lightwave,
Ik heb eens een heel verhaal geschreven (Do 30 jun 11:26) Het staat hier:
http://sciencetalk.nl/forum/invision/in...pid=79179#79179
Maar het was wel bedoeld voor iemand die natuurkunde gaat studeren aan de universiteit Ik vermoed dat jij dat al achter de rug hebt en misschien is mijn verhaal niet in de eerste plaats voor "simpele zielen".
Verder vind ik je aanpak wel goed hoor.
Mag ik nog een paar suggesties, die ook niet voor direkt gebruik in de klas geschikt zijn, vrees ik.
Om te beginnen is er de wijd verspreide
verkeerde opvatting dat een auto, zoals een fiets "vanzelf" in de bocht gaat hellen, naar de binnenkant vd bocht. Dit
bijgeloof wordt in leven gehouden doordat goed aangelegde wegen, ter kompensatie, naar binnen toe afhellen in een bocht. De ganse auto helt dan inderdaad naar de binnenkant toe, en dat aanzien de lui in de auto als "vanzelf " hellend. Er is nog een faktor die de zaak moeilijker te begrijpen maakt: Knappe construkteurs hebben in dure autos een hydraulisch ophangsysteem ingebouwd. Het voelt in een bocht dat de buitenste wielen meer druk opvangen dan de binnenste en het systeem zorgt er dan voor dat de buitenste wielen zolang (weeral "vanzelf") op hogere poten gaan staan.
Verder is er de moeilijke naam "middelpuntvliedend". Dit begrip geldt alleen voor een waarnemer die in het middelpunt vd cirkel staat en met bewegende voorwerp meedraait.
Een "buitenstaande"waarnemer ziet een auto die uit de bocht gaat (bvb omdat de weg plaatselijk glad is) vertrekken langs de raaklijn aan de gemiste cirkel. Dat is ook wel verder van het middelpunt weg, maar niet langs een straal vd cirkel. De zitjes in je draaimolen willen alleen maar rechtdoor, in plaats van een cikel te beschrijven. De enige manier waarop ze een klein beetje aan die rechtdoor-drang kunnen voldoen is van hoger te gaan hangen (want dan zijn ze verder van het middelpunt "gevloden")
Veel geluk nog met je zeer verdienstelijke pogingen.