double slit experiment

[zimmie]

Met het double slit experiment krijgt men vreemde resultaten.

Een deeltje wat zich als een golf gedraagt.

Wanneer men gaat observeren, wat er precies gebeurt.

Gedraagt het deeltje zich weer een deeltje.

Mijn vraag waarom, gedraagt een "deeltje" zich anders, wanneer men via sensoren de data verzameld om te bekijken wat er gebeurt.

[Professor Puntje]

Het wel of niet aanwezig zijn van sensoren levert fysisch verschillende situaties op.
 
Het enige mogelijk vreemde punt van discussie betreft de vraag of het iets uitmaakt of wij als mensen iets met die informatie doen. Het lijkt mij van niet, maar ik lees ook geregeld andere verhalen. Wie heeft er gelijk?

[zimmie]

Het experiment hebben ze ook gedaan met buckyballen.

Waarbij eenzelfde interferentiepatroon ontstaat.

Wat zou er gebeuren wanneer je dit met bijvoorbeeld een virus zou doen?

[Scientist1961]

Het wel of niet aanwezig zijn van sensoren levert fysisch verschillende situaties op.
 
Het enige mogelijk vreemde punt van discussie betreft de vraag of het iets uitmaakt of wij als mensen iets met die informatie doen. Het lijkt mij van niet, maar ik lees ook geregeld andere verhalen. Wie heeft er gelijk?

De belangrijkste kwestie lijkt me: wat gebeurt er op micro-niveau opdat 'fysisch verschillende situaties' leiden tot het al dan niet optreden van een interferentiepatroon? Als iemand naar een deeltje kijkt op macro-niveau, verandert dat het gedrag van het deeltje niet. Hier wel. Welk mechanisme zorgt daarvoor? Die vraag is nog nooit beantwoord. Er zijn slechts speculaties, ook wel 'interpretaties' genoemd. En daar is al heel wat over geschreven op en buiten dit forum oa hier en hier.

[Professor Puntje]

De belangrijkste kwestie lijkt me: wat gebeurt er op micro-niveau opdat 'fysisch verschillende situaties' leiden tot het al dan niet optreden van een interferentiepatroon? Als iemand naar een deeltje kijkt op macro-niveau, verandert dat het gedrag van het deeltje niet. Hier wel. Welk mechanisme zorgt daarvoor? Die vraag is nog nooit beantwoord. Er zijn slechts speculaties, ook wel 'interpretaties' genoemd. En daar is al heel wat over geschreven op en buiten dit forum oa hier en hier.

 
Je schrijft:
 

Als iemand naar een deeltje kijkt op macro-niveau, verandert dat het gedrag van het deeltje niet. Hier wel.

 
Het is de vraag wat je met kijken op macro-niveau bedoelt. Ook macroscopische voorwerpen ondervinden er effecten van wanneer zij "bekeken" worden, alleen zijn die effecten dan verwaarloosbaar klein.
 
Merkwaardig dat je linkt naar berichtjes van ene Bartjes.

[Scientist1961]

Ik refereer hier aan het double slit experiment. Als je dat uitvoert met kogels oid verandert er niets aan het patroon of je nu wel of niet meet door welke spleet ze gaan. Op subatomair niveau wel.
 
De links zijn bedoeld als verwijzing naar de onderwerpen, niet naar de individuele berichtjes. Bovenaan beginnen en de vragen van TS worden uitgebreid bediscussieerd.
 
Heel wezenlijk trouwens deze kwestie, al was het alleen al omdat het duidelijk maakt dat geen mens precies weet hoe het zit.  

[Professor Puntje]

Ik refereer hier aan het double slit experiment. Als je dat uitvoert met kogels oid verandert er niets aan het patroon of je nu wel of niet meet door welke spleet ze gaan. Op subatomair niveau wel.

 
Het verschil tussen heel weinig en niets is hier essentieel, vooral vanwege de vergaande conclusie die je eraan verbindt. 

[Moab]

Voor de doe het zelvers onder ons 
een Quantum Eraser experiment bij je thuis , op basis van een double slit ,
 
https://www.youtube.com/watch?v=R-6St1rDbzo
 
maar is deze presentatie een perfecte quantum observatie ?  

[Professor Puntje]

maar is deze presentatie een perfecte quantum observatie ?  

 
Dat vraag ik mij ook af. Loodrecht op elkaar gepolariseerde golven kunnen toch sowieso niet interfereren?
 
Maar er blijft bij een causale interpretatie wel iets vreemds. Als een enkel foton eerst door de filters bij de gaatjes wordt gedwongen door slechts één van de gaatjes te gaan, hoe kan dat dan later nog worden hersteld wanneer het foton het schuin geplaatste filter passeert? Voor een interferentiepatroon moet het immers door beide gaatjes gegaan zijn.

[Scientist1961]

 
Het verschil tussen heel weinig en niets is hier essentieel, vooral vanwege de vergaande conclusie die je eraan verbindt. 

Nee hoor, daar heb ik het niet over. Ook als je 'heel weinig' invult, blijft het antwoord op de vraag van TS: niemand weet waarom het deeltje zich anders gedraagt. De sensor? De mens? De paashaas op de Noordpool?

[zimmie]

Hier een filmpje en uitleg van een soortgelijk experiment van afgelopen oktober.

[Scientist1961]

Heeft iemand een link naar de publicatie van het Australisch onderzoek waarnaar in dit filmpje wordt verwezen?

[Scientist1961]

In het filmpje wordt een proef beschreven met een rood en blauw pad naar een rode en blauwe detector. 
Zo te zien zijn er vier mogelijke paden.
1. Via het rode pad naar de rode detector
2. Via het blauwe pad naar de blauwe detector
3. Via het rode pad naar de blauwe detector
4. Via het blauwe pad naar de rode detector
In de 3 spiegel-opzet bestaan alleen mogelijkheden 1 en 2 en is er geen interferentie
In de 4 spiegel-opzet bestaan alle vier de mogelijkheden en is er wel interferentie
 
In het filmpje wordt aangegeven dat de 4 spiegel-opzet pas wordt geïntroduceerd nadat het deeltje door de eerste spiegel is gegaan. Is er dan nog een mogelijkheid dat het deeltje alsnog zowel langs het rode als het blauwe pad gaat en interfereert met zichzelf?

[Professor Puntje]

In de later gegeven uitleg wordt het verhaal dat het deeltje al bij de eerste spiegel een van de twee wegen kiest tegengesproken. Ik zou graag een animatie zien van de waarschijnlijkheidsgolf die door de proefopstelling loopt en hoe die golf wel of niet op het tussenschuiven van de tweede spiegel reageert. (Of komt dat al in het filmpje zelf voor? Toen die man begon over de fysische werkelijkheid als een computersimulatie met meerdere spelers heb ik het filmpje uitgezet.) Als die waarschijnlijkheidsgolf al bij de eerste spiegel <i>beide</i> wegen kiest is er geen probleem met omgekeerde causaliteit. Alleen moet je dan wel de waarschijnlijkheidsgolf fysisch serieus nemen.

[Scientist1961]

In het verhaal wordt tegengesproken dat het deeltje al bij de eerste spiegel een van beide wegen kiest, door de stelling dat het deeltje eigenlijk informatie is. De waarschijnlijkheidsgolf zou dan door de proefopstelling gaan.
 
Ga je er vanuit dat het deeltje gewoon een deeltje is, dan moet het (volgens dit verhaal) een van beide wegen nemen zolang er sprake is van een 3 spiegel-opzet. Zodra er, terwijl het deeltje onderweg is, overgegaan wordt op een 4 spiegel-opzet zou het deeltje alsnog beide wegen moeten nemen en met zichzelf interfereren. Volgens dit verhaal kan dat niet. Mijn vraag is: is dat zo?
 
ProfP Ik ben ook gestopt bij de computersimulatie, dus ik weet niet of er zo'n animatie is als jij bedoelt.