Ik probeer dit verschijnsel wel eens een beetje te begrijpen door me inderdaad eerst te verplaatsen in een tweedimensionale situatie en dan weer terug in een drie/vierdimensionale zoals wij die waarnemen.
Stel je een bewoner van tweedimensionaal 'platland' voor, die meemaakt hoe een driedimensionaal voorwerp, bijvoorbeeld een bal, zijn 'heelal' passeert.
Hij kent geen derde dimensie, dus kijkt om zich heen in een plat vlak, en kan daarbuiten (boven of onder) niets zien. Nu passeert de bal het vlak, ze nadert van boven en beweegt zich naar onder. Wat ziet onze platlander: eerst ziet hij, als hij het had kunnen meten, voor een oneindig klein moment een stip, die voor ons van bovenaf gezien snel expandeert als een cirkel op het vlak. Echter, de platlander ziet alleen maar hoe de stip zich vanuit het midden verlengt tot een lijn, langer en langer wordt, vervolgens halverwege (de bal is nu vanuit ons gezien midden in het vlak beland), weer kleiner wordt en ten slotte op onverklaarbare wijze weer verdwijnt (teken dit anders maar eens op een vel papier, een poppetje en een cirkel, en stel je voor als je horizontaal tegen het vel papier aan kijkt).
En nu wij: een meerdimensionele bal passeert ons universum... eerst zien we voor een oneindig kort moment een punt... die vanuit het meerdimensionele gezichtpunt van wie dan ook al snel uitdijdt tot een bal... maar voor ons alleen oogt als een patroon dat zich steeds verder van ons af beweegt, naar alle kanten... totdat het misschien ons weer nadert en voor onze ogen op onverklaarbare wijze in het niets verdwijnt...
Sommige wetenschappers stellen voor dat ons heelal een supervlak is dat af en toe wordt geraakt door de supervlakken van andere dimensies, omdat die 'rimpelen'. Zo komen we dan aan onze energie, die vervolgens is samengeklonterd als de materie die we kennen.
Nu lijkt dit gelukkig slechts eenmaal spontaan gebeurd met een sloot energie vanuit een onhoudbaar vacuum... en leven we niet in een meerdimensionale ballenbak van waaruit we voortdurend worden bekogeld met onverklaarbare verschijningen
. Maar mocht het heelal ooit weer verdwijnen, en daardoor een supervlak aantrekken die ons nieuwe energie leent, dan kunnen we tevreden vaststellen dat de geschiedenis zich eindeloos herhaalt...