Ik zou het breder bekijken: Stel je hebt drie tijdstippen t1, t2 en t3 waarvan er eentje "verleden", eentje "heden" en eentje "toekomst" is. Bereken dan voor die drie tijdstippen de entropie: S1, S2 en S3.Hoe verbind ik dit aan mijn idee, dat tijdverloop een illusie is van onze gedachten? Kan ik zeggen dat de wanorde in onze hersenen toeneemt (er komen steeds meer verbindingen omdat we dingen waarnemen en leren), en dat we daarom tijdverloop ervaren?
Het verleden is nu die t zodanig dat S minimaal is. De toekomst is die t zodanig dat S maximaal is. En het heden is dus de derde t (S).
Kort-door-de-bocht gezegd: de totale S van het universum neemt toe, en daardoor ervaart het universum een richting voor de tijd.
Nee: De snelheid waarmee entropie toeneemt bepaald niet hoe ver je kan koelen. Het feit dat je niet tot 0 K kan koelen (technisch gezien: in een eindige tijd --> 3e hoofdwet) komt doordat je een oneindige hoeveelheid energie zou moeten gebruiken om een hoeveelheid materie af te koelen tot 0 K.Begrijp ik het goed, dat door te koelen de entropie minder snel toeneemt?En omdat 0 K° niet mogelijk is, constante entropie niet haalbaar is?
LEUK LINKJE!:
"De tweede wet van de thermodynamica wijst op een fundamentele assymetrie in de natuur : voorwerpen koelen spontaan af, doch warmen niet spontaan op ; een bal die valt komt spontaan tot stilstand, doch valt niet spontaan omhoog ; een druppel inkt in water verspreidt zich spontaan, doch inkt verdund in water zal zich niet spontaan concentreren. De natuur blijkt dus in één welbepaalde richting te evolueren."