Er zijn video's die beweren
dat licht in het heelal kan worden verbogen
en dat er lichtbronnen zijn
die vanwege gravitational lensing
meerdere malen zichtbaar zijn
alsof ze van verschillende posities
in het heelal afkomstig zijn?
Als dat zo is,
betekent dat dan
dat er minder zichtbare sterren bestaan
dan dat je ogenschijnlijk zou denken?
Aantal sterren en gravitational lensing?
Moderators: jkien, Michel Uphoff
Forumregels
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
-
dazz
- Artikelen: 0
- Berichten: 197
- Lid geworden op: wo 30 mar 2005, 15:49
-
Michel Uphoff
- Moderator
- Artikelen: 0
- Berichten: 8.167
- Lid geworden op: di 01 jun 2010, 00:17
Re: Aantal sterren en gravitational lensing?
Het is inderdaad correct dat wij het licht van sommige objecten meer keren zien.
De enorme massa van een sterrenstelsel moet zich precies voor een ander verder gelegen object bevinden zodat het licht van dat achterliggende stelsel door het voorliggende stelsel zo verbogen wordt dat wij het achterliggende stelsel bijvoorbeeld 4 keer zien. Dat heet dan een 'Einsteinkruis':
[sharedmedia=core:attachments:20486][sharedmedia=core:attachments:20487]
Einsteinkruis van een nova in een ver sterrenstelsel.
Maar ook andere meervoudige beelden zijn mogelijk zoals ringen, bogen en dubbelingen.
Dus zien we inderdaad op sommige locaties meer 'sterren' dan er in werkelijkheid zijn.
Maar het is een zeldzaam verschijnsel. Het heelal is erg leeg dus de kans dat er zich een object exact tussen de Aarde en een ander object in bevindt is zeer klein en dan moeten ook nog de onderlinge afstanden en massa van het voorgrondstelsel kloppen. In de afbeelding is dat wel te zien; de massa van het tussenliggende sterrenstelsel en de positie van de nova en die van de Aarde zijn zodanig, dat de vier rode beeldlijnen zo verbogen worden dat ze precies bij de Aarde terecht komen.
Dus stelt het aantal objecten dat meervoudig gezien wordt bijna niets voor t.o.v. het totaal. Bovendien doet het verschijnsel zich alleen voor bij enorme massa's op enorme afstanden, dus bij objecten die absoluut niet met het blote oog waar te nemen zijn.
De sterren die wij met het blote oog zien bevinden zich op korte afstand in de Melkweg. Tussen die sterren en ons is geen materie aanwezig die massa genoeg heeft om het traject van het licht zo te vervormen dat er meer lichtpaden naar ons ontstaan. Er is dus geen met het blote oog zichtbare ster die door dit effect meer keren wordt gezien.
De realiteit is dat wij juist flink minder sterren zien dan er in werkelijkheid zijn. Heel veel sterren gaan schuil achter wolken gas en stof.
De enorme massa van een sterrenstelsel moet zich precies voor een ander verder gelegen object bevinden zodat het licht van dat achterliggende stelsel door het voorliggende stelsel zo verbogen wordt dat wij het achterliggende stelsel bijvoorbeeld 4 keer zien. Dat heet dan een 'Einsteinkruis':
[sharedmedia=core:attachments:20486][sharedmedia=core:attachments:20487]
Einsteinkruis van een nova in een ver sterrenstelsel.
Maar ook andere meervoudige beelden zijn mogelijk zoals ringen, bogen en dubbelingen.
Dus zien we inderdaad op sommige locaties meer 'sterren' dan er in werkelijkheid zijn.
Maar het is een zeldzaam verschijnsel. Het heelal is erg leeg dus de kans dat er zich een object exact tussen de Aarde en een ander object in bevindt is zeer klein en dan moeten ook nog de onderlinge afstanden en massa van het voorgrondstelsel kloppen. In de afbeelding is dat wel te zien; de massa van het tussenliggende sterrenstelsel en de positie van de nova en die van de Aarde zijn zodanig, dat de vier rode beeldlijnen zo verbogen worden dat ze precies bij de Aarde terecht komen.
Dus stelt het aantal objecten dat meervoudig gezien wordt bijna niets voor t.o.v. het totaal. Bovendien doet het verschijnsel zich alleen voor bij enorme massa's op enorme afstanden, dus bij objecten die absoluut niet met het blote oog waar te nemen zijn.
De sterren die wij met het blote oog zien bevinden zich op korte afstand in de Melkweg. Tussen die sterren en ons is geen materie aanwezig die massa genoeg heeft om het traject van het licht zo te vervormen dat er meer lichtpaden naar ons ontstaan. Er is dus geen met het blote oog zichtbare ster die door dit effect meer keren wordt gezien.
De realiteit is dat wij juist flink minder sterren zien dan er in werkelijkheid zijn. Heel veel sterren gaan schuil achter wolken gas en stof.
