MatthiasR schreef:hey
Ik moet voor op mijn school morgen een debat voeren over de doodstraf,
Ik moet de pro kant kiezen van de doodstraf
ik heb al een heleboel argumenten verzameld die dit verdedigen, maar ik zou er nog enkele meer nodig hebben;
MatthiasR schreef:Ik ben ook tegen de herinvoering van de doodstraf
Maar ik moet het nu eenmaal verdedigen
MatthiasR schreef:falikant, ik heb nooit gezegt dat ik voor de herinvoering van de doodstraf, integendeel...
Maar mijn opdracht is nu eenmaal voor de herinvoering van de doodstraf te pleiten hier kan ik niet om,
dan heb ik 0% op dit project dus kan ik niet zomaar doen
Matthias,
Je begon goed. Ga je je nog vaak verdedigen/verontschuldigen? Een rollenspel is leerzaam, ongeacht aan welke zijde je eigen opinie staat.
Er zijn nogal wat mensen op de wereld die helemaal niet tegen de doodstraf zijn. Doodstraf klinkt grellig, maar is dat zo grellig in verhouding met de alternatieven?
We mogen niet voor God spelen ....., en het is onherroepelijk .....
Maar hoeveel mensen spelen (eventueel met ruggesteun) voor God? Chirurgen, dokters, reddingswerkers, toewijzing van het tekort aan organen voor transplantatie, politici die jeugd uitsturen op oorlog, enz. Allen maken keuzes, niemand is volmaakt.
Wij aanvaarden zekere risico's van foute beslissingen, acties, onzekerheden in functie van het groter goed.
Wij hebben geluk dat er mensen zijn die bereid zijn en durven beslissingen te nemen, ook daar waar deze direct leven en dood betreffen.
Wij leven zeer sterk met symbolen.
Hoeveel mensen die duidelijk tegen de doodstraf zijn, hebben zich nog nooit vragen gesteld over, of ingeleefd in mensen die levenslang zitten? Gevangenissen kennen we van op TV en film. Kunnen we ons minder schuldig voelen als we ze wegstoppen?
Voor mij persoonlijk is het begrip straf op zich een rekbaar begrip, wat op geen enkele manier inhoud dat recht (voor de schuldige, de slachtoffers en de maatschappij) voor mij ook maar enigszins rekbaar zou zijn.
Je vindt hier TAL van discussies over vrije wil. Die worden dan direct gekoppeld aan het het wel of niet deterministisch zijn van de wereld (fysica). Het alternatief is toeval en/of het onzekerheidsprincipe, wat even weinig ruimte laat aan vrije wil (maar men blijkbaar gemakkelijker over het hoofd ziet). Echt vrije wil bestaat alleen als je accepteert dat er transcendente buiten-, of bovennatuurlijke dingen in het spel zijn. Dus is vrije wil meer een begrip dat een gradatie inhoud. Je kan eigen conclusies trekken en acties nemen op basis van wie of wat je bent, maar het is een samenspel van 1001 dingen. Wie of wat je bent valt niet zomaar uit de lucht. En hiermee zeg ik ook niet dat eigen verantwoordelijkheid wegvalt, of je zomaar wat kan doen.
Psychiaters gaan bepalen of je wel of niet verantwoordelijk bent voor je daden. En medisch is het goed dat men dergelijke grenzen zoekt, maar het is een gradatie, waar ook psychiaters het regelmatig niet over eens zijn.
Mensen en omstandigheden zijn het resultaat van een miljoen dingen (en dat is nog een onderschatting).
In België nu, mag je haast zeker zijn dat het begrip "onbedwingbare drang" voor de juwelier die inbrekers neerschoot , in een situatie die niet meer beantwoordde aan wettelijke zelfverdediging, maar voor de zoveelste maal slachtoffer was, flexibeler genomen wordt dan in een situatie waar iedereen nog enige sympathie of begrip voor de daders kan opbrengen.
Hoe dan ook, een rollenspel is leerzaam en maakt duidelijk dat de waarheid veel kanten kent.