Zilver 'poetsen' met aluminiumfolie

[Rhiannon]

Weer een waarschijnlijk domme vraag van deze alfa. Ik heb net mijn tafelzilver gepoetst en heb dat op de manier van de luie huisvrouw gedaan: bakje met aluminiumfolie, flinke schep soda erop, het zilver erin en dan heet water erop gieten. Nadat het bruisen is opgehouden, is je zilver weer prachtig en kan het weer in de la voor gebruik.
 
Wat is nu precies de achterliggende grond waarom zilver weer glimt hierna en de zwarte vlekken weg zijn? Gaat het zilver een verbinding aan met de aluminiumfolie of is een ander proces?
 
Ik ben daar wel benieuwd naar.

[Benm]

Vermoeddelijk is het electrochemie, zilveroxide word omgezet in zilver, terwijl aluminium oxideert. Dit zou alleen moeten werken als het zilver (electrisch) contact maakt met het aluminium. Overigens zou het ook moeten werken met gewoon zout ipv soda. 

[Michel Uphoff]

Dat lijkt ook mij een elektrochemische reactie, en wederom is het geen domme maar een prima vraag.
 
Die donkere plekken op zilver ontstaan doordat het zilver reageert met zwavelhoudende bestanddelen in de lucht; meestal waterstofsulfide. Het zilver aan het oppervlak reageert met de zwavel daarin en vormt zilversulfide dat nagenoeg zwart is. Waterstofsulfide (H₂S) is het goedje van de bekende 'rotte eieren lucht'. Het zit aan onze handen en komt in darmgassen en rottingsproducten en daardoor in kleine hoeveelheden in de lucht voor.
 
De schoonmaaktruc werkt ongeveer als volgt:
Zwavel bindt liever aan aluminium dan aan zilver (zwavel heeft een hogere affiniteit met aluminium), en dus moet het mogelijk zijn die zwavel weer van het zilver los te maken en op het aluminium te laten neerslaan. Een elektrische spanning, een geleidende transportvloeistof en warmte om het proces voldoende snel te laten gaan zouden voldoende moeten zijn.
Het hete water maak je elektrisch geleidend door er baksoda (zuiveringszout, natriumbicarbonaat) in op te lossen.
De elektrische spanning ontstaat door de verschillende metalen in een geleidende oplossing. Je hebt vast wel eens gehoord van een aardappelbatterij die werkt ook ongeveer zo, en wekt een elektrisch stroompje op tussen een plaatje koper en ijzer.
Tussen zilverwerk (Ag) en alufolie (Al) loopt nu een zwak elektrisch stroompje dat de zwavelatomen (S) afvoert van het zilver, door de vloeistof transporteert en laat reageren met het geliefde alufolie tot aluminiumsulfide: 3 Ag₂S  +  2 Al ---> 6 Ag  +  Al₂S₃
 
In woorden: silversulfide plus aluminium reageert tot zilver en aluminiumsulfide, S verplaatst van links naar rechts (zie die cijfertjes maar even over het hoofd).
Als het goed is zie je na het 'reinigen' van het zilver dan ook wat gelige vlokjes in het water of gelige aanslag op de folie; het aluminiumsulfide.

[Benm]

Het is inderdaad eerder sulfide dan oxide bij bestek, maar voor het mechanisme maakt het niet zoveel uit, afgezien van dat het eindproduct aluminiumhydroxide oid zal worden. 
 
Deze methode is feitelijk beter dan mechanisch schoonmaken met een doek oid: je verliest hierbij geen zilver. Voor solide zilveren bestek is het niet zo relevant, maar bij verzilverde metalen riskeer je dat je uiteindelijk (vnl aan de randjes) gewoon de hele laag zilver eraf boent. 

[jadatis]

Ik heb eens vernomen dat aan zeeschepen een zinken blok bevestigen om het roesten van het ijzer tegen te gaan.
Zelfde principe als hier.

[Jan van de Velde]

Dat heet kathodische bescherming en werkt op hetzelfde principe, alleen dan eerder voorbehoedend dan genezend
 

zinc 11663 keer bekeken

 
de veelal bronzen propeller is dan overigens vooral het te beschermen onderdeel
 

prop-720x500 11663 keer bekeken

en veel ergere foto's zijn nog wel te vinden
 
zou het een idee zijn in de zilverbakjes van de bestekla een laagje alufolie te leggen?
 
 

[Benm]

Het werkt alleen in/onder water dus dat lijkt me in de bestekbak niet zo handig (misschien in het mandje van de vaatwasser wel, who knows). 
 
Bij een boot beschermd het ook alleen het deel onder water, metaal op het dek oid roest net zo hard weg. 

[ArcherBarry]

Opmerking moderator

dit topic gaat over anorganische chemie en is daarom verplaatst

[Jan van de Velde]

Het werkt alleen in/onder water 

zou het geleidingsvermogen van vochtige lucht niet voldoende zijn om de stroomkring rond te krijgen en zo die aanslag te voorkomen? (ik heb het niet over genezen)

[Benm]

Dat lijkt me niet, geleidbaar is vochtige lucht absoluut niet voor lage spanningen. 
 
Wat wel zou kunnen gebeuren is dat het folie reageert met H2S voordat dat kan reageren met zilver, en als een scrubber fungeert - ongeacht of het electrisch contact met elkaar maakt. 
 
Of het daadwerkelijk werkt durf ik niet te zeggen, maar je zou bijv 1 vakje van de bestekla wat staalwol kunnen leggen om gassen te laten reageren. Aluminium is niet ideaal, het is wel reactief in de zin van electrodepotentiaal, maar de natuurlijke oxidecoating laat weinig van die reactiviteit over. Zonder die oxidelaag zou aluminium gemakkelijk reageren met water. Als je bijvoorbeeld wat kwik gebruikt om een amalgaam met aluminium te vormen doorbreek je dit proces en reageert aluminium acuut met water, zelfs dat uit de lucht. 

[Rhiannon]

Dank jullie wel. Zie je Michel, zo'n alfa ben ik dus dat ik niet eens het verschil weet tussen natuurkunde en scheikunde.
 
Maar ik ben nu een boel wijzer geworden.
 
Voor wat betreft het voorkomen van verkleuring: in de besteklade doe ik wel het zilver dat ik niet dagelijks gebruik in een blauw plastic zakje. Dan verkleurt het veel minder snel. Mijn moeder wikkelde het altijd in velletjes van de keukenrol.

[Michel Uphoff]

maar je zou bijv 1 vakje van de bestekla wat staalwol kunnen leggen om gassen te laten reageren

Of in dat vakje een luchtdoorlatend zakje actieve koolstof leggen, adsorptie zou ook hier moeten werken.

[Benm]

Dat zou inderdaad ook nog kunnen, of desnoods beide om zoveel mogelijk te vangen en van die keukenla een soort cleanroom te maken. 
 
Ergens ben ik blij dat het me aan de luxe ontbreekt om zilveren bestek te gebruiken, dat roestvrijstaal is toch wondermooi spul
 
Overigens kun je ook afvragen hoe dat in de tijd past, 150 jaar geleden was aluminium duurder dan goud, en het verhaal gaat dat napoleon er uiteindelijk bestek van liet maken gezien het voor militaire toepassing niet goed genoeg was... ook iets om bij na te denken als je achteloos je wegwerpschaaltje in de kliko mikt terwijl er een straaljager over vliegt

[jadatis]

Heb het uitgeprobeerd , zilveren of verzilverd advocaatlepeltje gewikkeld in aluminium wat ik eerst nat gemaakt ( met water) en  met
keuken-zout bestrooid.  Eerst een dag laten liggen , en inderdaad lepeltje vrijwel zilverkleurig.
Wel rook ik een nare lucht , en bij teruglezen iets met Zwavel , zou het best kunnen zijn, in de verte iets van rotte eierlucht.
 
Nog ander lepeltje geprobeerd , groter  en flink verkleurd, dat ook aanslag weg, maar enkele zwarte stippen, mogelijk zout niet goed opgelost.
 
Ook even tijdens de aanrecht afdoen, in het sopje lepeltje en stuk alluminum gelegd , mogelijk wou ik het zien , maar denk dat er ook wat aanslag verdwenen was. 

[Benm]

Dat er soms dikke stukken blijven zitten lijkt me niet verbazend, het reageren van die zilververbindingen gaat niet idioot snel, en als er bijvoorbeeld vet overheen zit helemaal niet omdat het water er dan niet bij kan.