Volgens Newton worden massa's naar elkaar toe getrokken met een kracht die overeenstemt met de grootte van de massa's en hun onderlinge afstand.
Voor mij is het probleem hierbij dat deze verklaring stopt bij de vaststelling van het fenomeen en de wiskundige formulering. (Fg=G m1 m2/r2)
Daarom de volgende hypothese: stel dat gravitatie het resultaat is van massa's die bekogeld worden door 'gravitatiedeeltjes'. Newton's appel wordt dan naar de aarde toegeduwd omdat deze van bovenaf sterker bekogeld wordt dan van onderaan en dit omdat de 'gravitatiedeeltjes' onderaan afgeremd worden door de massa van de aarde.
Anders geformuleerd: Aarde en maan trekken elkaar omdat ze in elkaars 'gravitatieschaduw' staan": de energie van de 'gravitatiedeeltjes' is kleiner tussen Aarde en Maan dan aan de tegenovergestelde kanten. Vandaar dat ze naar elkaar toe geduwd worden.
Graag feed-back of je iets bekend is dat deze hypothese ondersteunt of tegengespreekt.