Beste mensen,
Ik ben nieuw hier, vergeef me als dit niet in het juiste subforum staat, daar ik niet iets specifiek over theoretische wetenschap kon vinden leek mij dit de meest geschikte plek.
Na een discussie over ruimtetijd en de invloed die een 4e (ruimte)dimensies erop zou moeten hebben legde een collega mij de beginselen uit van de snaartheorie en hoe dat in werkelijkheid eruit zou moeten zien. Zo kreeg ik een kleurig beeld geschetst over snaren, branes en 11 dimensies. Nu heb ik gepoogd er enigszins een voorstelling van de dimensies te maken en heb er wat populair wetenschappelijke documentaires en boeken op nageslagen. Overal worden de extra dimensies geschetst als "opgerold" in de onze en "te klein" om waar te nemen.
Omdat 11 wel veel van het goede is ben ik mijn oude wiskunde boeken eens gaan doorneuzen en ziedaar, een 3D weergave van een tesseract.
Nu is het moeilijk om woordelijk weer te geven hoe deze 4e dimensie eruit ziet, maar je kan min of meer stellen dat deze "in" en "om" de 3 dimensies zitten, anders gezegd de 4D kijker kan in en om een 3D object bekijken. Dit is allemaal nog verstandelijk te vatten en zelfs navigeren in een 4D projectie spelletje (hypercube) begint na verloop van tijd "logisch" te worden.
Nu valt het mij op dat dit model niet overeenkomt met hoe snaartheoretici de extra dimensies omschrijven. De 4e dimensie zou niet in termen van "klein" kunnen worden omschreven, omdat zowel "in" als "om" ook betekend dat het ook enorm groot moet zijn. Ook zouden onderdelen van de 4e dimensie duidelijk toonbaar moeten zijn in de 3 die we hebben, zoals je een "schijf" van een 3d object in 2d zou kunnen waarnemen.
Ik dacht heel verlicht een verklaring voor de kleine string/grote brane gevonden te hebben, maar het is niet wat ze ermee bedoelen.
Waarom zou dit nou niet overeenkomen met snaartheorie, wiskunde kan toch al in z'n meest basic wiskunde een correcte 4e dimensie projecteren?