@Emveedee: Hoezo zorgt een grote massa voor een breed spoor?
Dat is inderdaad niet correct zo, ik had energie moeten schrijven. Wat ik bedoelde is dat een alfa deeltje het sterkst ioniseert; het kan met zijn relatief grote energie duizenden atomen ioniseren. Daardoor is het die energie wel snel kwijt, heeft het een korte dracht. Het resultaat is een vrij kort dik spoor.
@Celtic: Geen thermostaat?
Nee, waarvoor zou ik die willen hebben?
Hier een afbeelding van een alfa track, met opgemeten dracht en op basis daarvan ingeschatte minimale energie:
- Alfadeeltje schatting energie 739 keer bekeken
Minimaal omdat ik er van uit gegaan ben dat de hele dracht plaats heeft gevonden in de gevoelige zone van de nevelkamer, wat natuurlijk niet per se zo hoeft te zijn. Maar aannemende dat dit wel het geval is, en tevens dat de dracht die in het grafiekje geldt voort lucht weinig beïnvloed wordt door de propanol, lijkt mij verval van radon 210 met een energie van 6,159 MeV uit het beton van mijn huis een goede kandidaat als bron voor het deeltje, waarvan ik de energie grofweg op 6,25 MeV schatte.
Verder verbaasde ik mij er over dat ik de alfa tracks zich kon zien ontwikkelen, c.q. dat ik kon zien waar ze begonnen en eindigden. En dat bij een deeltje met een snelheid van ruim 15.000 km/s. Wat zoekwerk leverde
dit artikel op dat deze ogenschijnlijke onmogelijkheid verklaart.
Ook dit kwam ik tegen in de opnamen. Een toevallige kruising van twee tracks die op hetzelfde punt beginnen, c.q. afbuigen? Er kan natuurlijk hoogteverschil tussen gezeten hebben, dat is niet waarneembaar. Mij komt zo iets asymmetrisch niet bekend voor.
- Wat is dit 740 keer bekeken
