zonder stenen geen bestaan. Althans geen steden. Sorry, gekkigheid. Toch? Of niet?

[Herodotus]

Stenen willen zijn, willen bestaan, willen overleven.

Daar zijn ze dan erg goed in, ik zie er nooit eentje doodgaan...

[Squawk]

Algemeen: WAAROM de vraag WAAROM? Heeft dat helemaal niets met een specifieke hersenstructuur te maken denk je? Een steen en zelfs een aap houden zich niet met WAAROM bezig. En een steen wil helemaal niets.

Het proberen een antwoord te geven op WAAROM heeft ons al veel opgeleverd, dat zeker. En we moeten ook niet stoppen met het stellen van de vraag. Maar in de kern denk ik dat de existentie op zich geen reden heeft. Als je aan het overleven bent zijn er denk ik wel veel zaken waarvoor een antwoord is op de vraag WAAROM? En overleven heeft weer alles met DNA te maken.

WAAROM is onzekerheid een probleem?

[Benedict Broere]

Dat van die 'steen' is uiteraard een metafoor.



Is de 'steen' de reden dat architectuur bestaat?

Is DNA de reden dat planten en dieren bestaan?

Is steeds het samenstellende deel van het geheel, de reden dat dat grotere geheel bestaat?

Zijn muziekinstrumenten de reden dat muziek bestaat?

Bestaat cultuur omdat genen willen overleven?

Wat betreft zekerheid/onzekerheid. Hoelang kan een vos bestaan zonder een goed ontwikkeld besef van waar de konijnen zitten?

Niets is zeker omdat 'bestaan' geen konijn is op de laboratoriumtafel. We zitten er middenin en kijken er gekleurd tegenaan.