Master in de biomedische wetenschappen of biochemie/biotechnologie

[Vixela]

Hallo,

Ik ben nu klaar met mijn biomedische bachelor aan de universiteit maar ik kan echt niet kiezen tussen de mogelijke masters... Is er iemand die toevallig ervaring heeft met deze keuze en me advies kan geven over welke richting ik het best kies? De profs zeggen allemaal dat het niet veel uitmaakt maar ik wil toch geen foute keuze maken...

Ik twijfel vooral tussen een master uit de bmw (moleculaire en cellulaire bmw) en de master in de biochemie/biotechnologie.

Ik vraag me vooral af wat het verschil is qua jobmogelijkhedeb..

Alvast bedankt!

Greets,

Sent from my EVA-L09 using Tapatalk

[ArcherBarry]

Opmerking moderator

zet svp de melding: "Sent from my EVA-L09 using Tapatalk" uit. dit wordt als erg storend ervaren

[Benm]

Wellicht hebben je profs gelijk en maakt het inderdaad niet zoveel uit. 
 
Ik vermoed dat er een enorme overlap is van vacatures waarvoor je met beide opleidingen geschikt bent, al zullen er vast een paar zaken zijn waarvoor het een of het andere de voorkeur heeft. 
 
Wat voor werk zou je willen doen na je master?

[Beresteyn]

Je kunt het best beginnen bij wat je zelf wil. En daar moet je toch wel een idee van hebben lijkt me. Zoals Benm al zei: wat voor werk zou je willen doen na je master? Wat vind je interessant? Waar ligt je ambitie? Etc. Vervolgens kun je kijken welke master(s) daar het best op aan sluit(en). 
 
Over het algemeen maakt het niet heel veel uit. Het is meer een verrijking van een bepaald gebied/onderwerp. De meesten zullen hun master kiezen wat het best past bij hun toekomstperspectief. Dan is het handig als je al wat diepgaande kennis hebt opgedaan of eventueel nog door wil gaan voor een doctoraat in hetzelfde gebied.
 
Ook voor je toekomstige werk kan het handig zijn. Als jij nu al weet dat je iets met immunologie wil doen, bijv. met monoklonale antistoffen, dan ligt een master die aansluit op infecties en immunologie voor de hand. Maar liggen je interesses nu bij regeneratieve geneeskunde, bijv. het 3D-printen van weefsels, dan ligt weer een master die aansluit op regenerative medicine, weefselkweek of stamcellen voor de hand. Al met al moet je het denk ik vooral zien als verrijking en niet zozeer als een soort specialisatie zoals men na geneeskunde doet. Dan kun je je bijv. specialiseren tot KNO-arts, maar zul je minder makkelijk de switch kunnen maken als je ineens MDL-arts wilt worden. Binnen de biomedische wetenschappen kun je zo'n switch makkelijker maken.
 
Meestal vragen werkgevers voor mensen met een bepaald profiel, bijv. een persoon die life sciences gestudeerd heeft. Daar vallen natuurlijk veel studies onder. Mocht je dan specifieke kennis missen die je nodig hebt voor je werk, dan kun je die kennis altijd even bijspijkeren via een (interne) cursus o.i.d. Maar je hebt in ieder geval wel de juiste academische kennis (en vaardigheden) die je nodig hebt om je ding te kunnen doen en dat is iets wat je leert bij elke master (als het goed is )
 
Ik zit zelf ook nog in de biomedische bachelor, maar ga waarschijnlijk een master doen die zich op business richt. Iets totaal anders dan waar we mee bezig zijn in de bachelor. Waarom? Ik vind de kennis die we leren ontzettend interessant, maar ik ben niet iemand die labwerk doet. Op de master die ik nu voor ogen heb zal ik de brug leren maken tussen de wetenschappelijke kennis en onderzoek naar bijv. een business plan: hoe vertaal ik die wetenschappelijke kennis naar een product. Maar je leert ook over entrepreneurschap, projecten (leiden), bestuurlijke en bedrijfsmatige vaardigheden, communicatievaardigheden, etc. Dat is perfect als je je interesseert voor de materie en verstand van zaken wil hebben, maar na je studie het bedrijfsleven in wil gaan.
 
Het is maar net wat je wil en waar je interesses liggen. Als je wat meer over je toekomstperspectief m.b.t. verschillende masters wil weten zou ik je willen aanraden om met (oud-)studenten of een studievereniging (of de studie zelf; wij hebben hier een 'carrièrecentrum') te contacteren. D'r zijn altijd wel mensen die je daar over willen en kunnen vertellen. Of organiseer met een groepje jaar-/studiegenoten een carrièredag voor je studie en nodig mensen van consultancy kantoren, wetenschappelijke (overheids)instanties, onderzoekers, ondernemers, etc. uit om te komen vertellen over hun dagelijkse taken, werkzaamheden en ervaringen. Dat is niet alleen een uitgelezen kans om direct contacten op te doen met bedrijven in de sector en te informeren waar zij naar vragen in vacatures, maar ook om een beeld te kunnen vormen van wat zij doen op verschillende functies en of jou dat aanspreekt. 

[Vixela]

Bedankt voor jullie reacties Benm en Jeronimo!

Wat mij vooral interesseert is immunologie en research werk. Ik heb mijn bachelorproef gedaan rond HIV immuuntherapie en dit interesseerde mij enorm. Ik zou het liefst in Antwerpen een masteropleiding kiezen en daar is er niet direct een immunologie master. De richting die de studentenbegeleider me aanraadde was: tropical and infectious diseases, maar ik heb van bepaalde oudstudenten gehoord dat deze richting vrij gespecialiseerd is en dat er niet veel job mogelijkheden zijn die volledig aansluiten aan deze master. Daarom dacht ik dat het het beste zou zijn om een zo ruim mogelijke opleiding te kiezen namelijk: moleculaire en cellulaire biomedische wetenschappen of de biochemie/biotechnologie.

Ik zou het liefst eerst een phd doen, al weet ik dat de kans niet zo groot is om dat te mogen doen. Als ik geen phd zou mogen doen zou ik het liefst nog iets richting vaccinologie er bij studeren en dan in dat veld een job proberen vinden.

[Benm]

Dat maakt het natuurlijk weer lastiger qua keuzes: als je ergens een phd wilt doen kan het handig zijn om een opleiding te doen aan een universiteit waar je ook die phd kunt doen, zodat je vast wat contacten maakt in vakgroepen en dergelijke. Netwerken kan belangrijker zijn dan een exact aansluitende opleiding (die zijn er in de praktijk toch zelden, phd is een beetje opnieuw beginnen, postdoc ook weer etc). 
 
Bedenk ook dat een opleiding in belangrijke mate gaat om het opdoen van vaardigheden, niet alleen om het vergaren van kennis. Of een master nou biochemie of moleculaire biologie heet maakt relatief weinig uit. 

[Wouter_Masselink]

Met een voorkeur voor immunologie kan je nog steeds heel veel richtingen op. Denk kanker onderzoek, infecties, en nog vele meer. Wederom zal de exacte studie niet zoveel uitmaken, je kan hier nog steeds specifieke onderzoeken bij kiezen die op je voorkeur voor immunologie inspelen. Als je de meer klinische en medisch onderzoek gerichte kant van immunologie op wilt dan is biomedisch waarschijnlijk beter, wil je liever de kant op van antigen productie etc dan is biotechnologie weer iets beter.
 
Je zal je dus af moeten vragen of je nog een PhD wilt doen (Ik zou juist aanraden om die ergens in het buitenland te doen) en in de academische wereld wilt blijven (Voor veel fellowships is transnationale mobiliteit een pre). Als je dit wilt doen, moet je je weer afvragen welke richting je op wilt. Immunologie is ontzettend breed en veel verschillend aspecten kan je onderzoeken (regeneratie, ontwikkelingsbiologie, infecties, kanker etc.).

[Benm]

Tja, het is een keuze met gevolgen voor lange termijn. 
 
Als je een PhD ambieert zou ik dat zeker laten meewegen in mijn keuze. Academisch is het gunstig dat in het buitenland te doen, maar in nederland zijn de vergoedingen daarvoor relatief goed, er wordt wel eens geklaagd over slechtbetaalde aio's en dergelijke, maar er zijn genoeg landen waar het min of meer een onbetaalde stage is. 

[Wouter_Masselink]

Helemaal gelijk Benm, Nederlandse PhD studenten krijgen goed betaald, een onbetaalde stage kan bijna niemand opbrengen. Naar mijn mening is het grootste verschil dat van pensioen opbouw. In Nederland telt een PhD student als medewerker, betaalt belasting en draagt bij aan zijn pensioen. Doordat ik m'n Phd in Australië heb gedaan mis ik dus 3 jaar pensioen opbouw die ik anders in Nederland wel zou hebben gehad. Gelukkig was op een PhD salaris in Melbourne nog wel wat te sparen en vervolgens weer te investeren. Zolang je hier maar rekening mee houdt zal dit op de lange termijn weinig verschil maken.
https://www.theguardian.com/higher-education-network/2015/jul/16/should-phd-students-be-classed-as-employees
 
Niet alleen Nederland maar volgens mij ook in Noorwegen tellen PhD studenten als medewerkers, Zweden en Denemarken waarschijnlijk ook (maar weet ik niet zeker).

[Benm]

Er zijn meerdere landen met dergelikje systemen, of in ieder geval waar phd's uberhaupt een leefbaar salaris krijgen (nog even ongeacht van pensioenopbouw en dergelijke). 
 
Maar het is zeker iets om rekening mee te houden als je je phd in het buitenland wilt doen, er zijn ook landen waarbij het een min of meer onbetaalde positie is, of waarbij je je eigen research grant moet regelen om uberhaupt te kunnen beginnen.