Wil iemand reageren op volgende vraag?
Als vanwege roodverschuiving verondersteld kan worden
dat veel sterrenstelsels van elkaar afbewegen,
betekent dat dan ook dat de gemiddelde afstand
tussen sterrenstelsels en sterren groter wordt?
Moderators: jkien, Michel Uphoff
Sterrenstelsels drijven uit elkaar, maar de sterren binnen een sterrenstelsel niet zozeer, omdat de systemen die de vorm van een sterrenstelsel stabiel houden, de groei door de uitbreiding van het universum kunnen corrigeren. Net zoals de atomische krachten de atomen even groot houden, ondanks de uitbreiding van het universum.dazz schreef:Wil iemand reageren op volgende vraag?
Als vanwege roodverschuiving verondersteld kan worden
dat veel sterrenstelsels van elkaar afbewegen,
betekent dat dan ook dat de gemiddelde afstand
tussen sterrenstelsels en sterren groter wordt?
Je zou ook kunnen zeggen dat sterrenstelsels juist niet uit mekaar drijven maar stationair blijven en dat er geen uitdijend heelal is, maar dat gewoon alles krimpt?! Dat sterren in sterrenstelsel naar mekaar toe bewegen, dat atomen steeds kleiner worden, allemaal ten gevolge van gravitatie, die op zich ook de veroorzaker is van roodverschuiving van EM golven. Beide zijn relativistisch het zelfde?!Sterrenstelsels drijven uit elkaar, maar de sterren binnen een sterrenstelsel niet zozeer, omdat de systemen die de vorm van een sterrenstelsel stabiel houden, de groei door de uitbreiding van het universum kunnen corrigeren. Net zoals de atomische krachten de atomen even groot houden, ondanks de uitbreiding van het universum.
Hoe verklaart jouw argument precies de roodverschuiving? Je zou dan toch net een blauwverschuiving verwachten, alle objecten komen op jou af?Denkertje70 schreef:die op zich ook de veroorzaker is van roodverschuiving van EM golven. Beide zijn relativistisch het zelfde?!
Welke argumenten ontkracht het één en staaft het andere?
Juist niet!Hoe verklaart jouw argument precies de roodverschuiving? Je zou dan toch net een blauwverschuiving verwachten, alle objecten komen op jou af?
Een klein voorbeeldje:Denkertje70 schreef:Juist niet!
Bij het 'krimpen' van bvb de atomen worden de EM golven die onstaan ook in die zelfde verhouding aangemaakt. Dus wanneer atomen kleiner geworden zijn is de golflengte die ze dan zouden creëren ook in verhouding kleiner, dus op zich merken we geen verschil. Maar de golflengte van EM golven die voorheen gecreêerd waren zijn onverandert gebleven en lijken dus groter te zijn geworden, dus een roodverschuiving!
Inderdaad... lichtsnelheid zou (normaal gezien) moeten toenemen, maar kunnen we met de huidige kennis van het heelal die we nu hebben vergaard op deze korte periode, met 100% overtuiging zeggen dat lichtsnelheid NIET is toegenomen de afgelopen 1 miljard jaar?317070 schreef:Een klein voorbeeldje:
De situatie nu: de ster zendt licht uit aan de golflengte l en 2l. Als de ster relatief t.o.v. ons stilstaat, dan gaat door uitbreiding van de ruimte het licht toekomen met golflengtes 1,1l en 2,2l
Bij jou: de ster zendt licht uit aan een golflengte l en 2l, eer het licht bij ons toekomt, is de aarde al 10% kleiner geworden, we nemen een golflengte 1,1l en 2,2l waar. Tot zover klopt je experiment inderdaad.
Maar zouden wij in jouw model niet nog andere waarnemingen moeten kunnen doen? Zo zouden we bijvoorbeeld de lichtsnelheid moeten zien toenemen (wij worden kleiner, de ruimte blijft dezelfde)
Dat kunnen we toch met erg grote overtuiging zeggen hoor.Inderdaad... lichtsnelheid zou (normaal gezien) moeten toenemen, maar kunnen we met de huidige kennis van het heelal die we nu hebben vergaard op deze korte periode, met 100% overtuiging zeggen dat lichtsnelheid NIET is toegenomen de afgelopen 1 miljard jaar?
Daar heb je toch geen kracht voor nodig? De ruimte zelf breidt uit, dat hoeft toch geen oorzaak te hebben? Of heeft ruimte een oorzaak?In de ene model zet de ruimte uit, daar heb je een onverklaarbare kracht voor nodig.
Misschien heb ik mij hier verkeerd uitgedrukt... donkere energie?!317070 schreef:Dat kunnen we toch met erg grote overtuiging zeggen hoor.
Zo kun je de lichtsnelheid in het verleden afleiden uit verafgelegen sterren. Zie ook: Daar heb je toch geen kracht voor nodig? De ruimte zelf breidt uit, dat hoeft toch geen oorzaak te hebben? Of heeft ruimte een oorzaak?
Ik heb nooit gezegd dat de ruimte krimpt, deze blijft juist onveranderd (steady state universe). Het is alles wat er zich 'in' bevind dat krimpt, quarks, atomen, zonnestelsel, zelfs sterrenstelsel worden compacter. Dit alles met het zelfde tempo en zelfde schaal zodat je er niets van merkt. Natuurlijk gaat dit zo traag dat er miljarden jaren overgaan om er maar iets van te merken (zie roodverschuiving). Het krimpen van dit alles kan m'n simpel verklaren met het toenemen van de g-'constante'.Math-E-Mad-X schreef:Als je aanneemt dat de ruimte uitzet, heb je in één keer de roodverschuiving verklaart (ookal heb je nog steeds de oorzaak van de uitzetting niet gegeven, maar je kunt sowieso onmogelijk alles verklaren)
Echter, als je aan wil nemen dat de ruimte krimpt, moet je de hele natuurkunde overhoop gaan halen. De lichtsnelheid moet veranderen, atomen moeten kleiner worden (wat impliceert dat ook de hele quantummechinca aangepast moet worden), allerlei natuurconstanten zullen wellicht ook als niet-constant beschouwd moeten worden etc. etc.
Dus, zelfs als het al mogelijk zou zijn om inderdaad een consistente theorie op te stellen waarbij de ruimte krimpt in plaats van uitzet, dan maak je de zaken alleen maar veel en veel moeilijker dan nodig. Bovendien lijkt het me niet dat we er betere voorspellingen mee kunnen doen.
Verder, als je het krimpen van de ruimte zou willen verklaren met de gewone zwaartekracht, dan zul je nog steeds moeten laten zien dat het krimpen inderdaad met precies hetzelfde tempo gebeurt als wat de Algemene relativiteitstheorie zou voorspellen. En het lijkt me sterk dat dat precies klopt. Je zit dan dus nog steeds met een 'onverklaarbare' kracht die de sterren stelsels sneller of juist trager naar elkaar toe laat bewegen dan wat ART zou voorspellen.
Dat verandert toch helemaal niets aan mijn opmerkingen?Ik heb nooit gezegd dat de ruimte krimpt, deze blijft juist onveranderd (steady state universe). Het is alles wat er zich 'in' bevind dat krimpt, quarks, atomen, zonnestelsel, zelfs sterrenstelsel worden compacter. Dit alles met het zelfde tempo en zelfde schaal zodat je er niets van merkt. Natuurlijk gaat dit zo traag dat er miljarden jaren overgaan om er maar iets van te merken (zie roodverschuiving). Het krimpen van dit alles kan m'n simpel verklaren met het toenemen van de g-'constante'.
Ik citeer nog eens... "Iedereen die maar een beetje relativistisch kan beredeneren kan vaststellen dat 1ste > bekeken vanuit de materie-standpunt, de ruimte uitzet (inflatie-theorie), maar dat 2de > vanuit het ruimte-standpunt alles wat materie is krimpt en dat beide één en het zelfde zijn. Beide hebben dus het zelfde resultaat, vermits verschillende verklaringen, nu is het alleen dewelke de meest simpele en logische van beide is."Het idee dat alles krimpt (quarks, atomen, zonnestelsel) gaat in tegen alle bekende natuurwetten. Dus zou je de volledige natuurkunde overhoop moeten gaan halen om die theorie consistent te krijgen, terwijl het helemaal niets toevoegt.
Maar dat is in tegenspraak met Quantum Mechanica, want Q.M. schrijft voor welke banen de elektronen moeten beschrijven, dus die banen kunnen niet zomaar kleiner worden.