er zijn toch vele betere reductoren en oxidatoren? of was dat vroeger nog niet bekend?
Koper en zink zijn grondstoffen die makkelijk te krijgen en te bewerken zijn. Zeker voor demonstratiedoeleinden is zo een cel snel in elkaar gezet.
Het ontwerpen van een goede batterij is een kwestie van compromissen en hangt af van de toepassing. Is een langdurig constante spanning bij laag stroomverbruik gewenst, of juist een hoge stroom gedurende korte tijd (bv loodaccu) of juist zoveel mogelijk gemiddeld vermogen? Hoe groot, zwaar, kwetsbaar mag de batterij zijn?
Als je in de Binas kijkt, zou je zeggen waarom men geen fluor (F
2) - lithium (Li) cel neemt. Maar een hoge celspanning is niet alles, er moet vaak vermogen kunnen worden geleverd, dus ook een voldoende stroom kunnen lopen (reactiesnelheid), het liefst bij een zo constant mogelijke celspanning. Het feit dat de elektrodepotentialen vlgs Binas voldoende ver uit elkaar liggen zegt niets over de snelheid van de reactie, dus niets over de stroom die een batterij kan leveren. Een reactie tussen een gas en een (vloeibaar) elektrolyt is lastig om maar eens iets te noemen. Ook corrosie-, milieu- en veiligheidsoverwegingen van de gebruikte materialen (en de reactieproducten) spelen een rol.