In werkelijkheid echter wordt de afstand aarde maan steeds groter hoewel niet veel. Dat heeft te maken met vermoed ik met eb en vloed
Dat klopt. Het mechanisme werkt als volgt:
[sharedmedia=core:attachments:13418]
Denk de Maan ergens rechts uit beeld. Haar aantrekkingskracht is op punt 1 het grootst, waardoor het wateroppervlak daar het meest richting Maan getrokken wordt. Op punt 2 is die kracht wat minder, dus de Aarde zelf wordt ook richting Maan getrokken, maar minder dan het water. Op punt 3 (de oceaan aan de andere zijde van de Maan) werkt de kleinste kracht in, het water daar wordt het minst naar de Maan getrokken. Het resultaat, twee getijdenbulten zie je onderin het schetsje weergegeven.
[sharedmedia=core:attachments:12043]
Hier een bovenaanzicht van het Aarde-Maan stelsel. De Aarde draait veel sneller om haar as, dan de Maan om de Aarde. Hierdoor worden de twee getijdenbulten meegesleurd door de Aarde, en ze gaan als het ware vóór lopen op de rotatie van de Maan. De waterbult het dichtst richting Maan heeft een bepaalde massa en trekt dus ook aan de Maan. Het gevolg is dat de kracht op de Maan niet meer zuiver radiaal (naar het centrum van de Aarde) is, maar een kleine hoek vertoont (hier weergegeven met de lange groene pijl schuin omhoog).
Dat heeft als consequentie, dat er dus een kracht in de omlooprichting overblijft (het groene verticale pijltje). De baanenergie van de Maan neemt dus toe, en de Maan verwijdert zich hierdoor van de Aarde. De bron van deze energie levert de Aarde, want het "meeslepen" van de Maan kost de Aarde rotatie-energie en dus duurt de dag steeds langer.
Overigens trekt ook de andere waterbult aan de Maan, en met een tegengestelde richting, maar omdat die bult verder van de Maan verwijderd is, is de invloed daarvan wat minder.