De niet lineaire relatie tussen B en H
Voorbij Bsat verandert B bijna niet meer en houden we alleen de permeabiliteit van de vrije ruimte over, zijnde 4 .p .10-7 H/m. ook daarvoor zien we de kromme al afwijken van een rechte lijn waarmee een niet-lineair verband wordt aangegeven tussen het aangelegde veld en dat in de kern.
Zodra dit niet-lineaire verband gaat optreden kunnen we verwachten dat er harmonischen worden geproduceerd in de stroom van het aangelegde veld en dus ook in de spanning op de spoel die dit veld opwekt en/of afneemt. In de meeste HF radioamateur toepassingen blijven we dus liever uit de buurt van dit niet-lineaire gedrag.
Ik zie niet in hoe je deze niet-lineariteit moet verklaren. Waar komt die verzadiging vandaan?