Het boek over elementaire deeltjes kan (naar mijn mening) niet tippen aan het quantum mechanica boek.
Het enige wat je eigenlijk echt nodig hebt is een basis voor relativiteit dacht ik. (en mischien optellen van angulaire momenten)
Als je later meer met deeltjes (veldentheorie steekt z'n lelijke kop dan al vlug op
) wilt gaan doen, zal je niet genoeg hebben aan het boek van griffiths.
Als inleiding is het wel een aanrader, maar focus niet al te veel op het gebruik van expliciete golffuncties.
Als je zover geraakt is het formalisme gebaseerd op lineaire algebra erg handig. Hier zijn er echter wel een heel aantal niet-triviale subtiliteiten die je vordering zullen vertragen.
Ik weet niet hoe jij het best leert, maar voor kwantummechanica is wiskunde belangrijk om je begrip bondig en eenduidig neer te schrijven.
Anders gaan er (misschien) fouten insluipen en dat moet je ten alle kosten vermijden hier.
Ik vermoed trouwens dat over een 4-5 tal jaren griffiths niet langer de basistekst zal zijn omdat daar toch op een aantal punten kort door de bocht gegaan wordt om de duidelijkheid te bevoordelen. Deze punten kunnen later voor problemen zorgen als een boek zoals Ballentine (hét boek voor rigoureuze kwantummechanica, master-niveau) het algemenere geval gaat beschouwen dat altijd geldt (zoiets heb ik meegemaakt). Op internationale fora zie ik zelfs al regelmatig de tip om meteen met Ballentine aan de slag te gaan vanwege deze rigoureuze aanpak.