Beste,
Erg leuke aanpak. Ik zou zelf hetvolgende tweaken.
Vermenigvuldig met 2pi. Hierdoor zullen de waarden voor de secundaire golven nul zijn. Zie plaatje en formule.
Dan heb je een redelijk nette beschrijving. Kleine opmerking is wel: op punten waar de functie 1 is krijg je links en rechts flanken. De lokale maxima van de vergelijking is dan niet het resultaat van de Divisor functie. Echter, voor integers klopt het als een bus zover ik kann zien. Als je tenminste een divisorfunctie will maken.
Ik heb ook de sommatie N gestart op i=2. De unity golf is niet zo belangrijk. Je kunt altijd nog een (1) optellen bij de uitkomst. Dan hoef je geen rare fratsen uit te halen.
\(
f(x) = \sum_{i=2}^N \sum_{j=1}^M \mbox{sinc}(2 \pi \cdot (x - i \cdot j) )
\)
Interessant is dat je de sinc kunt vervangen door een taylor reeks. Dan kan je alles als een sommatie reeks beschrijven.
Ook interessant is de eigenschap van de Fourier transformatie. Dan krijg je volgens mijn weten een discrete vergeljiking met Intervallen.
Als we het hebben over een Divisor functie.
- Dan zie je dat de Divisor functie wederom omschreven kan worden door een continue periodieke golffunctie. Als tegenhanger van de discrete formulaties.
Ik zou het tof vinden als de natuur zich op getallen niveau gedraagt zoals deeltjes fysica. Maar ja wie ben ik! Dan heb je echte power wiskunde nodig om dit uberhaubt te bewijzen wat ik niet bezit.
Gr,
Vince