djm008
Artikelen: 0
Berichten: 2
Lid geworden op: do 01 sep 2016, 18:53

DNA: ben ik nu familie van mijn man?

Wij hebben een vaderschapstest laten doen met als uitkomst 99,9999% zeker vaderschap.
Er is op 17 DNA polymorfismen getest.

Daar komen dan de diverse allelen combinaties uit.
 
Wat mij opviel als ik kijk naar mijn eigen allelen en die van de vader dan hebben we op 10 van de 17 plekken binnen een polymorfisme eenzelfde Allel zitten.

Enkele voorbeelden:

Moeder     Vader
16              15,16.

13,14         13,15

11,12         11,13

29,30         28,29

12              11,12
 
Op een plek staat zelfs precies dezelfde allelen combinatie.

Op de overige 7 plekken zijn ze volledig verschillend.
Hoe kan het zijn dat er op 10 plekken echter eenzelfde Allel kan zitten? Of is deze situatie echt niet uitzonderlijk/onmogelijk te noemen?

Ik krijg daardoor namelijk het idee dat vader en moeder familie zijn, wat echt onmogelijk is.
Gebruikersavatar
Wouter_Masselink
Artikelen: 0
Berichten: 8.560
Lid geworden op: ma 13 okt 2003, 09:54

Re: DNA: ben ik nu familie van mijn man?

hoe waarschijnlijk het is dat dezelfde allelen voorkomen bij niet-verwante personen is afhankelijk van de allel frequentie binnen een totale populatie. Als er bijvoorbeeld 3 polymorfismen zijn (A, B, en C) waarbij A in 50% van de populatie voorkomt en B en C elk 25%. Dan is de kans dat jij dus bijvoorbeeld 2x A zou hebben dus 25% (50% van 50%). Hoe waarschijnlijk het is dat er op 10/17 plekken eenzelfde allel zit, zal dus afhankelijk zijn van de allel frequenties die hiermee samengaan.
 
Het is niet altijd zo makkelijk, aangezien een homozygoot allel bijvoorbeeld lethaal zou kunnen zijn, of dat polymorfismen dicht bij elkaar liggen en dus de neiging hebben samen over te erven. Hoe dan ook, allel frequentie is waar het hier voornamelijk om gaat.
"Meep meep meep." Beaker
Benm
Artikelen: 0
Berichten: 12.262
Lid geworden op: za 21 okt 2006, 01:23

Re: DNA: ben ik nu familie van mijn man?

Ik weet niet precies welke test hier gedaan is, dus het is lastig te zeggen. 
 
Als het een commerciele test is is het ook niet altijd te achterhalen. Vaak kijkt men naar polymorfismen als short tandem repeats, niet naar zaken die specifiek coderen voor iets van biologisch belang (bloedgroep, oogkleur oid). Verder zal men denk ik genen die een ziekte veroorzaken vermijden in dit soort tests, het is niet de bedoeling dat je per ongeluk ontdekt een of andere aangeboren ziekte onder de leden te hebben - in zo'n geval zou het bedrijf dat mogelijk wel of juist niet moeten melden met rechtzaken etc als gevolg. 
 
De enige manier om erachter te komen is vanuit het bedrijf dat de test uitvoerde: ik denk niet dat ze het vrij zullen geven, maar je zou moeten achterhalen van de frequentie van de individuele uitkomsten is. 
 
Als het een beetje 50/50 kansen zijn is het te verwachten dat ongerelateerde mensen een fors aantal overeenkomsten hebben. Vergelijk het een beetje met 10x kop-of-munt gooien met 2 munten tegelijk. De kans dat dat (minstens) 5x hetzelfde resultaat oplevert in die 10 worpen is aanzienlijk, de kans dat dat 10 van de 10 keer gebeurt is redelijk klein (1 op 512 denk ik). 
Victory through technology
djm008
Artikelen: 0
Berichten: 2
Lid geworden op: do 01 sep 2016, 18:53

Re: DNA: ben ik nu familie van mijn man?

Er in inderdaad niet op ziektes getest. Ik heb vandaag ook gegoogled en deze site gevonden.

Deze zegt ook iets over het percentage waarin een allel voorkomt toch?

http://www.vakkenweb.nl/vak/nlt/html/opdr_nlt_h4forenscs06dna.htm

Verder in oa nog op Penta d en e getest.
Benm
Artikelen: 0
Berichten: 12.262
Lid geworden op: za 21 okt 2006, 01:23

Re: DNA: ben ik nu familie van mijn man?

Die site geeft de loci en frequenties weer die gebruikt worden in dat forensisch onderzoek. Ik weet niet of dit is wat bijvoorbeeld het NFI gebruikt (zou goed kunnen) of wat een commercieel testbureau gebruikt. 
 
Als ze de kans voor vaderschap op zekerder dan 1 op een miljoen foutmarge stellen lijkt me de kans reeel dat ze iets vergelijkbaars testen. 
 
Overigens is de forensische waarde hiervan niet altijd even sterk, gezien pakweg 1 op de 300 mensen een indentieke tweeling heeft, en het bestaan van een tweeling lastig met absolute zekerheid te ontkrachten is (gesloten adoptie of ter vondeling leggen van 1 van de 2 kinderen oid is mogelijk). Uitspraken als met 'minder dan 1 op 1 miljard onzekerheid' zijn daarom eigenlijk niet echt valide, en zullen dat nog minder worden mocht menselijk klonen gangbaar worden. 
Victory through technology

Terug naar “Immunologie en microbiologie”