zwart gat maken

[Gast]

Oh, kun je mij uitleggen hoe dat zit?

[HansH]

Nee. De tijd binnen de bol verllopt langzamer.

kun je dat toelichten? zo'n losse conclusie zonder verdere onderbouwing kun je immers weinig mee.

[Gast]

Nee. De tijd binnen de bol verllopt langzamer.

kun je dat toelichten? zo'n losse conclusie zonder verdere onderbouwing kun je immers weinig mee.

Hij bedoeld natuurlijk dat tegen de waarnemingshorizon van een zwart gat de gravitationele tijd dilatatie de oneindigheid nadert. (En heeft denk ik geen besef dat dat een coordinaten waarde is, dus geen eigentijd betreft.)

[HansH]

Hij bedoeld natuurlijk dat tegen de waarnemingshorizon van een zwart gat de gravitationele tijd dilatatie de oneindigheid nadert. (En heeft denk ik geen besef dat dat een coordinaten waarde is, dus geen eigentijd betreft.)

en heeft waarschijnlijk ook de context van het verhaal niet door, nl het vormen van een zwart gat vanuit een bolschil met materie waarbij de waarnemer in het centrum zit, dus binnen die bolschil zit niets, aalleen die waarnemer en die bolschil is bezig in te storten tot een zwart gat. Dat is dus compleet iets anders dan een bestaand zwart gat.

[flappelap]

De sametrekkende schil stuurt gravitatiegolven (gravitonen) naar het centrum die de (ruimte)tijd daar krommen. Dit gebeurt niet in Newtoniaanse gravitatie. Daar is er nooit gravitatie binnen de schil.

volgens mij ook niet bij de relativiteitstheorie. er is als het goed is geen zwaartekracht binnen een gebied waar geen massa zit. zwaartekrachtsgolven tgv bewegende massa zullen elkaar volgens mij dan opheffen.

Binnenin de bolschil is de ruimtetijd idd vlak, vergelijkbaar met Newtons bolschilstelling.

In het algemeen kun je prima zwaartekracht hebben in een vacuum. Kijk b.v. naar de Schwarzschild oplossing. Maar misschien begrijp ik je verkeerd.

[flappelap]

Oh. Nog een mooiere ervaring mocht je het overleven

Men kan niet in de toekomst zien natuurlijk, maar de druk zal toenemen en in een oogwenk bevindt men zich .. nergens meer. Volgens de ART dan, want alles eindigt bij de singulaiteit. Mocht de singulaiteit iets tastbaars zijn, is diegene daar gedoemd voor een enorm lange tijd er onderdeel van te zijn.

Maar goed, de vraag is dus eigenlijk of eerst de singulaiteit ontstaat of dat een hoeveelheid massa ineenstort waarna een singulaiteit ontstaat.

Hmm, goeie vraag. Ik vermoed dat de singulaiteit als laatst onstaat dus bij een supermassief zwart gat de gedoemde de materie op zich af ziet komen .. in een oogwenk. (Maar zal het navragen.)

De singulariteit ontstaat kort nadat de schil is samengetrokken tot de Scwarzschild straal. De sametrekkende schil stuurt gravitatiegolven (gravitonen) naar het centrum die de (ruimte)tijd daar krommen. Dit gebeurt niet in Newtoniaanse gravitatie. Daar is er nooit gravitatie binnen de schil. Binnen de schil zal de tijd steeds langzamer gaan lopen. Tot op het moment van het aankomen van de schil op de Schwarzschild straal. Dan is er een zwart gat ontstaan. Vanuit ons gezien, als verre waarnemers. Vanuit de bol gezien: die zal verder contraheren naar centrum. De gravitonen die de bolschil uitzend lopen voor de contractie uit en er is nog geen singulariteit. Deze vormt pas als de bol het midden bereikt. De schil zit dan bevroren in oneindig. Iemand in het centrum zal niks merken tot de bol op hem valt. Wel zal zijn tijd steeds langzamer gaan tov de rest van het heelal (het grootste deel ervan). Hoewel de toenemende kromming door de gravitonen (gravitatie golven) hem toch niet echt ongemoeid zullen late, maar er is dan nog geen singulariteit. Voor de waarnemer binnen duurt de collaps kort. Voor iemand buiten oneindig lang.

Als bolsymmetrie behouden blijft tijdens de instorting, dan worden er via Birkhoffs stelling geen zwaartekrachtsgolven gegenereerd.

[HansH]

Binnenin de bolschil is de ruimtetijd idd vlak, vergelijkbaar met Newtons bolschilstelling.

In het algemeen kun je prima zwaartekracht hebben in een vacuum. Kijk b.v. naar de Schwarzschild oplossing. Maar misschien begrijp ik je verkeerd.

Het gaat mij niet om het vacuum, maar om de bolschil met zoals je zegt vlakke ruimtetijd. dus als je dan precies in het midden zit waar de singulariteit zou moeten ontstaan dan merk je pas iets als de bolschil is gekrompen tot jouw afmetingen. Maar omdat de singulariteit oneindig klein is vraag ik me dan wel af of die ooit kan ontstaan omdat in een krimpende bolschil je immers altijd een volume kunt aangeven waarbinnen de bolschil nog geen effect heeft. soort limiet geval dus. als je die redenatie oneindig lang kunt volhouden dan zou er dus nooit een singulariteit kunnen ontstaan. dus hoe werkt dat in het allerlaatste stukje tot aan het ontstaan van de singulariteit? vraag ik me dan af.

[Gast]

@HansH

Een singulaiteit is geen punt in de ruimte (of ruimtetijd).
Het is een wiskundig concept en er bestaan ook verschillende: ruimteachtige, lichtachtige en tijdachtige (ook wel naakte singulariteiten genoemd). Dit zijn allemaal hyperoppervlaktes.

Roger Penrose werk hierover hebben hem de Nobelprijs dan ook mede daarom opgeleverd.

Maar is voor een ander topic lijkt mij. Deze is al vreemd genoeg

[flappelap]

Binnenin de bolschil is de ruimtetijd idd vlak, vergelijkbaar met Newtons bolschilstelling.

In het algemeen kun je prima zwaartekracht hebben in een vacuum. Kijk b.v. naar de Schwarzschild oplossing. Maar misschien begrijp ik je verkeerd.

Het gaat mij niet om het vacuum, maar om de bolschil met zoals je zegt vlakke ruimtetijd. dus als je dan precies in het midden zit waar de singulariteit zou moeten ontstaan dan merk je pas iets als de bolschil is gekrompen tot jouw afmetingen. Maar omdat de singulariteit oneindig klein is vraag ik me dan wel af of die ooit kan ontstaan omdat in een krimpende bolschil je immers altijd een volume kunt aangeven waarbinnen de bolschil nog geen effect heeft. soort limiet geval dus. als je die redenatie oneindig lang kunt volhouden dan zou er dus nooit een singulariteit kunnen ontstaan. dus hoe werkt dat in het allerlaatste stukje tot aan het ontstaan van de singulariteit? vraag ik me dan af.

Tsja, singulariteiten zijn nu eenmaal discontinue beestjes. Hetzelfde geldt voor elke vorm van BH-formatie. Daarom geloven veel fysici ook dat singulariteiten zuiver wiskundig zijn; in de algemene relativiteitstheorie omdat daar de axioma's omtrent ruimtetijd niet meer opgaan, en daarmee de theorie zelf.

[MartijnBril]

In het centrum van de bolschil is de ruimtetijd inderdaad vlak. Dat betekent nog niet dat de tijd daar niet langzamer kan gaan dan buiten de schil. Dit moet op een of andere manier naar binnen toe gecommuniceerd worden. Hoe anders dan vlakke zwaartekrachts golven?

[Xilvo]

Dit moet op een of andere manier naar binnen toe gecommuniceerd worden. Hoe anders dan vlakke zwaartekrachts golven?

Golven die niet golven kunnen niets communiceren.

[MartijnBril]

Dit moet op een of andere manier naar binnen toe gecommuniceerd worden. Hoe anders dan vlakke zwaartekrachts golven?

Golven die niet golven kunnen niets communiceren.

En staande golven?

[Xilvo]

Natuurlijk niet. Dat weet je toch wel?

[MartijnBril]

Dit moet op een of andere manier naar binnen toe gecommuniceerd worden. Hoe anders dan vlakke zwaartekrachts golven?

Golven die niet golven kunnen niets communiceren.

Kweenie. Er is alleen een verandering in de tijdscomponent van de metriek. Die neemt af, constant door de ruimte binnen de bol.

[MartijnBril]

Bovendien is het inwendig veld virtueel, zoals om elke bol-symmetrische massa heen. Er zijn geen reeele gravitationele golven. Wel virtuele. Maar hier treden we in het gebied van de quantum gravitatie. Noch om de schil heen, noch binnen in ontstaan reeele zwaartekrachts golven.