[Esoterie]The Great Architect

[Boaz]

Ik vraag me geregeld af waarom ons heelal/leven eruitziet zoals het eruitziet. Waarom is het ontstaan? Zijn het allemaal natuurwetten/quamtum mechanische principes die de architect van het heelal zijn? Als er eerst niets was, maar slechts energie, waarom ontstaat dan op een zeker moment materie? Is dat een toevalstreffer? Kunnen we dat dan ook nabootsen? Is er iets sturends? Dat moet haast wel, al is het maar een natuurwet die stuurt... Maar waarom is dat dan gebeurt? Wat bepaalt die wet? Er is ergens een oorsprong, een basis, van waaruit de rest is voortgekomen. Ook alle natuurwetten. Er zijn wetenschappers die beweren dat het heelal eindig is. Is dat een beperking die ze zichzelf opleggen? Is het heelal eindig? Waar eindigt het dan? Ruimte-tijd kan worden omgebogen en daarmee is ons heelal bolvormig... En buiten die bol dan?

Stellen wij iets voor? Zijn wij iets bijzonders? Hebben we een speciaal plaatsje? En de dieren dan? Boedisten geloven in reïncarnatie. Ik moet ook zeggen dat als je je erin verdiept er op zijn zachts gezegd zeer opmerkelijke gevallen zijn. Er is wetenschappelijk onderzoek naar verricht (oa Boek: - Reincarnation and biology: A contribution to the etiology of birthmarks and birth defects). De resultaten zijn behoorlijk indrukwekkend. Het kost me moeite om het niet te geloven, maar dat kan mijn eigen goedgelovigheid zijn. Maar gebaseerd op dergelijk onderzoek zou ik zeggen dat het zeer goed mogelijk is. Dat reincarnatie kan (bestaat). Maar als dat zo is, wat is dat dan? Wat reïncarneert er dan? Je ziel? Wat is je ziel? Wanneer is die dan ontstaan? Zelfs als aanhangers van aliens beweren dat het van een andere planeet komt is dat nog steeds geen antwoord. Zielen....

Ooit van de zielen theorie gehoord? Zielen worden wijzer in een leven. Na de dood komt de ziel vrij om terug te keren in een nieuw leven. Zodoende wordt een ziel wijzer. In het dagelijks leven kun je zielen herkennen. Sommige mensen hebben een jonge ziel, anderen hebben een oude ziel. Als je het zo bekijkt lijkt er een kern van waarheid in te zitten. Een jonge ziel wordt gekaraktiriseerd door onrust en niet wijs, en een oude ziel door rust en wijsheid. Of is dat onze hokjesgeest?

Als er zielen zijn en reïncarnatie is een mogelijkheid, dient dat dan een doel? Of is het slechts evolutie? Er is geen doel, ja, overleven. Is daar iets sturends in? Of is de oudste ziel degene die de dienst uitmaakt? Zijn alle zielen bijelkaar degene die de dienst uitmaakt?

Vragen, vragen, vragen... Het antwoord zullen we wel niet krijgen maar we kunnen zien hoever we komen! Ik ben benieuwd of mensen hier ideeen over hebben. Het lijkt me niet noodzakelijk meteen de hele boel tot onzin te verklaren, ik hoop op iets constructiefs....

[noortje]

heel veel vragen die niets met elkaar te maken hebben en toch in verband lijken te staan

allereerst over het heelal: het is voor ons 3D brein erg moeilijk iets voor te stellen wat het is om in meerdere dimmensies te zijn. We proberen dat, maar het kan nooit het juist zijn. ik heb ooit eens iemand horen vertellen: dat we pas iets kunnen voorstellen en volledig begrijpen als we 1 dimensie meer zijn dat het ding. Ik het geval van het heelal wordt dat onmogelijk.

Ook is het voor ons moeilijk voor te stellen wat oneindig is en toch weten we dat het bestaat: bv de natuurlijke getallen in de wiskunde. zo kan het zijn dat het heelal voor bepaalde dimensies oneindig is.

wat er buiten het heelal is, is nog moeilijker te begrijpen, want de big bang leert ons: dat alles uit een "punt" ontstaan is, maar wat er buiten is, zegt deze theorie niets.

Het kan wel zijn dat wij niet het enige heelal zijn, dat er buiten dit heelal weer een groter geheel is en weer een groter. en zo kan je misschien oneindig doorgaan om dan zo nooit je eigenlijke doel te bereiken: de grenzen van het heelal, bestaan,... want als er ergens een grens is, kan je deze overgaan om in een nieuwe "gebied" te komen.

Reincarnatie. Ook een moeilijk onderwerp: er lijken "bewijzen" te zijn. Ik heb ook al verhalen gelezen van mensen die zich hun "kinderen" van hun vorig leven herinneren en dan nog ens hetzelfde litteken hebben als die hun moeder, die overleden was. Vroeger als kind had ik dit als oplossing voor al die theorieen voor na de dood (die ik kende). Als je dood ging, kwam je in een soort ruimte waarbij dat je kon kiezen tussen 2 deuren: eentje die leidde naar de "eeuwige jachtvelden" en de andere deur voor reincarnatie. als je die opende kwam je opnieuw in een kamer. Dit maal met heel veel deuren en zo kon je kiezen als wat je terug kwam

Nu weet ik het niet meer wat te geloven. Het houdt me niet zoveel bezig, omdat ik het eigenlijk niet wil weten, laat het maar een verrassing zijn voor wanneer de tijd rijp is

van de zielentheorie heb ik ook gehoord. daarbij zou je ziel in een soort wolk van zielen komen die versmelten, zodat je wanneer je in een nieuw lichaam komt, je een totaal andere ziel hebt. dit doe je dach tik net zoalng je ziel genoeg geleerd had (je hebt alle processen van het leven meegemaakt) en dan ga je over in het grotere geheel. Deze theorie zou komaf maken met de zogeheten bewijzen van reincarnatie. er zijn enorm veel mensen, dieren (want hebben die wel/geen ziel), dus is er ook een enorm grote massa zielen, dus de kans zou erg klein zijn als juist dezelfde ziel terug op aarde zou komen en een lichaam in beslag neemt.

[Boaz]

allereerst over het heelal: het is voor ons 3D brein erg moeilijk iets voor te stellen wat het is om in meerdere dimmensies te zijn

Je zegt het zelf al, maar ik kan me inderdaad niets voorstellen over andere dimensies. Hoe wordt dat natuurkundig gezien? Wordt dat uberhaupt natuurkundig onderschreven?

wat er buiten het heelal is, is nog moeilijker te begrijpen, want de big bang leert ons: dat alles uit een "punt" ontstaan is, maar wat er buiten is, zegt deze theorie niets.

De Big bang... Vanuit een punt ontstaan... Wat voor punt? Een instabiele energieverdichting? Een spontane metamorfose van energie naar materie en antimaterie? Ik vind het moeilijk daar wat op te vinden... Iemand suggesties? Daar komt nog bij dat we niet weten wat zich buiten de 'bol' van ons universum bevindt. Aan de rand zit een krachtige energiewolk waar we niet doorheen kunnen kijken, mochten we dat uberhaupt al kunnen natuurlijk... Lastig....

de "eeuwige jachtvelden"

Da's wel een aardige. De eeuwige jachtvelden... Voor de een de hemel, voor een ander iets oneindigs. Misschien terugkeren naar de bron? Terug naar de oorsprong? Zou kunnen... Als de ziel al vrij komt, en deze is een energieveld, dan is deze ook in staat zich met de lichtsnelheid te bewegen. Dat houdt weer in dat er geen tijd bestaat voor de ziel... Wat is dan een eeuwig jachteld? Tijd bestaat, of niet? Mijn basisfilosofie is dat het meest geniale plan iets verschrikkelijk simpels is. Dan zijn we dus wel in staat om het te begrijpen. Antwoorden te krijgen op de vragen die we stellen. De vraag is dan alleen of we het wel kunnen 'zien'...

dus is er ook een enorm grote massa zielen

Dat kan dan niet anders. Een massa zielen.. Gesteld dat een ziel energie is moet dat wel een ongelooflijk krachtig veld zijn. Zou dat veld dan een monogaam veld zijn? Is het mogelijk dat energievelden naast elkaar kunnen bestaan? Dan zou het een collectief zijn met individuele zielen die samen een geheel vormen... Kunnen energievelden los bestaan? We kunnen met gemak 20 zenders de lucht in krijgen en mijn radio weet er ook weer iets kloppends van te maken. Dus blijkbaar kunnen velden afzonderlijk bestaan... Hmm, dat biedt perspectief!

[noortje]

Je zegt het zelf al, maar ik kan me inderdaad niets voorstellen over andere dimensies. Hoe wordt dat natuurkundig gezien? Wordt dat uberhaupt natuurkundig onderschreven?

Er zijn voorstellingen van: ik dacht dat men ruimte en tijd kon voorstellen. Het probleem is dat we waarschijnlijk nog niet alle dimensies kennen en ze dus ok niet kunnen voorstellen of in moddelen opnemen

De Big bang... Vanuit een punt ontstaan... Wat voor punt? Een instabiele energieverdichting? Een spontane metamorfose van energie naar materie en antimaterie? Ik vind het moeilijk daar wat op te vinden... Iemand suggesties? Daar komt nog bij dat we niet weten wat zich buiten de 'bol' van ons universum bevindt. Aan de rand zit een krachtige energiewolk waar we niet doorheen kunnen kijken, mochten we dat uberhaupt al kunnen natuurlijk... Lastig....

Je mag dat niet te eng zien als 1 punt in ieder geval, want er was nog geen ruimte, geen tijd, dus het "punt" is niet te lokaliseren in het huidige heelal.

Da's wel een aardige. De eeuwige jachtvelden... Voor de een de hemel, voor een ander iets oneindigs. Misschien terugkeren naar de bron? Terug naar de oorsprong? Zou kunnen... Als de ziel al vrij komt, en deze is een energieveld, dan is deze ook in staat zich met de lichtsnelheid te bewegen. Dat houdt weer in dat er geen tijd bestaat voor de ziel... Wat is dan een eeuwig jachteld? Tijd bestaat, of niet? Mijn basisfilosofie is dat het meest geniale plan iets verschrikkelijk simpels is. Dan zijn we dus wel in staat om het te begrijpen. Antwoorden te krijgen op de vragen die we stellen. De vraag is dan alleen of we het wel kunnen 'zien'...

de eeuwige jachtvelen was ene term al om die zaken die in vele godsdiensten zijn samen te bregen. Als je naar de hemel gaat, ga je volgens die mensen die erin geloven terug naar de bron: je ontmoet er god.

We zullen nooit begrijpen wat het betekent dood te zien, omdat dood een tot hier toe onomkeerbare proces is. Je kan je beter afvragen: blijft de herinnering van leven hangen als we dood zijn.

[Anonymous]

Ik denk als de ziel bestaat het uiteindelijk wel wetenschappelijk bewezen zou kunnen worden. Als bewustzijn energie is zou het het toch een keertje meetbaar moeten zijn. Het enige probleem is dat ik denk dat er maar weinig wetenschappers er open voor zouden staan. En die mee zouden werken met een "open mind" zullen door hun collegae waarschijnlijk wel nooit meer serieus genomen worden. En dat zal nog wel lang een van de redenen zijn waarom we nog een hele tijd zullen blijven steken op al dan niet geloven inplaats van weten hoe het zit. Ikzelf kies er toch voor om te geloven dat we een ziel hebben. Tenminste zolang ze nog niet echt kunnen bewijzen hoe onze hersens bewust kunnen zijn. Of hoe onze hersens inspiratie maken en ergens een passie voor hebben, maken. Veel wetenschappers zullen zeggen dat dat allemaal te maken heeft met stoffen die in je hersens vrijkomen maar dan blijf je nog altijd met de vraag: Wat was er eerder de kip of het ei?

Ik denk dat je bij onderzoeken naar deze onderwerpen ( of eigenlijk wel bij alle onderzoeken) je af moet vragen wie de onderzoeker is en wat was zijn standpunt ervoor. Ik heb het idee dat mensen op dit vlak meestal bewijzen wat ze van te voren al "wisten."

[noortje]

de vraag van de kip en het ei is oplosbaar met de evolutietheorie.

Eieren leggen op land is iets dat de reptielen verworven hebben, dus het dier was er voor het ei er was. Maar de kip zelf is pas later gekomen dan het ei, doordat zij niet het eerste organisme is die eieren legt.

[Boaz]

Eieren leggen op land is iets dat de reptielen verworven hebben, dus het dier was er voor het ei er was. Maar de kip zelf is pas later gekomen dan het ei, doordat zij niet het eerste organisme is die eieren legt.

Tjemig, is dat vraagstuk ook al opgelost! Ik kende hem nog niet maar zal hem zeker onthouden!

Het enige probleem is dat ik denk dat er maar weinig wetenschappers er open voor zouden staan.

Dan kom je bij de vraag wanneer een wetenschapper een wetenschapper is. Ik weet wel dat er mensen mee bezig zijn. Op een soort semi-wetenschappelijk manier. Met aangepaste apparatuur van een elektricien zou je zielen(lees spoken) op moeten kunnen sporen. Met dezelfde apparatuur kan een elektricien achterhalen waar leidingen in de muur zitten.

Er is nog een probleempje. Zielen, als energievorm, zijn niet gebonden aan de eerste 2 meter boven het aardoppervlak. Misschien niet eens aan de aarde zelf. Dus hoe meet je dat dan? Als er niets is om te meten kan je dus ook niets aantonen. Anderzijds, ik heb zelf een paar jaar spookervaringen meegemaakt. Dat was vrij angstaanjagend en ik ben me er sindsdien in gaan verdiepen. Ik had tijdens die ervaringen al contact gekregen met een vrouw die zich veel met spiritualiteit bezig hield. Zij vertelde dat de 'spoken' niets anders was dan de zielen van overledenen die niet geaccepteerd hadden (om wat voor reden dan ook) dat ze dood zijn. Een ziel gaat 'spoken' om gehoord te worden. De ziel wil erkend worden. Als dat eenmaal het geval is, houdt het 'spoken' op. Niet voor altijd, maar in ieder geval voor dat moment. Door slechts te denken; 'ik wil dat je weggaat', houdt het spoken op. Daarmee erken je tenslotte de ziel. En toeval of niet, voor mij werkte dat fantastisch. Het hield inderdaad gelijk op. Conclusie van dit verhaal is dat zielen die 'meetbaar' zijn, zielen zijn die niet geaccepteerd hebben dat ze niet meer fysiek aanwezig zijn. Dat zullen er niet heel erg veel zijn. Of misschien wel, maar dat ligt niet heel erg voor de hand. In ieder geval is het zoeken. Erg wetenschappelijk klinkt het allemaal niet, dus Jessy, ik denk dat je een punt hebt:

En die mee zouden werken met een "open mind" zullen door hun collegae waarschijnlijk wel nooit meer serieus genomen worden

Veel mensen zullen slechts kennen wat ze kunnen zien...

[Anonymous]

Er is nog een probleempje. Zielen, als energievorm, zijn niet gebonden aan de eerste 2 meter boven het aardoppervlak. Misschien niet eens aan de aarde zelf.

Als er zielen bestaan zijn er genoeg die wel gebonden zijn aan de eerste twee meter boven het aardvlak. Zielen zoals wij, levend en wel.

Nu, als er meer echte wetenschappers dit als een serieus onderwerp zouden zien zouden ze sneller iets kunnen ontwikkelen om iets te kunnen meten dat zowel "in" ons is als bijvoorbeeld op plaatsen waar het spookt. Ik heb een vriendin die zegt dat ze als kind en als jong tienermeisje mensen zag die niemand anders zag. Natuurlijk werd ze op den duur naar de psychiater gesleept want dat doe je nu eenmaal met rare meisjes. Maar hij vond haar bijhalve dat niet zo vreemd en dus werd het maar gegooid op het hebben van erg veel fantasie want een creatief meisje was ze ook. Er schijnt dan ook een onderzoek te zijn die zegt dat mensen met een creatief beroep of inslag vaker melding maken van bovennatuurlijke ervaringen. Datzelfde onderzoek zei ook dat ze vaker leiden aan depressies en andere geestesziekte en vaker zelfmoord plegen. En dat bedoel ik ook met "de kip of het ei" ( Oké, de kip of het kippe ei). Zijn mensen creatief en dergelijke omdat ze op sommige vlakken gevoeliger zijn of is een hoge dosis creatieviteit een nevenproduct van op zijn minst een beetje gestoord zijn?

[Boaz]

Zijn mensen creatief en dergelijke omdat ze op sommige vlakken gevoeliger zijn of is een hoge dosis creatieviteit een nevenproduct van op zijn minst een beetje gestoord zijn?

Goed punt. Dat heb ik me ook vaak afgevraagd. Ben je bekend met hypergevoeligheid? Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet eens weet of dat wetenschappelijk erkend is, ik heb het uit boeken geschreven door wetenschappers (psychologen). Volgens hen is zo'n 20% van de mensen hsp (hoog sensitief persoon). Het is dus niet vreemd om een hsp te zijn. Een hsp is zeer gevoelig voor allerlei vormen van energie. Hoge/lage drukgebieden, stress van anderen, drukke ruimtes, etc. Daar is verder geen conclusie aan verbonden naar zielen toe. Ik kan me echter voorstellen dat de meest gevoelige hsp ook die signalen kunnen oppikken. Als je stress bij mensen kunt waarnemen (voelen) waarom dan geen ziel?

Als er zielen bestaan zijn er genoeg die wel gebonden zijn aan de eerste twee meter boven het aardvlak. Zielen zoals wij, levend en wel

Ja, natuurlijk. Maar deze zielen zijn gebonden aan ons lichaam. Vanzelfsprekend kunnen we dat in beeld brengen. Maar dat is slechts de activiteit die om ons eigen lichaam heen hangt. Ons hoofd, zenuwstelsel en spieren zijn een en al electromagnetische activiteit. Maar daarmee heb je het bestaan van zielen niet aangetoond. Een (morbide?) experiment zou zijn dat we stervenden op de een of andere manier electromagnetisch konden zien (dus hun veld) om te kijken of op het moment van overlijden deze energie spontaan geheel verdwijnt of 'loskomt' van het lichaam. Dat vereist wel dat we apparatuur moeten ontwikkelen waarmee we een veel breder spectrum van het electromagnetisch veld zichtbaar kunnen maken. We kunnen infrarood 'zien' en UV-licht, maar dat is slechts de rand van het zichtbare spectrum. Als we op de een of andere manier dit 'zichtbare' spectrum kunnen verbreden is het wellicht mogelijk de boel zichtbaar te maken. Zijn de aura's ook gelijk opgelost!

(...)dat ze als kind en als jong tienermeisje mensen zag die niemand anders zag

Kinderen zijn van nature gevoeliger. Ze kunnen dingen beter 'aanvoelen'. Ik ken ook iemand die welliswaar geen mensen zag, maar aura's. Mensen kunnen daar niet goed mee omgaan. Het wordt snel als onzin verklaard en je bent gewoon niet helemaal lekker in je hoofd. Ik vraag me af of dat misschien komt door angst voor het onbekende....

Datzelfde onderzoek zei ook dat ze vaker leiden aan depressies en andere geestesziekte en vaker zelfmoord plegen

Stel je voor dat je haarfijn aanvoelt wat mensen denken. Vanaf je eerste herinnering is het niet anders geweest of jij wist wat mensen voelden. Hun blijdschap, hun geluk maar ook hun verdriet, hun pijn. Je weet dat je ouders ruzie hebben maar dat wordt heftig ontkend. Je weet dat de ene persoon de ander niet uit kan staan, maar toch doen ze aardig. Je weet dat iemand die aardig tegen je doet je eigenlijk helemaal niet mag. En als je er naar vraagt, wordt het ontkend. Logisch, mensen schrikken als je ze onverbloemd confronteerd met hun gevoelens. Daar moet je mee (leren) omgaan. Je bent dan een hsp. Niemand begrijpt jou, maar jij begrijpt iedereen. Of beter geformuleerd, jij voelt iedereen haarfijn aan, maar niemand jou. Dat is frustrerend. Zonder de erkenning dat je erg gevoelig bent zal je het zwaar hebben. Dat zal erg frustrerend/deprimerend zijn. Ik kan me voorstellen dat je doordraait...

Als iedereen in de wereld psychoses heeft en jij niet, ben je dan geestesziek?

Als iedereen in de wereld in een waan leeft en jij niet, ben je dan geestesziek?

Als jij net iets meer kan zien en de rest niet, wie is er dan ziek?

Als de wereld je niet begrijpt, dan ben je niet helemaal ok en dus ziek. We moeten als mens nou eenmaal hokjes hebben om (snel) besluiten te kunnen nemen...

[Anonymous]

Volgens hen is zo'n 20% van de mensen hsp (hoog sensitief persoon). Het is dus niet vreemd om een hsp te zijn. Een hsp is zeer gevoelig voor allerlei vormen van energie. Hoge/lage drukgebieden, stress van anderen, drukke ruimtes, etc. Daar is verder geen conclusie aan verbonden naar zielen toe. Ik kan me echter voorstellen dat de meest gevoelige hsp ook die signalen kunnen oppikken. Als je stress bij mensen kunt waarnemen (voelen) waarom dan geen ziel?

Ik denk dat de meeste mensen wel weten dat sommige mensen dingen beter aanvoelen. Maar dan nog blijft de vraag of dat komt omdat ze iets letterlijk aanvoelen of gewoon beter en sneller observeren. Misschien zien zij bijhalve de glimlach ook de verkrampte schouder en nekspieren, iets wat andere misschien niet opvalt Ik denk dat alle kinderen in princiepe gevoeliger zijn maar dat dat stelselmatig afgeleerd word metname omdat volwassenen met veel dingen liever niet geconfronteerd worden. Bij sommige kinderen lukt dat afleren gewoon niet goed en worden dan als fantasierijk of wie weet, zelfs wel als schitzofreen bestempeld.

[Ose]

Heel veel 'geestesziekten' zijn redelijk tot goed onder controle te krijgen of te houden met medicatie; ik neem niet aan dat medicatie op de ziel inwerkt, maar op het lichaam zelf, mn de hersenen.

Gevoelig zijn voor de omgeving is volgens mij dan ook gebonden aan je stoffelijke lichaam. En, net zoals als Jessy zegt, denk ik ook dat de een meer waar kan nemen dan de ander. Daarnaast is de één beter in empathie dan de ander en niet te vergeten de sociale omgeving waarin men opgroeit. Hier in 'nuchter' Nederland, in 'voodoo' village of in een oorlogsgebied, waar bv. ondervoeding een grote rol speelt. Alles speelt denk ik mee.

Dan vraag ik me ook af; als de mens een ziel zou hebben, waarom zou dat een persoonlijke zijn, een individuele?

Misschien is er een soort all-over 'ziel' die in alles wat een stoffelijke vorm aan zou kunnen nemen 'zit'.

In principe zou er een overschot aan materie zijn, omdat we hier anders niet zouden zijn (indien de BigBangtheorie juist is; als heelal zoals wij dat kennen, er is meen ik, een overschot aan bep. deeltjes, terwijl de anti-deeltjes 'onvindbaar' zijn) dus misschien is dat zgn 'vermiste' deel onstoffelijk, heeft geen vorm van energie (?) en zelfs onmeetbaar aanwezig als 'ziel'.

Hoewel anti-materie me nou ook niet direct een bouwstof lijkt voor een ziel. In ieder geval niet een ziel die je in je materie-lichaam zou willen hebben, lijkt me.

Persoonlijk vind ik het idee van een ziel met een persoonlijkheid ofzo, of uiterlijke kenmerken (ivm de 'zichtbare' of soms voelbare verschijningsvorm) te...'gewoontjes'?

Misschien wil ik de ziel niet zo zien.

De 'tunnel van licht' die ook ontstaat door een bepaald deel van je hersenen te stimuleren.

ALs iemand 'geesten' ziet, dan lijkt het me logisch toch langs de dokter te gaan, net zoals iemand stemmen hoort/ begint te horen. Het hoeft niet meteen om een geestesziekte te gaan.

Vermoeidheid, of nog niet helemaal wakker zijn bv. kan ook zorgen voor hallucinaties!

Iemand kan wel iets (verkeerds) geslikt hebben en als dat niet het geval is, kan iemand bv. schizofreen zijn. Zonder medicatie kan die ziekte misschien rampzalig verlopen en niet alleen voor die persoon zelf, ook voor bv de familie eromheen.

Natuurlijk kun je er op verschillende manieren tegen aan kijken, zoals bv bij Winti (Suriname, oa. met het uitdrijven van geesten ed, waarna iemand genezen is, zonder medicatie, maar dan nog; Wát precies lag eraan ten grondslag van die (vermeende) bezetenheid).

Misschien leeft iedereen wel in de wereld van de waan, aangezien de werkelijkheidsbeleving voor eenieder anders is.

[Boaz]

Heel veel 'geestesziekten' zijn redelijk tot goed onder controle te krijgen of te houden met medicatie; ik neem niet aan dat medicatie op de ziel inwerkt, maar op het lichaam zelf, mn de hersenen.

Ik zeg ook niet dat elke geesteszieke een gave heeft. Anderzijds is het natuurlijk opvallend dat met medicatie allerlei 'problemen' verholpen kunnen worden. Maar ook dat valt redelijk te verklaren. Door bepaalde delen van de hersenen simpelweg lam te leggen schakel je misschien ook de gevoeligheid uit waar we het over hebben.

Dan vraag ik me ook af; als de mens een ziel zou hebben, waarom zou dat een persoonlijke zijn, een individuele?

Dat baseer ik persoonlijk vooral op onderzoek dat is verricht naar reïncarnatie. Dat neemt niet weg dat de all-over ziel ook kan bestaan. Als deze all-over ziel een soort collectief is (zoals bijvoorbeeld bij mieren) dan bestaat de all-over ziel uit een heleboel individuen...

er is meen ik, een overschot aan bep. deeltjes, terwijl de anti-deeltjes 'onvindbaar' zijn) dus misschien is dat zgn 'vermiste' deel onstoffelijk, heeft geen vorm van energie (?) en zelfs onmeetbaar aanwezig als 'ziel'

Interessante gedachte....

Persoonlijk vind ik het idee van een ziel met een persoonlijkheid ofzo, of uiterlijke kenmerken (ivm de 'zichtbare' of soms voelbare verschijningsvorm) te...'gewoontjes'?

Uiterlijke kenmerken zou ik ook niet willen toeschrijven aan een ziel. Gevoelsmatig heb ik het idee dat een mens drie compomenten bevat;

- Instinct

- Persoonlijkheid (karakter)

- Ziel

Het karakter wordt gevormd door veel factoren zoals omgeving en opvoeding maar ook door aanleg (erfelijke factoren) en tenslotte je ziel. Het instinct staat eerder in conflict met de ziel dan in harmonie.

ALs iemand 'geesten' ziet, dan lijkt het me logisch toch langs de dokter te gaan, net zoals iemand stemmen hoort/ begint te horen. Het hoeft niet meteen om een geestesziekte te gaan.

Dat zal in veel gevallen de beste remedie zijn. Zoals ik al eerder zij heb ik eerder ervaring gehad met 'spoken'. Ik was niet alleen. Ik werkte op een buitensportcamping en was met zo'n 15 andere instructeurs getuige van de gebeurtenissen. Deze instructeurs waren behoorlijk nuchtere mensen, veel van de SIOS en de ALO (sportacademie). We waren ook met meerdere mensen meerdere jaren achterelkaar getuige van de 'activiteit'. Op een zeker moment kregen 4 mensen het idee geesten op te roepen. Ik was daar niet bij maar kan slechts getuigen wat mijn neef (die was er wel bij) daar heeft meegemaakt. Er was vrij snel contact met twee geesten. Eén was redelijk agressief en haakte ook snel weer af, de ander was erg vriendelijk en beantwoorde allerlei vragen. Het bleek om een meisje te gaan van 13 jaar oud dat 300 jaar eerder in een kinderkolonie had gezeten. Ze was daar gestorven. Niemand van de aanwezigen had het lef te vragen waaraan ze was overleden dus dat is nog een raadsel. Mensen die toegang hebben tot bronnen waaruit ze kunnen achterhalen of daar iemand overleden was:

Plaats: Ax-les-Thermes (Chateau Ascou La Forge)

Gegeven datum overlijden: ongeveer 300 jr geleden

Geslacht: vrouw

Leeftijd: 13 jr

helaas, niet meer gegevens...

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit gepoogd heb te achterhalen of er een sterfgeval is dat voldoet aan deze criteria.

Misschien leeft iedereen wel in de wereld van de waan, aangezien de werkelijkheidsbeleving voor eenieder anders is.

Dat zou goed kunnen. De vraag is dan alleen wat er aan de hand is als meerdere mensen hetzelfde zien? Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor UFO waarnemingen (denk aan Rosswel)... Dat het anders wordt ervaren staat buiten kijf. Van alle mensen die mijn spookervaring delen (dus aanwezigen, verspreid over 4 jaar toch zo'n 30-40 mensen), ben ik voor zover ik weet de enige voor wie dat een aanleiding was zich daar verder in te verdiepen...

[Ose]

Als er eerst niets was, maar slechts energie, waarom ontstaat dan op een zeker moment materie? Is dat een toevalstreffer? Kunnen we dat dan ook nabootsen? Is er iets sturends? Dat moet haast wel, al is het maar een natuurwet die stuurt...

Ooit van de zielen theorie gehoord? Zielen worden wijzer in een leven.

Of er daarvoor energie was? Volgens mij is het tot nu toe onmogelijk om ook maar 1 uitspraak te doen die eerder valt dan 10-43 sec (ofzo) na de (eventuele) Big Bang; daarvoor is alles zó anders, onze wetten gelden niet, aangezien er met enkel de ons bekende natuurwetten géén mogelijkheid is tot het verklaren van de oorzaak van ons heelal. Er zijn dus heel andere wetten, blijkbaar, maar wij hebben daar misschien niets aan.

Als er iets is, want een 'doel' heeft; en dat iets staat boven onze wetten, wat zou dan het doel nog zijn om iets te leren voor een ziel op deze planeet? Wat valt er dan nog te leren?

'(N)iets' ging uiteen en daardoor ontstond voor ons als mens wat wij nu kunnen kennen als mens.

Dat is al zo onbevattelijk dat als er al een doel achter zou zitten, ik me afvraag;waarom al die 'moeite' voor de mens. Zo veel kan die nou ook weer niet....zelfs al zouden we een sensor hebben (het oog is in feite ook voortgekomen uit een sensor onderhuids)(ook wel bekend als 'het derde oog', meen ik) maar dat had een funktie in de evolutie, of in iedere geval; het bood een voordeel. Het gaat misschien niet om een funktie of doel, maar om een (evolutionair) voordeel.

Misschien is het hebben van een ziel niet (meer) in ons voordeel?

Misschien is het hebben van een lichaam voor een ziel niet in diens voordeel, want het lijkt me zo beperkend; een stoffelijk lichaam waarmee je ervaringen opdoet en waar je vervolgens niets meer aan hebt.

Tenminste, wat zou je met die ervarigen moeten als ziel? Telkens terugkomen in dat beperkende lichaam om het ´paradijs op aarde´te scheppen, misschien? Dat zou het enige ´doel´kunnen zijn wat ik nu kan bedenken. Maar de sterfelijkheid van het lichaam blijft. Dardoor zal het, gezien in de oneindigheid, wel een beperkende leerschool blijven.

Ik geloof wel in de ziel, maar ongeveer in de trant van Narayana. ´De ziel die boven de wateren zweeft´ symbolisch gezien maar op het moment dat het de materie doordringt niet anders wordt. Beide bestaan naast, in en door elkaar. Maar zijn niet afhankelijk van elkaar. Ofzo..is natuurlijk maar een ideetje wat ook geen aantoonbaarheid heeft.

Ik geloof ook dat er leven is in het heelal, misschien is het wel een soep van leven, of latent aanwezig leven, voor zover je daarover kunt spreken, maar dat denk ik wel, want als het niet latent aanwezig was, had het nooit een vorm kunnen krijgen. Ik zie alleen niet direct aanwijzingen voor een persoonlijke ziel in dat verband, dat zou dan misschien gezocht worden vanwege het bewustzijn?

Ik weet niet wat jouw geest/oproepervaringen zijn, waar beschreef je die, Boaz? Hoe ging dat in zijn werk?

Die birthmarks enzo..dat boek ken ik niet, maar het kan natuurlijk ook projectie zijn en dat kan ook minder aangename gevolgen hebben, naast positieve. Heb je daar misschien een voorbeeld van?

Werkelijkheidsbeleving is niet per definitie de waarheid.

[Boaz]

Of er daarvoor energie was? Volgens mij is het tot nu toe onmogelijk om ook maar 1 uitspraak te doen die eerder valt dan 10-43 sec (ofzo) na de (eventuele) Big Bang; daarvoor is alles zó anders, onze wetten gelden niet, aangezien er met enkel de ons bekende natuurwetten géén mogelijkheid is tot het verklaren van de oorzaak van ons heelal

Hmmm, mijn begrip tot zover:

Om het even in traditionele termen uit te drukken. Energie is de synthese van materie (these) en antimaterie (anitthese). M.a.w. energie is de stabiele vorm van materie en antimaterie. Op het moment dat materie ontstaat (uit energie) ontstaat tegelijkertijd antimaterie. Dit is een instabiel stadium en deze materie/antimaterie zullen gelijk weer terugvallen in hun stabiele vorm, energie. Deze transformatie verloopt niet geheel zuiver of gaat met zoveel geweld gepaard dat materie en anitmaterie ofwel zover uitelkaar zijn geslingerd dat ze niet meer samenkomen ofwel de terugval naar energie is niet 100 % en er blijft materie 'over'. Ik kan me voorstellen dat niet elk willekeurig stuk antimaterie volledig 'matched' met elk stuk materie. Als twee processen zich simultaan afspelen zal de materie van het ene proces kunnen transformeren met de antimaterie van het andere proces. De kans dat de verhoudingen precies goed liggen is niet groot. Hierdoor staat een verstoord proces waardoor er materie of antimaterie 'overblijft'. In ons heelal sloeg de wijzer 'toevallig' uit naar materie.

Als er iets is, want een 'doel' heeft; en dat iets staat boven onze wetten, wat zou dan het doel nog zijn om iets te leren voor een ziel op deze planeet? Wat valt er dan nog te leren?

Er is geen doel... Tenminste niet in mijn hypothese. De ziel is ontstaan op een zeker punt in de evolutie en evolueert net als de rest. Het is een geconcentreerde energievorm die dingen kan doen die wij niet begrijpen. Het is wel een lerende vorm. Net zoals de mens zelf. Er is dus ook geen specifiek doel voor een dergelijke vorm. Net zoals de mens zelf geen doel heeft behalve overleven. Dat zou net zo goed voor die energievorm gelden. Het eerste levende organisme, een eencellig organisme, had ook geen doel. Het had niet voor ogen om een mens te worden, of een geit of een energievorm... Er valt dus genoeg te leren vanuit dit perspectief. Namelijk inzicht in het ontstaan en daarmee inzicht in het overleven. Je kunt je de vraag stellen of een dergelijke energievorm iets hogers aanhangt...

Misschien is het hebben van een lichaam voor een ziel niet in diens voordeel, want het lijkt me zo beperkend; een stoffelijk lichaam waarmee je ervaringen opdoet en waar je vervolgens niets meer aan hebt.

Interessante vragen allemaal. Maar wel verklarend vanuit bovenstaande hypothese. Er vanuit gaande dat de ziel een 'levens'vorm op zich zelf is zou je kunnen stellen dat de ziel (de energievorm) in een soort symbiose leeft met de mens. Net zoals er vele vormen van symbiose voorkomen in de natuur zou dat ook voor de mens kunnen gelden. Dat geeft tevens het 'conflict' aan tussen ziel en instinct. De ziel heeft geen baat bij de 'primitieve' impulsen van de ziel, tenzij ze een lerend doel hebben. In veel gevallen echter leiden deze impulsen tot een destructieve daad. Denk aan oorlogen (territorium drift), geweld op straat en vechtpartijen (laten zien van kracht teneinde indruk te maken op of het vernietigen van rivalen, en indruk maken op vrouwtjes). Daarnaast zorgt dit zelfde instinct voor een voortplantings en overlevingsdrift en die zijn komen weer ten goede van de ziel (de onafhankelijke levensvorm in symbiose met de mens). De ziel zal dus proberen zoveel mogelijk van de destructieve kanten te onderdrukken en de opbouwende kanten te stimuleren....

Ik weet niet wat jouw geest/oproepervaringen zijn, waar beschreef je die, Boaz? Hoe ging dat in zijn werk?

Die birthmarks enzo..dat boek ken ik niet, maar het kan natuurlijk ook projectie zijn en dat kan ook minder aangename gevolgen hebben, naast positieve. Heb je daar misschien een voorbeeld van?

Ik beschrijf een stuk op dit topic. Ik vind het op zich niet erg om te beschrijven echter veel mensen vinden het beangstigend/ongeloofwaardig. Ik ben dus enigzins terughoudend in uitgebreidere beschrijvingen. Ik kan me ook goed voorstellen dat mensen het niet geloven. Ik zou het zelf tenminste nooit geloofd hebben en afgedaan als een raar verhaal wat ik maar liefst zo snel mogelijk weer vergeet. Je moet het meemaken om te geloven en de rest zal het maar als een mogelijkheid moeten beschouwen.

Geestoproepen is kip-simpel maar gevaarlijk. Weet wat je doet, vooral nuchtere skeptische mensen komen hier nogal eens beroerd uit. De ervaringen zijn heftig. Eén van de 4 in mijn omgeving die aan het geestoproepen in Ax-les-Thermes heeft meegedaan zit ondertussen alweer een jaar of 8 in een inrichting. Hij was vrij nuchter maar is compleet geflipt door deze ervaring. Veel mensen kunnen/willen het niet geloven maar worden geconfronteerd met zaken waar ze niets mee kunnen. Hun hele idee van de wereld wordt op zijn kop gezet en de energieen die op zo'n moment aanwezig zijn, zijn voor de meest ongevoelige persoon bijna tastbaar... Tot zover mijn waarschuwingen. Het gaat alsvolgt;

Neem een glas (elk glas is ok, liefst niet te zwaar) zet deze op zijn kop op een glad oppervlak. Leg vervolgens in letters het alfabet uit met de 10 getallen (0-9). Leg allemaal een vinger op het glas en nodig een geest uit tot communiceren. Je hoeft geen namen te noemen, je hoeft je ook niet heel erg te concentreren. Doe niet lacherig, daarmee krijg je een slechte response (in de vorm van negatieve energie, de 'geest' voelt zich misschien uitgelachen?). Het zal je snel duidelijk zijn wanneer je contact hebt. Je mag vervolgens vragen stellen. Wordt niet te persoonlijk, de geest kan bij je blijven 'hangen'. De taal waarin je vragen stelt is onbelangrijk. In Frankrijk deden ze alles in het nederlands. Dat 'verstond' de franse geest prima! Blijkbaar gaat communicatie ook langs andere wegen. Mocht je het willen proberen, nogmaals:WEES VOORZICHTIG!

Die birthmarks enzo..dat boek ken ik niet, maar het kan natuurlijk ook projectie zijn en dat kan ook minder aangename gevolgen hebben, naast positieve. Heb je daar misschien een voorbeeld van?

Ik weet niets van negatieve gevolgen. En dat stuk van projectie begrijp ik niet helemaal. Ik kan wel een voorbeeld geven van birthmarks (moedervlekken). Zo is er een veel bestudeerd geval van een jongen die op zeer jonge leeftijd (3-4 jaar) claimde een andere naam te hebben. Hij wist ook dingen die hij niet kon weten. Hij zij dat hij was neergeschoten bij een overval. Daar heeft de betreffende wetenschapper onderzoek naar gedaan. Hij vond uiteindelijk in een andere plaats waar 5 jaar eerder een overval was geweest een man die voldeed aan de beschrijvingen van de jongen. De man had in een winkel gestaan toen er overvallers binnen waren gekomen en hij was in een vuurgevecht omgekomen. Er was een kogel door zijn hoofd gegaan en ter plaatse overleden. De jongen is geboren met littekens op exact dezelfde plaatsen als waar de man een kogel zijn hoofd in en uit had gekregen. Zo zijn er uiteindelijk 2600 gevallen van geclaimde reincarnatie onderzocht waarbij een aantal uiteindelijk overtuigend bewijs leverden. De rest was opvallend maar kon ook andere verklaringen krijgen. 'De wetenschap' in algemene zin heeft hier moeite mee en zal hier weinig mee doen. Het kan namelijk niet wetenschappelijk verklaard worden. Wel aangetoond, maar niet verklaard. Zo lang het niet verklaard kan worden zal het ook niet geaccepteerd worden. Ook al zijn de bewijzen aanzienlijk.

Werkelijkheidsbeleving is niet per definitie de waarheid.

Absoluut!

[Ose]

Ah, glaasjedraaien, ja, dat heb ik heel vaak gedaan, vroeger.

Ik bedoel met projectie dat iemand iets toegeschreven krijgt op basis van zijn verschijningsvorm waar een ander wat in herkent. Littekens, daar word je niet snel meegeboren, hoewel er ziektes zijn die in de baarmoeder al bezig kunnen zijn, meestal zie je dat meteen bij de geboorte. Of bv een huiddefect wat niet sluit, kan overal op het lichaam voorkomen, maar meestal op het (behaarde) hoofd.

Om de oorzaak van een verhaal in een ander leven te zoeken...ik weet niet precies hoe ik het moet verwoorden, maar je zoekt dan, op basis van gegevens, naar de oorzaak van die gegevens. Je zoekt de actie die de reactie veroorzaakt zou kunnen hebben, dat weet je nooit zeker. Daarbij is het de mens eigen om verbanden te (kunnen en willen) zien, denk ik....misschien ligt daarin, in het associatie-vermogen, ook wel het ontstaan van het bewustzijn verborgen.

Probleem is ook dat niet iedereen betrouwbaar is. Een jaar of 15 terug, ofzo, hadden ze een wetenschappelijk onderzoek, door echte wetenschappers naar vorige levens, op basis van hypnose; de verhalen werden allemaal nagetrokken en bleken deels te kloppen. Allemaal keurige huisvrouwtjes van 70 in bloemjurkjes, aardige vaders met 't zoontje op schoot en wat ander doorsnee volk, ik meen uit Australië of zo, kwamen aan de beurt. Het werd gepresenteerd als WAAR én wetenschappelijk. Misschien herinner je je die serie nog, ze zijn ook in Nederland uitgezonden. Naderhand bleek ook dat opzet. Maar het bracht natuurlijk wel wat op, want het werd goed verkocht over de wereld. Zodra iets opgeschreven is, lijkt het ook een een 'meerwaarde' te hebben. Maar of het ook werkelijk meer waar is?

Boaz schreef:

De ziel is ontstaan op een zeker punt in de evolutie en evolueert net als de rest. Het is een geconcentreerde energievorm die dingen kan doen die wij niet begrijpen. Het is wel een lerende vorm. Net zoals de mens zelf. Er is dus ook geen specifiek doel voor een dergelijke vorm. Net zoals de mens zelf geen doel heeft behalve overleven. Dat zou net zo goed voor die energievorm gelden. Het eerste levende organisme, een eencellig organisme, had ook geen doel. Het had niet voor ogen om een mens te worden, of een geit of een energievorm... Er valt dus genoeg te leren vanuit dit perspectief. Namelijk inzicht in het ontstaan en daarmee inzicht in het overleven. Je kunt je de vraag stellen of een dergelijke energievorm iets hogers aanhangt...[/quote]

Dat vind ik een interessante stelling. De mens geeft enkel het leven door, maar eigenlijk is de mens daar niet eens voor nodig, er is al genoeg leven? Kan ik concluderen uit jouw stelling dat je ervan uitgaat dat alleen de mens een ziel heeft? Ivm het leren? Of is alles wat leeft ook doordrongen van een ziel? Hoe zie je dat precies? ( precies, graag!! )