wat is er buiten het heelal?

[Wezel]

Een onbestaande verzameling is inderdaad wat ik bedoelde, dat is misschien nog de beste omschrijving.

Als we aannemen dat sinds de oerknal het heelal uitdijt, zou er toch een plek moeten zijn waar een absoluut vacuum begint?

Ik begrijp niet wat je hiermee bedoelt, ben eigenlijk nogal onwetend over dit onderwerp (en vele andere ook) Kun je eventueel wat uitleg geven?

Je laatste redenering volg ik wel, ik zou niet weten waarom het niet zo zou kunnen zijn. Ik denk zelfs niet dat er een argumentatie mogelijk is waarom het al dan niet zo is.

[w00tw00t]

Het is vreemd om voor te stellen, dat niet voor elke X-coördinaat een X+1-cooödinaat bestaat.

Vergeet niet dat ons heelal 11-dimensionaal is, en dat wij er maar 4 (3 ruimte + 1 tijd) kunnen begrijpen. Er zal vast wel een overkoepelende dimensie zijn. Ik bedoel dus dat je het heelal kunt voorstellen als een ballon die opgeblazen wordt.

[Rogier]

Het is vreemd om voor te stellen, dat niet voor elke X-coördinaat een X+1-cooödinaat bestaat.

Nou, het is meer zo dat voor een bepaalde X, X+1 dezelfde plek aanduidt als 0. Daar loopt niet een speciale magische grens, dat is gewoon afhankelijk van wat wij de nullijn noemen.

Net als met de wereldbol, daar kun je ook eeuwig rondjes op blijven lopen.

[Comm]

Aan het begin van de twintigste eeuw werd ontdekt dat het heelal niet alleen steeds ouder wordt (dat is nogal logisch), maar ook steeds groter: het heelal dijt uit.

Wij leven in een drie-dimensionale wereld. Die is echter gekromd in de vierde dimensie - iets wat we ons niet voor kunnen stellen. Het heelal dijt uit, en alle sterrenstelsels bewegen uit elkaar, maar de oorsprong van die uitdijende beweging - de plaats van de Oerknal - is nergens aan te wijzen.

Ook ons heelal is eindig: er is een bepaald aantal sterren stelsels. Niemand weer precies hoeveel, maar het aantal is niet oneindig groot. Je kunt niet buiten ons heelal reizen.

Door de kromming van ons heelal in een hogere dimensie zou je uiteindelijk, na vele miljarden lichtjaren reizen in één bepaalde richting, weer op je uitgangspunt aankomen.

En iemand die wil weten wat er buiten ons heelal is, die moet zich maar een voorstelling proberen te maken van een vier-dimensionale wereld.....

Samengevat:Ons drie-dimensionale heelal wordt alsmaar groter, maar het heeft geen rand. Het is gekromd in een hogere dimensie, maar het middelpunt van die kromming, het centrum van de uitdijing, bevindt zich buiten het heelal. Het heelal is eindig, maar niet begrensd.

Lees meer http://www.sterrenkunde.nl/index/encyclope...e/ontstaan.html

[wim600008149]

Ik hou vooral van de mogelijkheid die Brownie opperde, namelijk dat er misschien wel eens meerdere heelallen zouden kunnen bestaan.

Voor wie het boek "Stephen Hawking - Het heelal" heeft (ISBN 90 351 1783 2) moet eens kijken op blz. 158, in het hoofdstuk "oorsprong en toekomst van het heelal".

Mijn idee baseert zich op een interessante piste, die hier min of meer ook in voorkomt. Laten we veronderstellen dat er een ruimte bestaat die oneindig groot is in alle richtingen, en die altijd al heeft bestaan (ze heeft dus nooit een begin gehad) en die altijd zal blijven bestaan.

Laten we deze oneindige ruimte voor alle duidelijkheid even "het walhalla" noemen, gewoon om het onderscheid te maken met ons heelal. Laten we er van uitgaan dat ons heelal een zeker volume inneemt in het walhalla.

Laten we er ook van uitgaan dat ons heelal inderdaad onstaan is vanuit een big bang, waarbij alle materie vanuit een miniscuul klein volume is uitgedijnd, en er zich op den duur sterren en planeten hebben gevormd, en dat de algemene uitdijing op dit moment nog steeds bezig is (dit is trouwens bewezen).

Laten we ook even aanvaarden dat ons heelal in alle richtingen ongeveer even snel uitdijnt ten opzichte van het ruimtelijke punt in het walhalla waar de big bang heeft plaatsgevonden, en dat vroeg of laat deze uitdijing zal afremmen, om daarna, eerst langzaam, en almaar sneller, terug in te krimpen tot dat initiële piepkleine volume zoals dat net vóór de big bang bestond.

Laat ons ook het "heelal" beschouwen als niet meer of minder dan het ruimtelijk volume in het walhalla, dat ingenomen wordt door de materie die tot ons heelal behoort.

In dat geval is ons heelal wel degelijk begrenst, zowel in ruimte én tijd. Natuurlijk niet met een muurtje, maar stel dat we een enorm groot vlies zouden kunnen spannen rond het door ons heelal ingenomen volume, dat zou dit vlies er uitzien als een bolvormig object dat op dit moment uitdijt.

Tekenen we dan deze vorm op een grafiek met als x-as de tijd en als y-as de mate van uitdijning, dan zien we een "ballon" waarvan de linker- en rechtkant tot een punt worden uitgerokken. Deze punten zouden dat overeenkomen met het initiële begin en het einde van ons heelal.

Zou deze hypothese kloppen, dan zou het wel eens best mogelijk kunnen zijn dat er in het "walhalla" continu oneindig veel big bangs voorkomen, en al even continu oneindig veel heelallen ten onder gaan.

Mischien zou de door mij beschreven grafiek (waarbij één van de assen in feit een tidslijn is) helemaal niet kunnen getekend worden omdat er in andere heelallen andere "tijden" gelden, en mischien ook geheel andere fysische wetten en totaal andere vormen van materie. Misschien begint de tijd wel bij een big bang, en eindigt ze bij de ondergang van het betreffende heelal, en bestaat ze aldus enkel op het niveau van en heelal, en dan nog enkel voor dat betreffende heelal, en bestaat er op het niveau van het walhalla helemaal geen tijd.

Het blijft natuurlijk gissen. Het is desalnietemin een leuke discussie maar moeilijk voor ons mensen omdat wij ons redeneerwerk vaak baseren op hetgeen wij waarnemen, werkelijk weten (bewezen zaken), en omdat wij ons vaak beroepen op fysische wetten waarvan wij in feite enkel met absolute zekerheid weten dat ze in ons zonnestelsel gelden, en waarvan wij nog niet eens 100% zeker zijn of ze wel overal in ons eigen heelal geldig zijn, laat staan op niveau van een eventueel walhalla...

Voortgaande op mijn hypothese, dus mocht er een "walhalla" met meerdere heelallen bestaan, denk ik dat er buiten deze heelallen (dus in het eigenlijke walhalla) helemaal geen tijd zou bestaan, juist omdat het bestaan van het verschijnsel "tijd" afhankelijk zou zijn van niet alleen het bestaan van een "begin" (big bang) en "einde" (hetgeen voor het walhalla al niet zou opgaan), maar inderdaad ook omdat er buiten de zones, ingenomen door de verschillende heelallen, inderdaad geen materie "rondzweeft" en er aldus ook geen massa's zijn die een eventuele ruimte-tijd zouden kunnen krommen...

Wie zal het zeggen...

[lngr]

Volgens mij is het gewoon zo dat daar gewoonweg niets is. Geen ruimte en geen tijd. Gewoon...niets....

Heel raar.

[Farshad]

We zijn één zandkorreltje in een heel gigantisch en astronomisch groot heelal. We weten niet wat we zijn, we weten niet wie we zijn, we weten niet waar we zijn en we weten niet waarom we er zijn...

En toch slaan we elkaar de kop in, voeren we oorlog en vermoorden we elkaar.

Raar eigenlijk.

Ik denk er wel eens dat we misschien in een heelal zijn die in een ander heelal is. Dus de mensen in een heelal zijn bezig met een scheikundeproefje en daar zijn we eventjes ontstaan op moleculaire niveau (een elektron is onze zonnestelsel waar we in zitten) en over een tijdje zijn we er gewoon niet meer als de leraar zegt dat het proefje afgelopen moet zijn...

[eew]

Het heelal is toch een bol. Waarvan je nooit de grens kan berijken omdat de ruimte-tijd zo gekromt is dat je steeds weer op dezelfde plek terecht zou komen. Of zit ik nou verkeerd

[germinal]

een vraag als deze is ongveer hetzelfde als vragen wat "rood + 7 = ?"

Het universum - of de universa - wordt beschouwd als alles wat er is... dus vragen wat erbuiten is...? Is vragen als wat is er nog meer dan alles wat er is...

We kunnen trouwens maar een heel klein deel van ons eigen universum waarnemen... Omdat ik hier andere dingen las... wil ik dat toch even vermelden..

[Anonymous]

De vraag is denk ik waar je uitkomt als je verder reist dan daar waar geen massa is en geen licht meer kan komen! Kom je dan in een oneindige zwarte leegte? Mijn gevoel zegt dat het niet oneindig kan zijn maar tegelijkertijd ook niet eindig... In ons driedemensionaal denken is alles begrenst, maar wat zit er dan achter die grens?

[eew]

Je moet er niet te veel over na gaan denken. Wand dan word je helemaal gek. Totale gelijkheid, niet eindig, niet oneindig, hoeveel dimenties?

[ZVdP]

Ik bekijk het universum als een grote concentratie van materie, met ongeveer als centrum waar de bigbang plaatsvond. Dus daaromheen heb je een soort bel van materie. Voor mij is dan de grens van dit universum de plaats waar het laatste deeltje zich bevindt. Dit moet dus een foton zijn en zo expandeert het heelal met de lichtsnelheid. Je zou dus geen problemen ondervinden om deze grens te overschrijden (behalve dan sneller dan de lichtsnelheid gaan, maar dat is maar een klein detail hè )

En dan zou je terecht komen in een oneindige leegte. En dan zou je volgens mij eeuwig kunnen rechtendoor rijzen, zonder terug op een bekende plaats te komen. Een beetje griezelig als je daaraan denkt vind ik, dat je eeuwig zou kunnen doorrijzen.

[Rogier]

Ik bekijk het universum als een grote concentratie van materie, met ongeveer als centrum waar de bigbang plaatsvond.

Dat is overal in het universum

Dus daaromheen heb je een soort bel van materie. Voor mij is dan de grens van dit universum de plaats waar het laatste deeltje zich bevindt.

Het laatste deeltje? Het universum heeft geen grens, of hooguit is de grens, er is geen laatste deeltje. Alle deeltjes zijn gelijkmatig ten opzichte van elkaar uiteen gevlogen (of eigenlijk de ruimte ertussen) sinds de big bang.

En dan zou je terecht komen in een oneindige leegte. En dan zou je volgens mij eeuwig kunnen rechtendoor rijzen, zonder terug op een bekende plaats te komen. Een beetje griezelig als je daaraan denkt vind ik, dat je eeuwig zou kunnen doorrijzen.

Is er voor jou een verschil tussen vacuüm (een stuk van het heelal waarin zich geen materie bevindt) en die "oneindige leegte"?

[ZVdP]

Ik zal het proberen te tekenen hier. Een 'o' stelt materie voor.

Code: Selecteer alles

     



                    







                                   o o



                                oooooo



                               ooooooo



                                oooooo



                                    oo

Dit zou ons heelal moeten voorstellen, met een beetje inlevingsvermogen. Dus de bel (dit hoeft geen bol te zijn, maar dit is makkelijker om tekenen) is dus een eindige ophoping van materie binnen een oneindige leegte. Buiten deze bel bevindt zich niets. Dus een eindig heelal in een oneindige wereld. Ik sluit hierbij dan ook niet uit dat er nog andere zo'n 'bellen' van materie zouden kunnen zijn, die ook ontstaan zijn door een bigbang.

[Cycloon]

Ik denk er wel eens dat we misschien in een heelal zijn die in een ander heelal is. Dus de mensen in een heelal zijn bezig met een scheikundeproefje en daar zijn we eventjes ontstaan op moleculaire niveau (een elektron is onze zonnestelsel waar we in zitten) en over een tijdje zijn we er gewoon niet meer als de leraar zegt dat het proefje afgelopen moet zijn...

Hier heb ik ook wel vaker over zitten denken ...

Ik had ook ideeën dat wij iets heel nietig kleine zijn en leven in een wereld die een deeltje is van een grotere wereld ... Maar ik zag het dan dat we een soort computer programma of iets naar dezelfde zin zijn en dat wanneer de maker van het programma er de brui aan geeft hij alles gewoon afzet en gedaan met alles hier ... Ik dacht dan ook een reden gevonden te hebben waarom wij het enige leven zouden kunnen zijn in het heelal ... De maker verveelde zich en ging wat experimteren op een planeet enzovoort ...

Achja mijn fantasie slaat op hol, maar ik denk eerlijk gezegd dat we het nooit zullen weten en we enkel een illusie zijn ...