Extra schijngravitatie? Had Le Sage toch niet een klein beetje gelijk?

[tuander]

Een beroemde oude zwaartekrachtstheorie is die van Le Sage. Hij stelde dat zwaartekracht veroorzaakt zou kunnen worden door rondvliegende deeltjes die tegen objecten met massa aanbotsen. Als gevolg van de 'luwte' tussen twee objecten zou dan een schijnbare gravitatie-aantrekking ontstaan tussen twee objecten. Hoewel deze theorie tegenwoordig als verworpen moet worden beschouwd, vraag ik mij af of er toch niet een soortgelijk effect zou kunnen optreden. De achterliggende gedachte van de Theorie van Le Sage lijkt mij namelijk gezond.
 
Deeltjes die mogelijk als 'duwdeeltjes' zouden kunnen figureren zijn bijvoorbeeld neutrino's en kosmische straling, maar meer in het algemeen eigenlijk alle soorten rondvliegende deeltjes die met materie een interactie kunnen ondergaan (impulsverandering leveren).
 
Als als totaalverklaring voor gravitatie voldoet de theorie van Le Sage niet. Maar misschien is er een aanvullend effect op de 'normale' zwaartekracht? Namelijk, als het beschreven effect bestaat, en neutrino's en kosmische straling bestaan ook, is er dan niet sowieso dit extra effect dat je moet optellen bij traditionele zwaartekracht?
 
 
Of wordt dit allemaal al verdisconteerd en/of komt dit te dicht in de buurt van de theorie van Erik Verlinde?
 
Links:
Een ouder topic dat inmiddels gesloten is: https://sciencetalk.nl/forum/index.php/topic/194672-zwaartekracht-is-een-duwkracht-van-buitenaf/#entry1029050
Le Sage op wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Le_Sage%27s_theory_of_gravitation
 

[Math-E-Mad-X]

Het zal ongetwijfeld kunnen, maar "het kan" is niet voldoende in de wetenschap. Er moet een goede grond zijn om te denken dat zo'n theorie tot een betere beschrijving van de natuur leidt dan de bestaande theorie. Anders ben je gewoon aan het speculeren.
 
Vergelijk het met het oplossen van een moord. Als je een willekeurige persoon op straat aanwijst en vraagt "zou dit de moordenaar kunnen zijn?" dan zal het antwoord vaak "Ja, het zou kunnen" zijn. Maar dat is natuurlijk volstrekt onvoldoende om dan maar zo maar een willekeurige persoon op straat te arresteren (of zelfs maar te verdenken).

[tuander]

De vraag is niet of het kan. De vraag is of, als geldende wetenschappelijke theorieën worden toegepast, dit verschijnsel niet gewoon optreedt.

[Math-E-Mad-X]

Voor zover bekend voegt de theorie van Le Sage niets toe aan de bekende theorieën.

[tuander]

in het eerder genoemde gesloten topic kwam ik van Michel Uphoff een rijtje vragen tegen dat me intrigeerde: https://sciencetalk.nl/forum/index.php/topic/194672-zwaartekracht-is-een-duwkracht-van-buitenaf/#entry1029056. Bijvoorbeeld :
 
"Waarom blaast een kernreactor ons niet de ruimte in? Zo'n reactor moet volgens jouw idee een sterk 'hogedrukgebied' vormen, er worden immers enorme aantallen neutrino's aangemaakt, per vierkante centimeter meer dan er uit de ruimte op ons af komen.(antizwaartekracht uit een kernreactor..)"
 
Ik moest zo nadenken over deze vraag. Ik dacht: Een kernreactor blaast misschien zelf neutrino's gelijkmatig alle richtingen uit, en is dus zelf in evenwicht. Een deel van deze neutrino's gaat vrijelijk de ruimte in, een ander deel botst tegen de 'aarde onder de voeten van de reactor'. Deze neutrino's leveren misschien wel een resultante kracht op de aarde. Vergelijk het met een ventilator die je op de achtersteven van een zeilboot neerzet om extra wind in de zeilen te blazen; de zeilboot gaat inderdaad een beetje snelheid krijgen, maar dan naar achteren en niet naar voren...Maar dus wel een resultante impulsverandering. Misschien kun je het ook vergelijken met een ionenmotor die je aan een asteroïde vast wilt maken.
 
Dus Toen moest ik denken: Zou je alle kernreactoren op 1 plek op de aarde plaatsen, zou je de aarde dan een grotere of kleinere baan kunnen geven? Een zeer richtings-specifiek deel van de gelijkmatige uitgestoten neutrino's verlaat het totaalsysteem van de aarde naar de ruimte om ons heen. De aarde kan dan niet 'in evenwicht' zijn, en zou dan een resultante impuls krijgen. Beter uitgewerkt: "zou je de aarde een impuls kunnen geven door strategisch over de dag kernreactoren op aarde aan en uit te schakelen?"  Er meer 'duwdeeltjes' denkbaar dan alleen neutrino's, dus ik vond het sowieso een intrigerende vraag.

[tuander]

Ook met in het achterhoofd mijn eigen (zweetdruppeltjes) berekeningen onder de noemer 'zwaartekrachtharmonica' dat ik de benadering van Le Sage interessant vind. In het Theorie-ontwikkelingsdeel van dit forum heb ik me beziggehouden met een analyse van Newtons zwaartekrachtswetten. Dit leverde, na veel hoofdbreken, een bevestiging op van Newtons wetten. Maar een belangrijk plaatje daarbij doet me toch ook sterk denken aan le Sage:
 

holle kegelvorm door roteren driehoek 692 keer bekeken

 
In elke rrichting is het rode deel van de massa van de aarde van belang. Tel je alle rode delen via een integraal bij elkaar op, dan kom je precies op dezelfde zwaartekrachtsformule uit als Newton. Maar mij valt niet alleen het rode deel op, maar ook het blauwe deel, die de lege ruimte representeert. Maakt het echt uit of je een positief, aantrekkend rood deel optelt tot Newton? Een eventueel afstotend blauw deel optellen met een integraal leidt dan toch net zo goed tot Newtons wetten?