robj schreef:Het is mij niet helemaal duidelijk was precies de opzet van je proef is (gebruik je zuiver water of zit er nog iets in opgelost?), maar het volgende zou aan de hand kunnen zijn.
Bij het eerste gedeelte van de proef met platina-elektroden elektrolyseer je water. Er ontstaan waterstof- en zuurstofbelletjes aan de elektroden (waterstof aan de 'min', zuurstof aan de 'plus').
Deze belletjes plakken min of meer aan de elektroden, zodat je tijdens deel twee van de proef (als je de batterij los koppelt en de cel als brandstofcel werkt) een voorraadje waterstof en zuurstof hebt.
Door de voltmeter loopt slechts een kleine stroom, zodat het een hele tijd duurt voordat je voorraadje gas op is. Theoretisch begint de celspanning bij 1,23 Volt.
Gebruik je koper-elektroden, dan gebeurt er bij het opladen (deel 1 van de proef) iets anders. Aan de pluspool ontstaat namelijk geen zuurstof, maar gaat kopermetaal in oplossing (vormt koperionen). Die ionen gaan de oplossing in, ze blijven niet persé in de buurt van de elektrode waaraan ze zijn ontstaan en raken daarom verdund.
Als je nu de batterij los koppelt, is er onvoldoende voorraad aan koperionen in de buurt van de elektrode, waardoor de celspanning sneller naar vrijwel nul daalt.
Dat platina ook nog eens een katalysator is voor een zuurstof-waterstofbrandstofcel, heeft hier misschien ook nog iets mee te maken.
Ik hoop dat dit helpt...
Dit helpt inderdaad veel, dank je!!
Je hebt gelijk, mijn uitleg van de proef was niet echt volledig, maar dat bedoelde ik dus.
Een gedachte was dat platina meer inert was dan koper, en dat klopt dus.
Bedankt voor de uitleg, nu begrijp ik het volledig!