onterechte twijfel?

[pietertje]

Wie kan mij uitleggen, hoe het komt dat je met een zeer krachtige telescoop, terug in de tijd schijnt te kunnen kijken, zoals verondersteld door Astronomen. Zo hoopt men bijvoorbeeld dus ooit de oerknal te kunnen aanschouwen.

Maar de straling die men dan observeert, is toch evengoed "aangespoeld" hier op aarde, net als het licht van álle sterren die we zien. We kunnen de straling alleen beter opvangen en bundelen, waardoor iets dat érg ver weg is, beter "waarneembaar" wordt voor ons.



De oerknal zullen we daar echter niet vinden. Waar eens de oerknal was, is volgens mij nu weinig meer te zien, terwijl we zelf voortrazen op de energie (snelheid) die aan de materie werd gegeven tijdens en na de oerknal. Als op de scherf van een gigantische handgranaat.

Of is er misschien iemand die MIJN theorie kan ontkrachten?

Pieter

[Roel]

Je vergeet er rekening mee te houden dat licht een bepaalde tijd nodig heeft om ergens te komen, net zoals geluid. De zon staat op ong. zeven lichtseconden (volgens mij..) bij ons vandaan. Dat is zo ver weg, dat het licht dat we nu zien, zeven seconden geleden is uitgestoten door de zon. We kijken als het ware terug in de tijd.

Wanneer we bv zo ver in de ruimte kunnen kijken, dat het licht er 11 miljard jaar over heeft gedaan om ons te bereiken, zien we dat object zoals het er 11 miljard jaar geleden uitzag. We kijken dan 11 miljard jaar terug in de tijd. We zien objecten dan zoals ze er uitzagen rond de begintijd van het heelal!

Onze telescopen zijn (nog) niet krachtig genoeg om dit te kunnen zien, maar we komen al een heel eind!

[Antoon]

we kunnen om redenen ( die ik niet uit mijn hoofd ken) nooit zover terug kijken tot de oerknal. we stuiten op een soort nevel dacht ik.

volgens mij deed het licht van de zon er 7 minuten over om ons te berijken, of ik moet me nu vergissen .

[pietertje]

Maar jullie moeten volgens mij toch beter op die granaatscherf letten, waar we op zitten. Waarbij het moment van ontploffing voor iedereen (alle materie) gelijk is, maar dat we allemaal een andere kant uit zijn geslingerd, zoals de zon haar stralen gelijkmatig over de ruimte verdeelt, naar alle kanten toe.

Wanneer we verder dan het oorspronkelijke middelpunt willen kijken, dan kijken we als het ware weer naar hetzelfde, alleen een andere kant op.

Komt daar die nevel misschien vandaan?

Met andere woorden: wanneer je terug wil kijken in de tijd, moet je eerst de plaats van onze scherf in het grote geheel bepalen, en dan juist van het middelpunt af kijken, naar wat er vóór ons is gepasseerd. Daar vonden de gevolgen van de oerknal het eerst plaats, en ik wed dat we ons al ergens in de voorste regionen bevinden. Dus misschien moeten we juist wat dichter bij huis blijven (inplaats van zo ver te willen kijken), om terug te kunnen gaan in de tijd.

Pieter

[skyguy]

we kunnen om redenen ( die ik niet uit mijn hoofd ken) nooit zover  terug kijken tot de oerknal. we stuiten op een soort nevel dacht ik.  

volgens mij deed het licht van de zon er 7 minuten over om ons te berijken, of ik moet me nu vergissen .

om precies te zijn 8 minuten, maar sowiso als je naar iets in het heelal kijkt (planeet of ster of nevel) je kijkt ALTIJD terug in de tijd.

[skyguy]

Maar jullie moeten volgens mij toch beter op die granaatscherf letten, waar we op zitten. Waarbij het moment van ontploffing voor iedereen (alle materie) gelijk is, maar dat we allemaal een andere kant uit zijn geslingerd, zoals de zon haar stralen gelijkmatig over de ruimte verdeelt, naar alle kanten toe.

Wanneer we verder dan het oorspronkelijke middelpunt willen kijken, dan kijken we als het ware weer naar hetzelfde, alleen een andere kant op.

Komt daar die nevel misschien vandaan?

Met andere woorden: wanneer je terug wil kijken in de tijd, moet je eerst de plaats van onze scherf in het grote geheel bepalen, en dan juist van het middelpunt af kijken, naar wat er vóór ons is gepasseerd. Daar vonden de gevolgen van de oerknal het eerst plaats, en ik wed dat we ons al ergens in de voorste regionen bevinden. Dus misschien moeten we juist wat dichter bij huis blijven (inplaats van zo ver te willen kijken), om terug te kunnen gaan in de tijd.

Pieter

Nou er is een goede therorie dat het heelal niet een soort "balon" is in het "niets", maar dat ons helal plat is........ik kan het mezelf ook niet goed voorstellen maar sommige wetenschappers zeggen dat het zo is. Hier zou ik ook wel eens wat meer meningen over willen horen.

[zpidermen]

Nou er is een goede theorie dat het heelal niet een soort "ballon" is in het "niets", maar dat ons helal plat is........ik kan het mezelf ook niet goed voorstellen maar sommige wetenschappers zeggen dat het zo is. Hier zou ik ook wel eens wat meer meningen over willen horen.

Nou, mijn mening mag je wel horen: ik heb werkelijk geen flauw idee waarom ik het heelal als plat zijnde zou moeten beschouwen... Ik heb ook geen idee hoe wetenschappers op zo'n absurd idee zijn gekomen. Zijn ze misschien weer iets tegengekomen wat ze niet kunnen verklaren met de huidige theoretische modellen? Kom op zeg, alles in m'n hersens schreeuwen het uit dat het heelal niet plat is..! Kijk maar eens lekker dicht bij huis, in ons zonnestelsel: het barst van de 3D objecten. Nog dichter bij huis: de aarde is ook al zo'n 3D object. Nog dichter bij huis: ik ben zelf ook 3D. En nou zeggen sommige wetenschappers dus dat het heelal plat is? Weet je wat? Ze doen maar. Als zij in een plat heelal willen geloven, prima. Ik leef wel gewoon in een ruimtelijk heelal.

[pietertje]

Het licht dat, of de straling die een ster uitstraalt tijdens haar leven, kun je volgens mij het best vergelijken met de rimpelingen (golven) in het water, wanneer je er een steen in gooit, maar dan in 3D natuurlijk (je hebt gelijk spinneman). Rimpelingen die zich schier eindeloos voortbewegen in een schier eindeloze plas.

Natuurlijk kijk je terug in het werkelijke leven van die ster, wanneer diens straling je pas na lange tijd bereikt, en kan zij eigenlijk allang uitgedoofd zijn tegen de tijd dat haar straling je bereikt.

Maar kijk je ook echt terug in de tijd?

Of kijk je slechts naar het logboek van een ster?

Nog één moeilijke vraag:

Geldt het NU, voor het hele heelal, of slechts hier op aarde, of slechts in ons eigen zonnestelsel?

[skyguy]

Het lijkt me dat het in het hele helal op hetzelfde moment dezelfde tijd is. We kijken alleen terug in de tijd omdat het licht van een ster niet zo snel op de aarde is. Maar als je nu bij een andere ster zou zijn, zou je in dezelfde "tijd" zitten als op de aarde.

Of heb ik dat nou......

[pietertje]

Inderdaad Skyguy, dat denk ik ook.

Maar ik weet nog niet of het van enig belang is hoor, in deze discussie.

Maar wel leuk om even te vermelden en om over na te denken.

Nu het toch over tijd gaat.

Pieter

[Antoon]

Het lijkt me dat het in het hele helal op hetzelfde moment dezelfde tijd is. We kijken alleen terug in de tijd omdat het licht van een ster niet zo snel op de aarde is. Maar als je nu bij een andere ster zou zijn, zou je in dezelfde "tijd" zitten als op de aarde.  

Of heb ik dat nou......

Je kan afspreken dat het aan de oppervlakte van een ster nu evenlaat is als hier.

maar op die ster zal door beweging en een sterkere zwaartekrachts intensiteit de tijd langzamer verlopen. dus kun je 1 minuut later al niet meer zeggen dat het daar even laat is. Gelijktijdigheid bestaat niet.

[pietertje]

In Amerika is het ook niet even laat als hier, maar ze leven daar wel in hetzelfde NU.

Hoe ver kan (de klok van) een ster uit de pas gaan lopen met de echte tijd?

Creëert zij daarmee een eigen tijdzone, of een geheel eigen universum?

Ik besef inneens het nut van mijn opmerking over het NU, in deze discussie, en ik denk dat we hier de relativiteitstheorie binnenkort nog wel onderuit gaan schoppen. Net nu iedereen het er over eens is, dat de theorie zichzelf echt bewezen heeft en bijgezet kan worden in de prijzenkast, ook al begrijpt bijna niemand hem (ik niet tenminste, maar zo diep ga ik ook meestal niet).

Pieter

[pietertje]

Wanneer we bv zo ver in de ruimte kunnen kijken, dat het licht er 11 miljard jaar over heeft gedaan om ons te bereiken, zien we dat object zoals het er 11 miljard jaar geleden uitzag. We kijken dan 11 miljard jaar terug in de tijd. We zien objecten dan zoals ze er uitzagen rond de begintijd van het heelal!  

Onze telescopen zijn (nog) niet krachtig genoeg om dit te kunnen zien, maar we komen al een heel eind!

We kijken niet echt zo ver in de ruimte, want we zijn aangewezen op wat er aan straling "aanspoelt" op aarde. Door observaties te bundelen en te bewerken, kunnen we VERRE of ZWAKKE objekten waarnemen.

Maar dat verre objekt, kan wel deel uitmaken van precies dezelfde (driedemensionale) kring in het water, als waar de aarde zich in bevindt, met betrekking tot de oerknal. Maar dan aan de overkant.

En zó zouden we dan inderdaad kunnen zien hoe het er "hier" 5½ miljard jaar geleden uit heeft gezien. Toen we nog dicht op elkaar zaten, in een klein kringetje. Maar dan moeten we eigenlijk sneller dan het licht hebben gereisd, om die begintijd voor te kunnen blijven. En dat gaat niet, dus die beelden zijn voorgoed verdwenen neem ik aan. Al wat we zien is later ontstaan en waarschijnlijk van hetzelfde laken een pak, als dichter bij huis.

Zie het universum maar als de jaarringen van een boom, met ons ergens aan de buitenkant, als een nietig splintertje. We hoeven maar in een rechte lijn tot het midden van de stam te gaan, om de leeftijd en globale gesteldheid van de boom te kennen.

Pieter

[dekale]

Sterren die we nu waarnemen zijn misschien al vergaan. In mijn optiek is het misschien ook heel goed mogenlijk dat we de eventuele oerknal ook niet meer kunnen aanschouwen daar het licht hiervan ons misschien al voorbij geraast is.

[zpidermen]

Zie het universum maar als de jaarringen van een boom, met ons ergens aan de buitenkant, als een nietig splintertje. We hoeven maar in een rechte lijn tot het midden van de stam te gaan, om de leeftijd en globale gesteldheid van de boom te kennen.

Het midden van een boomstam opzoeken gaat nog wel, maar het midden van het universum..?