klopt het dat het heelal samengesteld is uit 73 % donkere energie,
23% (exotische) donkere materie en 4% normale materie ???
En dan is mijn vraag voor julie, kunnen julie me uitleggen wat donkere energie is...wat donkere materie inhoud en wat normale materie dan mag zijn ??? Hier kom ik niet helemaal uit...bedankt voor de reacties alvast
Met normale materie verstaan we de gekende, zichtbare materie, zoals protonen, elektronen, muonen, etc. en hun antideeltjes. Dus de materie waarvan de mens vroeger dacht dat het alles was wat er in het heelal te vinden was.
Het is nog niet duidelijk wat donkere materie precies is, omdat we er weinig informatie over kunnen krijgen. We kunnen de donkere materie enkel waarnemen door de zwaartekrachtseffecten die ze veroorzaakt. Sommige wetenschappers denken dat het de bijna ongrijpbare neutrino's zijn.
Het concept 'donkere energie' is ingevoerd om bepaalde verschijnselen te verklaren, zoals de steeds snellere expansie van het heelal (normaal gezien zou de uitdijing van het heelal moeten vertragen door de remming van de zwaartekracht; de donkere energie vervult dan a.h.w. de functie van antizwaartekracht.). Sommige metingen zorgen echter voor twijfel over het bestaan van de donkere enrgie.
bedankt voor je reactie, hier kan ik zeker wat mee....maar klopte mijn verhoudingen ook in procenten die ik gaf...of ben ik nog iets vergeten ofzo? Ook hiervoor weer alvast bedankt voor de reacties/hulp van julie !
Het is namelijk zo...waarin ik het niet zeker weet...ik heb 2 bronnen; over de samenstelling van het heelal
- Bron 1; 73% donkere energie + 23% donkere materie + 4% normale materie...
- Bron 2; 0,03% zware elementen + 0,3 procent neutrino's + 0,5 % sterren + 4 % waterstof- en heliumgas + 30% donkere materie + rest (ong 65%) donkere energie.
Welke is juist...of allebei juist, maar is bron 2 dan uitgebreider ofzo ? En waar vallen die zware elementen, neutrino's, sterren, waterstof- en heliumgas dan onder ? Sorry voor deze misschien domme vraag...maar ik wil wel even graag de zekerheid dat het juist is wat ik aan het doen ben.
Al deze theorien en alle die gaan komen zijn waardeloos door deze ene theory.
Het universum heeft en zal altijd bestaan, het is oneindig en heeft daardoor ook oneindig veel mogelijkheden.
ALLES bestaat en heeft altijd bestaan. tijd is gebonden aan zonnestelsels en heeft geen vat op het geheel.
In theory zou je als je door het universum in 1 richting zou reizen uiteindelijk op een zonnestelsel stuiten die EXACT hetzelfde is als de
onze. dit komt omdat onze en elk andere zonnestelsel toevallig tot stand gekomen is MAAR als het universum oneindig is dan betekent
dat dat toevalligheden niet meer bestaan en dat ALLES al ergens anders en zelfs op deze exacte plaats een keer en tot het kleinste detail
heeft plaatsgevonden. er zijn oneindig veel mogelijkheden en ze komen altijd op oneindig veel plaatsen in het universum voor in oneindig
veel "tijdlijnen" tegelijk. wat jij over 5 minuten gaat doen is al oneindig keer door mensen gedaan die precies als jij zijn en in precies de
zelfde omgeving zijn/waren/zullen zijn. Dit betekent dat wat wij doen geen enkele invloed heeft op het universum en nooit invloed zal
hebben op het geheel omdat het al plaats heeft gevonden. het enige dat ik niet weet en nooit zal weten is waarom ik en wij allemaal
individuen zijn het enige dat ik wel over ons kan zeggen dat we oneindig keer bestaan en bestaan hebben en zullen bestaan. zo trek ik
mijn conclusie dat het leven in alle mogelijke vormen (en dit zijn er oneindig) voor oneindig keer bestaan en zullen bestaan.
de universum is oneindig en zal er altijd zijn.
Dit betekent dat er maar 1 werkelijkheid is met oneindig mogelijkheden en dat jullie, nee JIJ dit al oneindig keer op dezelfde en elk andere plaats gelezen hebt en dat je dat altijd zal doen. is het niet vreemd dat we gevangen zitten met oneindig mogelijkheden.
Theory van het Universeel bestaan
Door Wilmer Donkor
( STUUR AUB ALLE FEEDBACK TERUG NAAR <geen email in bericht, moderator> ALVAST BEDANKT WILMER)
Dat is een hele interessante theorie die je daar geeft, maar dit geeft een mogelijk antwoordt op een ander gestelde vraag door mij. In dit topic is mijn vraag anders....;
Het is namelijk zo...waarin ik het niet zeker weet...ik heb 2 bronnen; over de samenstelling van het heelal
- Bron 1; 73% donkere energie + 23% donkere materie + 4% normale materie...
- Bron 2; 0,03% zware elementen + 0,3 procent neutrino's + 0,5 % sterren + 4 % waterstof- en heliumgas + 30% donkere materie + rest (ong 65%) donkere energie.
Welke is juist...of allebei juist, maar is bron 2 dan uitgebreider ofzo ? En waar vallen die zware elementen, neutrino's, sterren, waterstof- en heliumgas dan onder ? Sorry voor deze misschien domme vraag...maar ik wil wel even graag de zekerheid dat het juist is wat ik aan het doen ben.
Drago schreef:Dat is een hele interessante theorie die je daar geeft, maar dit geeft een mogelijk antwoordt op een ander gestelde vraag door mij. In dit topic is mijn vraag anders....;
Het is namelijk zo...waarin ik het niet zeker weet...ik heb 2 bronnen; over de samenstelling van het heelal
- Bron 1; 73% donkere energie + 23% donkere materie + 4% normale materie...
- Bron 2; 0,03% zware elementen + 0,3 procent neutrino's + 0,5 % sterren + 4 % waterstof- en heliumgas + 30% donkere materie + rest (ong 65%) donkere energie.
Welke is juist...of allebei juist, maar is bron 2 dan uitgebreider ofzo ? En waar vallen die zware elementen, neutrino's, sterren, waterstof- en heliumgas dan onder ? Sorry voor deze misschien domme vraag...maar ik wil wel even graag de zekerheid dat het juist is wat ik aan het doen ben.
Alvast bedankt voor julie reacties/hulp
Drago
de hemel is vol engeltjes die God dag en nacht aanbidden en die zorgen ervoor dat sterren niet vallen ..!! 'dit is een religieuze verklaring,
er bestaan zeven hemels, de verhouding tussen elke twee hemels is zo te beschrijven:
De verhoudingen komen tot stand door aan te nemen dat ruimte gekromt is volgens de algemene relativiteitstheorie. Verder aan te nemen dat het heelal de kritische dichtheid heeft. Dan je met behulp van de Friedman vergelijking en de vloeistofvergelijking uitrekenen en met behulp van waarnemingen waar die kritische dichtheid uit bestaat!
Wat blijkt: het heelal bestaat uit straling, materie, kromming van ruimte en de cosmologische constante.
Straling draagt op dit moment vrijwel niets toe aan de kritische dichtheid iets van 0,4 procent. materie draagt wel bij zo'n 30 procent waarvan 23 procent onzichtbaar oftewel donkere materie. De kromming van het heelal blijkt nul te zijn! En als laatste de cosmologische constante of iets dat hier op lijkt ( veel speculatie bijv. quintessence) komt op ongeveer 65% a 70%
Om dit uit te rekenen zijn zoveel onzekerheden dat die 5% niet echt veel uitmaakt. Let op dit zijn voorspellingen en berekeningen op basis van de RT en de Robertsen Walker versie van ruimte-tijd. Niettemin is dit de leidende theorie bij cosmologen vandaag de dag.
Verder is het heel moeilijk uit te rekenen hoeveel neutrinos bijdragen omdat de massa nog niet precies bekent is, een bovengrens is overigens wel te schatten.
Ik besef me dat hier veel vragen op volgen omdat ik niet alles uitvoerig heb opgeschreven. Excuses hiervoor
_________________
"If you wish to make an apple pie truly from scratch, you must first invent
the universe." -- Carl Sagan (US physicist and astronomer,1934-1999)
met dark matrie wordt bedoeldt:de heelal is aan het uitzetten wat zorgt ervoor?dat is antizwaartekracht tussen de melkwegstelsels die ze verder weg uitelkaar duws ,dat antizwaartekracht is dark materie(voor zover ik heb gezien en gehoord).
maar als nou snaartje bestaat en de eigenschappen va nde materie is afhankdelijk van de frequentie van de snaartjes...die door een stuk of 10 a 11 dimensie lopen..zou je daar ook een mooie theorie van kunnen maken ???
Wilmer Donkor schreef:Al deze theorien en alle die gaan komen zijn waardeloos door deze ene theory.
Het universum heeft en zal altijd bestaan, het is oneindig en heeft daardoor ook oneindig veel mogelijkheden.
ALLES bestaat en heeft altijd bestaan. tijd is gebonden aan zonnestelsels en heeft geen vat op het geheel.
In theory zou je als je door het universum in 1 richting zou reizen uiteindelijk op een zonnestelsel stuiten die EXACT hetzelfde is als de
onze. dit komt omdat onze en elk andere zonnestelsel toevallig tot stand gekomen is MAAR als het universum oneindig is dan betekent
dat dat toevalligheden niet meer bestaan en dat ALLES al ergens anders en zelfs op deze exacte plaats een keer en tot het kleinste detail
heeft plaatsgevonden. er zijn oneindig veel mogelijkheden en ze komen altijd op oneindig veel plaatsen in het universum voor in oneindig
veel "tijdlijnen" tegelijk. wat jij over 5 minuten gaat doen is al oneindig keer door mensen gedaan die precies als jij zijn en in precies de
zelfde omgeving zijn/waren/zullen zijn. Dit betekent dat wat wij doen geen enkele invloed heeft op het universum en nooit invloed zal
hebben op het geheel omdat het al plaats heeft gevonden. het enige dat ik niet weet en nooit zal weten is waarom ik en wij allemaal
individuen zijn het enige dat ik wel over ons kan zeggen dat we oneindig keer bestaan en bestaan hebben en zullen bestaan. zo trek ik
mijn conclusie dat het leven in alle mogelijke vormen (en dit zijn er oneindig) voor oneindig keer bestaan en zullen bestaan.
de universum is oneindig en zal er altijd zijn.
Dit betekent dat er maar 1 werkelijkheid is met oneindig mogelijkheden en dat jullie, nee JIJ dit al oneindig keer op dezelfde en elk andere plaats gelezen hebt en dat je dat altijd zal doen. is het niet vreemd dat we gevangen zitten met oneindig mogelijkheden.
De grote vraag zit hem in het begin. Zelf het oneindige met al zijn mogelijkheid (en zeker zoals jij hem beschrijft) moet ergens mee beginnen. Als je uitgaan van een dat het universum een bel of trechter is zou je kunnen stellen dat de bewegingen van het tal mogelijkeheden in het centrum liggen, maar tegelijker tijdig zich op zijn minst 3d moeten uitbreiden. Dat is ook een mogelijkheid dat we tegelijker tijd individuen zijn. Maar ook betekend dat niet alles exact hetzelfde is.
Met het uitduien van het universum nemen ook de mogelijkheden de te bepalen gebeurtenissen toe. Daarom kan het ook zo zijn dat we eens een manier vinden om ons te bevrijden van het gevangen zijn in het oneidige.
Dit is een recent artikel dat ik vond, heel interessant, maar tegelijkertijd een zoveelste onzekerheid in de kosmologie:
Mysteries ondermijnen standaardtheorie over de kosmos
Over het heelal is één ding met zekerheid bekend: het bestaat voornamelijk uit raadsels. Er moet bijvoorbeeld veel meer materie zijn dan de standaardtheorie voorspelt, maar niemand weet uit wat voor deeltjes die bestaat. Kosmologen slaan elkaar om de oren met nieuwe theorieën.
Het rommelt in de kosmos. Of liever gezegd: in de kosmologie. Naar buiten toe doen sterrenkundigen alsof ze het allemaal roerend eens zijn over de samenstelling van het heelal. Maar in hun eigen gelederen is er steeds meer twijfel, en hier en daar wordt driftig gezaagd aan de poten van het concordantiemodel. Want een kosmos die voor 96 procent uit raadsels bestaat, dat gaat veel wetenschappers net wat te ver.
Het klinkt allemaal zo mooi: het heelal is 13,7 miljard jaar oud; het bestaat voor 73 procent uit energie en voor 27 procent uit materie, en het zal in de toekomst steeds sneller uitdijen. Dat is sinds een paar jaar de catechismus van de kosmoloog. Elke nieuwe meting en waarneming lijkt dat standaardbeeld te bevestigen, en dan krijg je als buitenstaander al snel het idee dat de sterrenkunde er wel zon beetje uit is.
Maar in feite zijn er voornamelijk vraagtekens. Bijna alle materie is onzichtbaar, het overgrote deel moet uit onbekende elementaire deeltjes bestaan, en niemand kent de ware aard van de donkere energie. Het is vooral die donkere energie die veel sterrenkundigen zorgen baart. Ik had van meet af aan al twijfels, zegt kosmoloog Vincent Icke van de Leidse Sterrewacht, en mijn skepsis is in de loop van de tijd alleen maar toegenomen.
Aan het bestaan van sterrenstelsels, nevels, sterren en planeten twijfelt niemand. Maar er is meer dan wij kunnen zien. De oerknaltheorie voorspelt ruwweg hoeveel atoomkernen het heelal bevat, en de zichtbare materie vormt daar hooguit een kwart van. Dus driekwart van de gewone materie in het heelal is donker wij zien alleen het topje van de ijsberg.
Niks mis mee natuurlijk niemand verwacht dat alle materie in het heelal straling produceert. Het grootste deel van die onzichtbare atoomkernen bevindt zich waarschijnlijk in buitengewoon ijle slierten van gas, die een soort spinrag vormen in de lege ruimte tussen de sterrenstelsels. Aanwijzingen voor het bestaan van dat intergalactisch spinrag zijn vorig jaar gevonden door NASAs röntgensatelliet Chandra.
Maar zwaartekrachtmetingen wijzen keer op keer uit dat de hoeveelheid donkere materie in het heelal veel en veel groter moet zijn. Meet de draaisnelheid van sterrenstelsels, of de bewegingen van sterrenstelsels in clusters, en je komt uit op ruwweg zeven keer zoveel materie als wat de oerknaltheorie voorspelt. Al die extra materie kan dus nooit uit gewone atomen bestaan.
Aan het bestaan van deze vreemde donkere materie is geen twijfel mogelijk, zegt Icke, maar om wat voor deeltjes het gaat is onduidelijk. Ze moeten wel massa hebben, maar nauwelijks wisselwerking met gewone deeltjes vertonen, anders waren ze al lang ontdekt. Zoekacties naar deze hypothetische deeltjes (met fraaie namen als neutralinos en axionen) zijn in volle gang, maar er is nog nooit iets gevonden.
Bandwagon
Tot overmaat van ramp werd zeven jaar geleden ontdekt dat de uitdijing van het heelal aan het versnellen is (zie kader), en dat valt alleen te verklaren door een mysterieuze donkere vacuümenergie, die nog eens driemaal zoveel heelal-inhoud vertegenwoordigt als alle materie bij elkaar. Ziedaar het moderne beeld van de kosmos: in zekere zin een keizer zonder kleren, zonder paleis en zonder land.
Dat iedereen het ondanks al die witte plekken zo stellig met elkaar eens is, is volgens Icke een veeg teken. Het bandwagon-effect is beangstigend, zegt hij. Concordantie in de wetenschap is natuurlijk de dood in de pot. Het kan er bijvoorbeeld toe leiden dat je nieuwe meetresultaten niet meer objectief genoeg bekijkt, en ze vooral in overeenstemming wilt brengen met de heersende opvattingen.
Moet de hele oerknaltheorie dan maar op de helling? Dat gaat de meeste kosmologen te ver, hoewel er de afgelopen decennia tientallen serieuze en minder serieuze alternatieven zijn bedacht, zowel door vakastronomen als door gedreven amateur-theoretici. Maar dat driekwart van het heelal uit raadselachtige donkere energie zou bestaan, voelt op de een of andere manier ook niet goed.
Volgens kosmoloog Sysky Räsänen van Oxford University valt het met het conservatisme van zijn collegas wel mee. In het algemeen staat men zeer open voor nieuwe ideeën, zegt hij. Maar die moeten dan wel hout snijden, en niet met overdadig tromgeroffel gepresenteerd worden. Als je een halfbakken theorie lanceert en in een persbericht rondbazuint dat je de crisis in de kosmologie hebt opgelost ja, dan kun je kritiek verwachten.
Dat overkwam de gerenommeerde deeltjesfysicus Edward Kolb van Fermilab in Chicago de afgelopen weken. Samen met Italiaanse collegas publiceerde hij half maart een nieuwe heelal-theorie op internet. Daarin zou de versnellende uitdijing niet veroorzaakt worden door donkere energie, maar door gigantische rimpels in de ruimte-tijd die zich uitstrekken tot ver buiten het waarneembare heelal.
Hoewel dat al eens eerder was geopperd, werd het idee van Kolb met veel tamtam en bombarie de wereld in geholpen, zelfs nog voordat het artikel aan referenten was voorgelegd en voor publicatie was geaccepteerd. Dat zette volgens Räsänen kwaad bloed. Verschillende vakbroeders, waaronder Räsänen zelf, hebben inmiddels gaten geschoten in het Kolb-model, en het lijkt dan ook onwaarschijnlijk dat het in de huidige vorm de vakpers gaat halen.
Open Bubble
Geen wonder dat David Wiltshire van de Universiteit van Canterbury in Christchurch (Nieuw-Zeeland) wat voorzichtiger te werk gaat. Ook hij had snel door wat er mis was met de theorie van Kolb, maar Wiltshire werd wel op een idee gebracht. Samen met zijn collegas werkt hij nu aan een variant (het Open Bubble Model), waarin niet alleen wordt afgerekend met donkere energie, maar ook met de vreemde donkere materie. Volgens Wiltshires model is er ook helemaal geen sprake van een versnellende uitdijing.
Veel wil de Nieuw-Zeelander er nog niet over kwijt. Hoewel er een zeer technische verhandeling op internet staat, heeft hij besloten geen interviews te geven totdat het artikel geaccepteerd is voor publicatie in Physical Review Letters. Maar, laat Wiltshire via e-mail weten, als ik gelijk heb, en daar begin ik steeds meer van overtuigd te raken, is dit natuurlijk groot nieuws.
Räsänen denkt daar overigens heel anders over. Wiltshire heeft het ook bij het verkeerde eind, zegt hij; je kunt het eigenlijk geen serieus voorstel noemen. Toch blijft ook hij zijn twijfels houden over het bestaan van donkere energie. Om het probleem op te lossen heb je aan een nieuwe theorie waarschijnlijk niet genoeg, zegt hij. Er zijn ook veel nauwkeuriger waarnemingen nodig.
En die komen er hopelijk snel aan. De ontdekkers van de versnellende uitdijing van het heelal hebben een satelliet in voorbereiding die veel preciezere metingen kan doen dan een telescoop op de grond. Op basis van die metingen moet het mogelijk zijn om het bestaan van donkere energie te bevestigen of te weerleggen.
Smart
Het is zelfs niet uitgesloten dat de benodigde informatie al binnen in. Kosmologen wachten al ruim een jaar met smart op een gedetailleerde analyse van de metingen van WMAP een satelliet die de straling van de oerknal heeft opgemeten. Het WMAP-team blijft de publicatie maar uitstellen, vertelt Icke, en ze houden hun lippen stijf op elkaar. Dat riekt naar problemen.
Misschien blijken de WMAP-gegevens toch niet zo mooi in overeenstemming te zijn met het concordantiemodel, en staat de volgende revolutie in de kosmologie voor de deur. Of misschien weet Wiltshire straks zijn critici toch te overtuigen, en gaan we verder zonder donkere energie en zonder donkere materie. Of héél misschien zit er toch een kern van waarheid in een van de talloze oerknal-alternatieven die af en toe de kop opsteken.
Hoe het ook zij, dat kosmologen soms de indruk wekken dat alle problemen zijn opgelost terwijl 96 procent van het heelal zoek is (en al heel lang zoek blijft) is ronduit gênant te noemen. Icke hoopt dat er aan die situatie in 2007 een einde komt, met de lancering van de Europese Planck-kunstmaan, die de polarisatie van de oerknalstraling gaat onderzoeken. Als dat lukt, moet het varkentje binnen een paar jaar linksom of rechtsom gewassen zijn.
Kader: De energie van het vacuëm duwt alles uit elkaar
De ontdekking van de versnellende uitdijing van het heelal werd door het Amerikaanse weeblad Science uitgeroepen tot grootste wetenschappelijke doorbraak van 1998. Twee teams van astronomen hadden metingen verricht aan supernovas in ver verwijderde sterrenstelsels. Die exploderende sterren bleken systematisch wat zwakker te zijn dan je zou verwachten. Dat komt volgens de onderzoekers doordat de uitdijingssnelheid van het heelal een paar miljard jaar geleden begon toe te nemen.
De oorzaak van die versnellende uitdijing wordt gezocht in een mysterieuze vacuümenergie die als een soort anti-zwaartekracht werkt. Veel theoretici hebben moeite met die verklaring: sommige natuurkundetheorieën voorspellen wel zon vacuümenergie, maar dan onvoorstelbaar veel groter. Ook lijkt het verdacht dat de donkere energie toevallig nét merkbaar begint te worden op het moment dat de mens op het toneel verschijnt.
Precisiemetingen aan veel meer supernovas, op grotere afstanden in het heelal, maakt hopelijk duidelijk of er echt sprake is van een versnellende uitdijing, en zo ja, waar die dan door veroorzaakt wordt. Met de SNAP-satelliet (Super-Nova Acceleration Probe) moet dat gaan lukken. SNAP zou in 2010 gelanceerd kunnen worden, maar het is nog onzeker of het project wel doorgaat.
