heelal of heelallen

[crypto]

is het nou heelal of zijn er meerdere heelallen?

[Math-E-Mad-X]

Er zijn verschillende theorieën die veronderstellen dat er meerdere universums bestaan, maar geen van die theorieën is vooralsnog bewezen.

[crypto]

en dat er 1 enkel universum is, is wel bewezen?

[Benm]

Niet echt. De vraag is alleen hoe je de woorden gebruikt. Het universum is de verzameling van alles dat bestaat, maar ook een natuurkunding concept (dat wat uit de big bang voortkwam, zullen we maar zeggen).

Een verzameling van meerdere universa (in natuurkundige zin) wordt wel eens een 'multiverse' genoemd.

[Fuzzwood]

Zoiets kun je niet echt bewijzen. Er kan alleen met grote nauwkeurigheid gesteld worden dat er minimaal 1 heelal bestaat.

[Benm]

Bewijzen dat er precies 1 is is sowieso lastig - het vereist bewijs dat er geen ander is.

Bewijs dat iets NIET bestaat is veel lastiger te leveren dan bewijs dat iets wel bestaat. De enige manier waarop je precies 1 universum kunt bewijzen is door op een of andere manier te bewijzen dat er geen andere -kunnen- bestaan. Als ze wel bestaan merken we daar niets van, dus aan observaties heb je niets.

[JeffreyB.]

Daar ben ik het niet mee eens. Fuzzwood zegt dat er minimaal één heelal bestaat. Daarmee zegt hij/zij dat er evt. er meer kunnen bestaan.
 
Zo ver onze werkelijkheid gaat en het aannemen van onze realiteit kunnen we aannemen dat er nu sowieso één heelal bestaat.

[Benm]

Dat er 1 bestaat zal iedereen wel beamen, de vraag is alleen of er meerdere kunnen zijn. Qua bewijs wordt dat lastig, tenzij er interactie mogelijk is waardoor het bewezen kan worden. Overigens is dat wel weer een paradox: als je ergens interactie mee kunt hebben dan maakt het per definitie onderdeel uit van het/ons universum.

[Fuzzwood]

Daar ben ik het niet mee eens. Fuzzwood zegt dat er minimaal één heelal bestaat. Daarmee zegt hij/zij dat er evt. er meer kunnen bestaan.
 
Zo ver onze werkelijkheid gaat en het aannemen van onze realiteit kunnen we aannemen dat er nu sowieso één heelal bestaat.

Nee, ik laat die mogelijkheid open. Je kunt in de wetenschap niet gauw bewijzen dat iets niet bestaat. Hetzelfde dus als jouw zin, maar andere bewoording.

[descheleschilder]

Er zijn verschillende theorieën die het bestaan van meerdere universums veronderstellen. Zo veronderstelt de snaartheorie dat er zo´n 10exp500 verschillende bestaan met elk hun eigen wetten (dezelfde als de onze weliswaar, maar met verschillende waarden voor de Natuurconstanten). Het universum met de juist wetten is duidelijk degeen waarin wij in leven. Dan ontstaat echter het probleem hoe die verdeling wordt veroorzaakt. Is er een overkoepelende theorie die dat doet? Is die theorie deterministisch of niet. En zijn er van die theorie ook weer verschillende versies, die allemaal een ander multiversum produceren? Enzovoorts.
Er is het chaotisch inflatiemodel dat een ruimte vooronderstelt waarin plekken ontstaan waar de inflatie plotseling stopt en een universum (``pocket universum``), waarbij elk universum ook weer verschillende wetten kent. Het probleem hierbij is dat in ons universum de inflatie kort na de het begin ontstaat, terwijl dat bij chaotische inflatie tegelijkertijd met het begin zou moeten plaatsvinden.
Er is de theorie dat er vele universa zijn met elk zijn eigen Natuurwetten (dus niet dezelfde als onze met verschillende Natuurconstanten), maar wiskundig totaal verschillende wetten.
Er is de krankzinnige theorie van Everett, waarin bij elke meting of interactie het gehele universum zich splitst, afhankelijk van de kansverdeling van de uitkomsten van het experiment, in nieuwe universums. Dit alleen om het ineenstorten van de kwantummechanische golffunctie te weerleggen. Of het ineenstorten van de golffunctie een illusie is en vanuit het godsperspectief niet bestaat is Natuurlijk de vraag.
Dan is er nog een model dat oneindig veel universums in dat van ons veronderstelt, waarbij er van uitgegaan wordt dat ons universum zich oneindig ver uitstrekt, hetgeen duidelijk niet het geval is. Het lijkt misschien zo (vlakke ruimte), maar als je op een heeeel grote (maar niet oneindig grote) bol de kromming van de (laten we het even tweedimensionaal beschouwen) bol bepaalt zal je ook een kromming nul zien. Maar als de bol groot genoeg is zullen er gebieden zijn die er precies hetzelfde uitzien (en waarin dezelfde wetten gelden) als gebieden in een ander gebied op de bol. Een multiversum met zich herhalende kopieen van bepaalde gebieden. Met misschien kopieen van onszelf. Deze theorie is makkellijk te weerleggen door in te zien dat elk gebied interactie heeft met de gebieden erbuiten.
Kortom alle multiversum theorieën zijn metafysich ook al beweert Deutsch (via de kwantumcomputer) bewijs te hebben (als de computer gebouwd is) voor de veelwereldentheorie, maar daarbij gaat hij er al a priori van uit dat de theorie juist is, dus zal zijn interpretatie ook zijn dat de theorie juist is. Natuurlijk gaat elk wetenschapper ervan uit dat haar of zijn theorie juist is, maar die hebben betrekking op óns universum.
En waarom zou het niet mogelijk zijn dat er maar één universum, het onze, is, waarin er geen andere mogelijkheid is dat de wetten zijn zoals ze zijn? Ik denk dat de verklaring waarom ons universum is zoals het is niet te zoeken is in het aannemen van nog meer universa, want dan kan je wel heel lang blijven doorgaan met het vragen of er super-Multi-universums bestaan en super-super-multi-universums, etcetera.

[RES]

is het nou heelal of zijn er meerdere heelallen?

 
Dit zegt Wiki:
 
Het heelal of universum in de astronomie, ofwel de kosmos in de kosmologie, zijn synoniemen voor alle materie en energie binnen het gehele ruimtetijd-continuüm waarin wij bestaan.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Heelal
 
 
Wiki stelt heelal gelijk aan universum, maar universum klinkt groter dan heelal (taal/emotie)
Universum klinkt als alles, en heelal als alle materie en straling uit onze big bang.
Maar omdat het menselijk brein nog altijd primitief is, gebruiken wij emotie (taal is overlevingscommunicatie) zit je gedachte vast aan emotie, aan woorden (het zijn kleine stukjes emotie die een beeld maken in het menselijk brein van de dingen om ons heen)
 
Het is niet te bewijzen of er een of meedere heelallen bestaan, wat waarschijnlijk wel zo is als je zou aannemen dat er een big bang per heelal zou bestaan, die kunnen dichtbij of tot oneindig ver zijn geexplodeerd of verschillende tijdstippen na elkaar (kleine of grote zwarte gaten die botsen of in zichzelf ineenstorten, implosie naar explosie) Het universum, of de ruimte is de natuur, dus dynamisch, en dus ook elk heelal.
 
Een heelal zou denkbeeldig (want in zelfde oneindige ruimte) eindig kunnen zijn. De grenzen (indien dicht genoeg bij elkaar) liggen dan ongeveer net zoals de heliopauze van ons zonnestelsel ('heliopauzes' van big bangs) Echte scheidingslijnen bestaan niet in iets oneindigs (hieruit ontstaat de discussie ruimte eindig vs oneindig. Maar dat is allemaal denkbeeldig (want niet te bewijzen), dus kan het een geloof in een denkbeeld worden, en dan houden ook wetenschappers zich aan een gedachte vast, want zo werkt menselijke emotie, is nog te primitief (ondanks dat bewust weet hoe primitief je brein is)